HURDEGARYP De Hofkerk aan de Rijkstraatweg in Hurdegaryp was zondagavond één van de meer dan 100 locaties in Nederland waar Wereldlichtjesdag was. Over de hele wereld is om 19.00 uur Wereldlichtjesdag om zo overleden kinderen te gedenken. De organisatie was in handen van Jolanda Oostra van OOK, Ouders Overleden Kinderen en Els Breimer van Fines Uitvaartzorg. Een flink aantal personen was in de kerk aanwezig waar ervaringsverhalen, muziek en gedichten werden beluisterd en voorgedragen. Een bijzonder liefdevol uur !!
’s Avonds in het donker.
dan kijk ik naar de maan.
En dan zie ik tussen alle sterren,
ook jouw sterretje staan.
Het is de aller mooiste,
En hij geeft het meest licht.
En als ik dan heel goed kijk,
zie ik jouw gezicht.
Ik mis je hier beneden,
en denk heel veel aan jou.
Zachtjes fluister ik naar boven’
dat ik heel veel van je hou.
Zomaar een gedicht welke ik vond op www.wereldlichtjesdag.nl toen ik mij een beetje voorbereide op wat er ging komen. Zondagavond werd het niet voorgedragen maar gezien het ‘onderwerp’ had het zomaar gekund bij Wereldlichtjesdag in Hurdegaryp.
U weet het waarschijnlijk wel maar op de 2e zondag van december is op duizenden plaatsen op heel de aarde Wereldlichtjesdag. Overal om stipt 19 uur en door al de tijd zones gaat dat ene lichtje heel de aarde rond om overleden kinderen te gedenken.
Alweer voor de 5e keer werd deze bijeenkomst in Hurdegaryp georganiseerd door Jolanda Oostra en Els Breimer. Waren er het eerste jaar maar een klein aantal personen in de Hofkerk nu bij de 5e keer zat de kerk mooi vol.
Ook ik was bij alle bijeenkomsten in Hurdegaryp aanwezig en ook deze 5e uitvoering was er weer eentje met respect en heel veel liefde. Een erg Liefdevolle bijeenkomst dus.
Het begon om 19.00 uur toen Els Breimer de aanwezigen welkom hete. Vervolgens las Jolanda Oostra een gedicht voor waarna de OOK kaars werd aangestoken.
Met Douwe Bakker op piano zongen Ilze en Anna het prachtige ‘Supermarket flowers’ van Ed Sheeran.
Een ervaringsverhaal volgde, Daniëlla verteld het verhaal over ‘haar’ Nick. Je kon in de kerk een speld horen vallen zo stil was het. Een emotioneel verhaal wat beschreef hoe en wat deze vrouw, haar man en haar gezin beleefd hadden.
Met toestemming wil ik graag, in een uiteraard onvolledige samenvatting, haar verhaal hier neer schrijven.
Daniëlle begint met ‘5 juli 2003’ en de geboorte van haar en man Marten’s zoon, Nick. Gelijk na de geboorte is het stil en pas na lange tijd begint Nick te huilen. Hij is helemaal blauw en heeft het zwaar gehad.
Na een mooie kraamtijd volgden een aantal zware maanden. Nick huilde veel en alleen pal tegen moeder aan was hij rustig. Volgens de artsen was er niets aan de hand.
Daniëlla vervolgd met ‘en dan is het 28 november 2003’. Dochter Kim zat voor de tv en at een broodje en Marten was al naar zijn werk. Nick lag nog te slapen.
Nick werd wakker gemaakt omdat hij een flesje moest hebben. Het leek foute boel, Nick had overgegeven zag er grauw uit en had blauwe lipjes. Daniëlla liep naar de voordeur en schreeuwde om hulp waar de buren heel snel op reageerden. Er kwam meer hulp en ze belde zelf met het alarm nummer. Voor haar gevoel duurde dat natuurlijk uren voordat ambulance en politie er was. Zelfs de trauma heli was onderweg. Ook Marten was gebeld en een collega bracht hem thuis.
Er werd gereanimeerd en in een alinea met maar 1 zin schrijft Daniëlla wat geen ouder wil horen ‘Het ambulance personeel stopt na een tijdje met reanimeren en Nick wordt in mijn armen gelegd …… hij is overleden ….’
Er werd gevraagd of ze sectie op het lichaam wilden laten doen. Het antwoord was ‘Ja’ Ze wilden weten wat er was gebeurd.
Nog die zelfde ochtend konden ze naar het Bonifatius hospitaal. Dochter Kim naar opa en oma en heel goede vrienden gingen mee naar het ziekenhuis. Een ‘achtbaan’ van ervaringen beschrijft Daniëlla met als conclusie dat ze zeer respectvol werden opgevangen door iedereen.
Thuis moest er natuurlijk veel geregeld worden ze beschrijft er vele. Eentje vond ik zelf erg mooi, dochter Kim, toen net 4 jaar, mocht de rouwkaart maken / tekenen, binnen 10 minuten was deze klaar. Ook moest er muziek van K3 gedraaid worden tijden de rouwdienst.
Na de begrafenis volgde een zware periode, het gemis én het schuldgevoel wogen erg zwaar. De huisarts kwam elke dag langs en ze moesten verplicht spelletjes doen. Bijzonder was het moment dat Els binnenkwam, je zou verwachten 2 verdrietige mensen maar Marten en Daniëlla hadden de grootste lol tijdens een ‘stom potje rummikub’
Ook de uitslag van al die onderzoeken kwam ‘een staphylococcus bacterie en verminderde weestand had Nick zo ziek gemaakt. Daniëlla vervolgde met ‘Hier konden wij dus niets aan doen, ik ben dus geen slechte moeder geweest’.
Haar slotwoorden waren woorden van dank in welke vorm dan ook.
De laatste zin was echt dé zin om het allemaal in de kerk af te sluiten.
‘dankbaar dat we nog de kans hebben gekregen om herinneringen te maken’.
Een indrukwekkende toespraak waarbij het in de kerk echt muisstil was en Daniëlla had het echt geweldig gedaan. Natuurlijk, zo nu en dan was het moeilijk maar is dat gek ? Nee natuurlijk!
Douwe, Tialda en Jolynca zongen nu ‘You’ll be in my heart’ een erg mooi gezongen en op dit moment een zeer toepasselijk nummer.
De aanwezigen konden de namen van hun overleden kinderen laten noemen door Els. Gelijktijdig ging een kaars door de kerk. Het lichtjes ritueel, ook weer een erg indrukwekkend en liefdevol moment.
Douwe ging weer op zijn piano spelen en zong samen met Ilze het Frysk talige nummer ‘Yn part fan dy’ Later tijdens de koffie hoorde ik meerdere personen zeggen dat dit lied zo mooi was gezongen, woorden waarbij ik mij voor 100% bij aansluit !! Els Breimer vertelde een ‘troost verhaal’ indrukwekkende woorden die veel samenvatten.
Tot slot gingen Douwe, Tialda en Jolynca nog eens zingen ‘My strongest weakness’ werd zeer gedragen gezongen.
Els bedankte iedereen voor de aanwezigheid en Daniëlla in het bijzondere. Er werd onder het genot van koffie over deze bijeenkomst na gesproken. De algemene conclusie, ‘warm’ ‘gedragen’ en zeer zeker erg liefdevol.
Jan Kamminga
{gallery}luc/lichtjesdag2{/gallery}
Notice: Undefined property: stdClass::$readmore in /home/kanaal30/domains/archiefkanaal30.nl/public_html/templates/ja_teline_v/html/layouts/joomla/content/item/default.php on line 121
