SUMAR - Zaterdag werd de eerste ronde van bekertoernooi gespeeld en daarin troffen Suameer en Suawoude elkaar op sportpark De Heidkamp in Sumar. Het werd een vrijwel gelijk opgaande wedstrijd die lange tijd in het voordeel van de gasten uit Suwâld leek te eindigen. Maar in de tweede helft slaagde thuisclub Suameer er alsnog in de gelijkmaker te scoren. En dus eindigde dit duel in een 1-1 gelijkspel, een uitslag waar de meeste toeschouwers zich wel in konden vinden.
Sinds een paar jaar is de loting van de bekercompetitie 'gestuurd'. Met andere woorden, er worden poule'tjes gevormd van clubs die bij elkaar in de buurt spelen en dat scheelt een heleboel gereis, voor zowel de spelers als de supporters. En zo kon het gebeuren dat Suameer in de dezelfde poule terecht kwam als de buren uit Suwâld. En eigenlijk is niemand daar rouwig om. En wedstrijden zoals deze derby, want dat is het , zijn meestal best attractief, ook al kennen de ploegen elkaar uit en te na, ze zitten al jaren bij elkaar in de competitie. Een mooi begin voor mij dus, waar nog bij komt dat ik er op de fiets heen zou kunnen. Maar gezien het onbestendige weer koos ik alsnog voor Heidi, mijn Up. Gelukkig maar, want anders was ik drijfnat geworden. Bovendien heb ik sinds mijn zonen alle drie het huis uit zijn geen fiets meer... Ik ben deze zaterdagmorgen mijn programma begonnen in Suwâld waar de MO-13 speelde tegen VCTrynwâlden. (zie voor een verslag met foto's elders op deze site). Dat gebeurde onder redelijk droge omstandigheden, maar als ik de lucht een beetje beter bekijk op deze vroege zaterdagmiddag, ziet het er niet echt goed uit. 'Ik kin gjin droechwaargarânsje ôfjaan' zou Piet P. zeggen. De paraplu gaat mee dus, maar als de fluitist van dienst de wedstrijd laat beginnen is het droog en schijnt de zon. Maar achter mij, in het zuidwesten is zich een wolkenpartij aan het opbouwen die er niet echt kosjer uitziet.
eerste helft
Het is de thuisclub die het initiatief naar zich toetrekt in deze openingsfase, maar doelpunten levert dat overwicht voorlopig niet op. Weliswaar zijn de eerste drie kansen voor de Sumarders, maar de schoten missen venijn en af en toe ook de juiste richting. Bovendien staat de verdediging van Suawoude behoorlijk stevig in de schoenen en moet het bij de thuisclub komen van slechts een enkele individuele actie. Die zien er wel hoopgevend uit, maar missen de efficiëntie die nodig is om te scoren. En, zegt een aloude voetbalwet, 'als je zelf niet scoort doet de tegenstander dat wel'. En aldus geschiedt: het zijn de gasten, in casu Victor van de Wetering, die uit een rebound keeper Haaije Pijl kansloos laat: 0-1. Een tegenvaller voor Suameer dat gezien het sterke begin, gehoopt en misschien wel een beetje gerekend, had op een voorsprong. Dat voordeeltje gaat nu naar Suawoude, ook al lijkt het een beetje tegen de verhoudingen. Er wordt in een hoog tempo gespeeld en dat betekent dat er van alles te zien valt, maar ook dat er nogal wat mis gaat in met name de opbouw. De passing, vooral de eindpass, is niet altijd even zuiver en dat betekent dat de wedstrijd merendeels op het dichtbevolkte middenveld wordt uitgevochten. De duels zijn talrijk en ook behoorlijk pittig, maar daar kijkt niemand van op, het is echt vijfde klas voetbal: beide ploegen spelen voluit, met alles wat ze aan strijdlust en inzet in huis hebben. Vooralsnog gaat deze eerste helft gelijk op, geen van beide ploegen kan bogen op een substantieel overwicht. Maar wel met dien verstande, dat de gasten die 0-1 voorsprong in de rug hebben. En dat voetbalt toch net wat makkelijker. Duidelijk is wel, dat het nog niet gedaan is als de scheidsrechter voor de rust fluit. Ondertussen is de zon verdwenen, weggestopt achter de enorme bloemkoolwolken in het zuidwesten. Het wachten is op de eerste regendruppels.
nat
Die regen komt als we goed en wel aan de tweede helft begonnen zijn. Eerst zijn het nog incidentele tikjes op mijn jas, maar als we een klein kwartier hebben gespeeld, wordt het serieus. Ik heb het zien aankomen en ik vertrouw het niet: voor je het weet zit je midden in een onweersbui. Daar hou ik niet van, zeker niet als je vrijwel onbeschermd op een voetbalveld zit, met een stalen reling eromheen. Ik raap mijn spullen bij elkaar en hou het voor gezien, uiteraard onder het begeleidend commentaar van het 'omsittend laach'. 'It moaiste komt noch', of 'moatst foar donker thúswêze?'. Maar ze begrijpen natuurlijk best dat ik mijn dure camera liever niet 'dweiltrochwiet' wil laten regenen. Als ik bij mijn auto ben, is het inmiddels gaan hozen, echt met bakken valt de regen naar beneden en als ik de Joute van der Meerwei op rijd, klettert de regen op het dak van mijn auto als waren het hagelstenen. Een fiets-echtpaar met een dure outfit staat te schuilen onder een 'mânske ikebeam'. Bijna overweeg ik te stoppen en hen te wijzen op de tunnel vlakbij, daar staan ze droog en bliksemflitsvrij, iets wat onder zo'n boom geen zekerheid is. Ik snap nooit dat mensen zulke risico's nemen. Net zoals die eenzame jogger die ik voorbij rijd op de weg langs Klein Zwitserland. Hij is al doornat en heeft nog een lang kaal stuk voor zich: brrr. In een auto kun je weinig kwaad heeft mijn vader me ooit uitgelegd: 'je zit in een kooi van Faraday' en wordt per definitie niet geraakt door de bliksem. Ik heb het altijd onthouden. Achteraf blijkt dat het alleen regen en wind betreft die deze angstaanjagende bui in zich draagt, maar ik neem toch het risico liever niet. Zondagmiddag ben ik van plan om te gaan kijken bij VCTrynwâlden tegen Geel Wit, een bekerduel uit de eerste ronde. Ook nu zit ik met enige zorg naar de lucht te kijken, maar bij ons in Sumar schijnt de zon en is het in principe heerlijk weer. Dus ik ga, maar verder dan Ryptsjerk kom ik niet: daar is het aardedonker en valt de regen met bakken naar beneden. En de lucht boven de Trynwâlden voor mij ziet er weinig hoopgevend uit: 'striemin waar'. Ik neem de eerste de beste afslag en rij terug. En geloof het of niet, als ik thuis ben schijnt nog altijd de zon en zijn de wegen kurkdroog. De volgende dag lees ik in de krant dat de wedstrijd tussen Suameer en Suawoude in 1-1 is geëindigd, de spanning blijft dus in de poule. Of alle toeschouwers een beetje droog zijn thuisgekomen vermeldt het verhaal niet...
Binne Kramer
{gallery}Luc/2020/heidkamp{/gallery}
Notice: Undefined property: stdClass::$readmore in /home/kanaal30/domains/archiefkanaal30.nl/public_html/templates/ja_teline_v/html/layouts/joomla/content/item/default.php on line 121
