HURDEGARYP - Dodenherdenking, op vele plaatsen in het land en (uiteraard) ook weer in Hurdegaryp. Kort voor 19.30 uur zat de grote zaal van MFC It Maskelyn bijna vol en openende mevr. Nouta de korte bijeenkomst. Mevr. Bouma las een gedicht van Andre van Duin voor en dhr. de Vries had een korte maar erg mooie toespraak. Kort voor 20 uur ging het gezelschap naar buiten waar dhr de Walle het taptoe-signaal speelde. Na de 2 indrukwekkende minuten stilte werd het Wilhelmus gezongen en mocht iedereen die het wilde bloemen leggen bij het monument.
Hoe indrukwekkend elke keer weer als vanaf iets na 19.00 uur de grote zaal gevuld word met de Hurdegarypers en mensen ‘van elders’ die de bijeenkomst van Dodenherdenking in It Maskelyn bij willen wonen. Een simpel briefje op de deur van de grote zaal zorgt voor een ‘prachtige’ respectvolle stilte. Alleen pianospel van Harry Maring verbreekt deze stilte.Rond 19.30 is het mevr. Nouta die de bijeenkomst opent en een gedicht voor leest. Popkoor POP4YOU o.l.v. Harry Maring ging vervolgens zingen, het mooie ‘Tears in heaven’ klonk in de grote zaal.
Het woord was nu aan mevr. Jolynca Bouma. Ze las een gedicht van Andre van Duin voor. Een gedicht welke Andre een tijdje terug zelf op tv uitsprak. Alleen al de eerst 4 zinnen spreken uit wat eigenlijk (bijna) iedereen zou wensen …..
Ik hoop dat het nooit meer oorlog wordt,
Ik hoor het mij vader nog zeggen,
Want hoewel ik het zelf niet heb meegemaakt,
Wist hij het mij haarfijn uit te leggen.
Aan het einde van dit gedicht weer 4 korte regels die veel zeggend zijn.
Ik hoop dat het nooit meer oorlog wordt
De toekomst zal het leren
We hebben het niet allemaal in eigen hand
Maar moeten het wel proberen
Een prachtig gedicht en in één van de onderstaande foto’s kunt u het helemaal lezen.
Vervolgens van dhr. de Vries die een korte maar erg mooie en bijpassende toespraak hield. Een ‘persoonlijk’ verhaal vertelde hij over ervaringen van kort na de oorlog tot eigenlijk nog maar heel kort geleden, over het gezin uit het Burgumse AZC die terug moest naar hun thuisland, wat gelukkig niet hoefde. Zijn eerste herinneringen van dodenherdenking waren van kort na de oorlog toen hij samen met zijn vader en andere inwoners van Warns naar een begraafplaats gingen waar 5 Britse militairen begraven lagen.In die tijd was dodenherdenking alleen voor militaire slachtoffers. Sinds 1960 is ook voor weggevoerde en omgekomen Joodse mensen. Een stuk van zijn toespraak ging over de oorlog én over hoe het juist nu in Nederland toeging. Hij refereerde aan de huidige vluchtelingen problematiek en vergeleek hij die met de periode van 1938 t/m 1945. Er waren overeenkomsten. Immers, dat gezin uit Burgum werd ook voor dag en douw uit bed gehaald ? In de stilte van nog geen 2 seconden wist iedereen wat De Vries bedoelde. Hij eindigde met een zin waar ‘we’ allemaal achter zouden moeten staan. ‘Laten ook wij ons, evenals voor diegene die we hier herdenken, blijven inzetten voor vrijheid en recht’
POP4YOU ging nu 2 liederen zingen, als eerste ‘By the waters of Babylon en tot slot ‘Speeltuin’ van Marco Borsato.
Het gezelschap ging nu naar buiten, eerst de kinderen die de bloemen gingen leggen en het popkoor daarna volgden al die anderen. In een grote kring rond het monument ter nagedachtenis aan Hurdegaryper J.H. Venema die in mei 1940 te Wons sneuvelende stond iedereen opgesteld, de kinderen van OBS Hurdegaryp vooraan. Ze mochten de bloemen leggen en deden dit uitstekend. Na het luiden van de klokken van de Hofkerk blies dhr. de Walle het ‘taptoe-signaal’ en daarna was iedereen stil, een indrukwekkende 2 minuten stilte waar, en ik schreef het eerder, alleen de vogeltjes waren te horen. Hiermee was de bijeenkomst beëindigd en was er voor de aanwezigen de mogelijkheid om bloemen bij het monument te leggen.
Weer een zeer respectvolle dodenherdenking in Hurdegaryp. Ik ben er nu meerdere jaren achterelkaar geweest en ook nu viel op dat er veel kinderen en jongeren waren. Ook heb ik die eerdere verslagen weer eens opgezocht en vaak telde ik, bewust of onbewust, hoeveel mensen er waren geweest. De eerste keer toen ik er ook namens Kanaal30 was geweest waren het er rond de 130 personen. Hoe mooi is het dat er nu ruim 200 waren !! Ook nog even terug komen op de titel van dit verslagje ‘Dodenherdenking. Eén keer per jaar, 2 minuten. Dat is alles’ deze las ik op de ochtend van 4 mei in een provinciale krant als titel bij een erg mooi verslag over een 94 jarige veteraan. Een zin die toch alles samenvat ?
Jan Kamminga
{gallery}Syta/her5518{/gallery}
Notice: Undefined property: stdClass::$readmore in /home/kanaal30/domains/archiefkanaal30.nl/public_html/templates/ja_teline_v/html/layouts/joomla/content/item/default.php on line 121
