BURGUM - Het was niet zo maar een 'sljochtweihinne' overwinning die de B-junioren van V en V uit Garyp zaterdagochtend in sporthal Wetterstins in Burgum behaalden op EKC uit Emmen. Het was namelijk de eerste zege voor de ploeg van het coach duo Mathilde van der Zee en Remco Schraa. En dus werd de overwinning uitbundig gevierd. V en V was niet zozeer beter dan de gasten, maar de Garipers maakten hun doelpunten wat makkelijker en dus ook iets frequente
Prima wedstrijd!
Dat V en V B-1 zaterdag pas zijn eerste overwinning behaalde, had niet zozeer te maken met het gebrek aan kwaliteit bij de Garipers, maar veel meer met de kwaliteit van de tegenstanders. V en V is dit jaar, op verzoek van de leiding, ingedeeld in een hogere, lees: betere klasse. "Dêr leare se mear fan", is de achterliggende filosofie van coach Mathilde van der Zee. "Sjoch, yn in minder goede klasse winne se faaks mear, mar se leare dêr minder. Altyd mei dikke sifers winne makket in ploech net better en dêrom hawwe wy hjirfoar keazen. Se hawwe it swier en dêrom is it sa moai dat se no dochs ek ris winne. Do kaamst presys op it goede momint." Nu moet ik eerlijk bekennen dat dat laatste toeval was, van het bovenstaande wist ik niets, wat ik wel wist, is dat dit een goede ploeg is, ik heb ze wel vaker zien zien spelen in de D's en de C's. Vandaar dat ik hier was op deze zaterdagmorgen. De wedstrijden op dit niveau worden ook gefloten door een aangewezen scheidsrechter en niet meer door clubfluitisten. Dat laatste is overigens geen diskwalificatie van die zelfde clubscheidsrechters, die zijn merendeels prima voor zover ik het kan beoordelen, maar je voorkomt vaak een heleboel gedoe als het spannend wordt. Als ik een tijdje zit te kijken, zie ik in deze referee iets bekends, zijn manier van fluiten, zijn manier van communicatie vooral. Ik ken hem, maar mijn geheugen laat mij vooralsnog in de steek. 'Leeftiid', zeggen mijn zoons en misschien hebben ze wel gelijk. In de pauze komt hij naar me toe, gaat naast mij zitten en zegt: "Hoi Binne, hoe is't mei dy?" Zie je wel, hij kent mij en dat houdt logischerwijze in dat ik hem ook moet kennen. "Moast my efkes helpe", zeg ik, want het zal 'moai grif' tot diep in de nacht duren eer het kwartje valt. "Gerrit", zeg hij en dan weet ik het weer, Gerrit Lolkema, dominee Gerrit Lolkema om precies te zijn. In een niet al te ver verleden kwamen wij elkaar regelmatig tegen en 'dan hiene wy it der meastal efkes oer'. Maar Gerrit Lolkema fluit dus nog steeds en is ook nog altijd dominee. Dat was in die tijd heel opmerkelijk in die zin, dat de combinatie korfbalscheidsrechter-dominee niet vaak voorkwam. Hij is het vak, van scheidsrechter bedoel ik, 'fan dumnys ha'k net it measte ferstân', nog niet verleerd, hij fluit deze wedstrijd uiterst soepel en met het gemak dat de ervaren rot verraadt. Echt moeilijk maken de beide ploegen het hem ook niet, ze aanvaarden zijn gezag en zijn autoriteit opvallend gemakkelijk. En op die manier, twee ploegen die zijn gekomen om te korfballen en een scheidsrechter die daar gepast leiding aan geeft, wordt dit een prima wedstrijd om naar te kijken, zeker ook omdat de spanning er eigenlijk tot de laatste minuut in blijft.
keuze
Ik heb deze ochtend de keuze uit een aantal voetbalwedstrijden en een stuk of wat korfbalwedstrijden. Maar als ik de krant uit de bus haal, dan is het nog vrijwel donker, is mijn keuze snel gemaakt. Ik ga naar binnen, naar de sporthal en ik weet dat het in de Wetterstins in Burgum altijd lekker warm is, vanwege de nabijheid van het zwembad. Daar is het wel erg warm trouwens, daar kun je in het t-shirt zitten. En dus meld ik mij tegen elf uur in de Wetterstins voor het duel tussen de B-junioren van V en V uit Garyp en EKC uit Emmen. Van V en V weet ik dat het een goede ploeg moet zijn, dat waren ze al in de D's en de C's weet ik van vorige gelegenheden. Van de gasten weet ik niets, die heb ik nog niet eerder zien spelen bij mijn weten. De thuisclub wordt gecoacht door het duo Mathilde van der Zee en Remco Schraa, beiden door de wol geverfde korfballers, dus uitermate geschikt om zo'n stel jongens en meiden te begeleiden op het pad naar korfbalvolwassenheid. Vier jongens, vier meiden, dat moet op dit niveau, middels hesjes 'omgebouwde' spelers zijn niet toegestaan. Dan is het natuurlijk wel noodzaak dat je als club over de nodige kwantiteit en kwaliteit beschikt, maar bij V en V is dat het geval. Een uitstekend kwartet jongens en een dito viertal meiden. Ziedaar een ploeg die voortreffelijk korfbal kan spelen. Moet je nagaan hoe hoog het gemiddelde van deze competitie ligt. EKC opent het bal, maar als Oebele Herder, let op, dat wordt een hele goede korfballer, 'hy hat it net fan frjemden', raak schiet is de wedstrijd cijfermatig weer in evenwicht. Dat is op 2-2 nog steeds het geval, maar dan hebben we al wel gezien dat deze beide ploegen niet alleen goed kunnen korfballen, maar evenzeer weinig voor elkaar onder doen. Als V en V een gaatje slaat naar 5-2, komt er wat meer tekening in de strijd, maar het is wel duidelijk dat de definitieve marge er nog niet is. De rust komt bij 6-3 en dat betekent dat de thuisclub met een stevige steun in de rug aan de tweede helft kan beginnen. De EKC coach is de hele druk met heen en weer lopen, ze volgt het spel letterlijk op de voet. Haar ploeg doet in feite niet onder voor de thuisclub, maar de gasten hebben wat meer moeite om te scoren, dat is eigenlijk het enige verschil, zij het wel een cruciaal verschil.
tweede helft
V en V begint goed aan dat tweede bedrijf met 7-3, maar als EKC twee keer op rij raak schiet, is het 7-5 en ook meteen duidelijk dat dit duel nog niet in zijn definitieve plooi is gelegd. Het wordt tijd dat V en V zich er ook cijfermatig wat meer mee gaat bemoeien en dat is een klusje voor Oebele Herder: 8-5. Dat lijkt beslissend, maar als EKC er 8-6 van maakt, is er nog wel degelijk van alles mogelijk. Alleen begint voor de Emmenaren de tijd te dringen, we zitten inmiddels in de absolute slotfase van dit buitengewoon onderhoudende en af en toe zelfs meeslepende duel. Pas als Rienk Jan er 9-6 van maakt, ook al zo'n speler waarvan je nu al kan zeggen dat hij zal uitgroeien tot een speler van formaat en postuur, is de wedstrijd beslist. Bij die 9-6 blijft het en dan wordt er een klein feestje gevierd in sporthal de Wetterstins. De eerste overwinning is dáár en dat willen de jongelui wel even laten weten. Terecht, ze hebben er hard voor moeten werken, maar het zoet van de zege smaakt hen opperbest zo te zien. En als de voortekenen niet bedriegen, zal het zeker niet de laatste wedstrijd zijn die ze winnen.
Binne Kramer
{gallery}Luc/korfbal18dec{/gallery}
Notice: Undefined property: stdClass::$readmore in /home/kanaal30/domains/archiefkanaal30.nl/public_html/templates/ja_teline_v/html/layouts/joomla/content/item/default.php on line 121
