BURGUM - Een van de meeste opmerkelijke onderdelen van de gemeenteraadsvergadering van donderdagavond, was het statement dat CDA raadslid Sietsma maakte. Het was wat je zou kunnen noemen zijn maidenspeech, met andere woorden de eerste keer dat na zijn aantreden zo nadrukkelijk aan het woord kwam. Zijn verhaal, een soort verantwoording van zijn politiek-maatschappelijke standpunten, maakte indruk op de raad, Sietsema kreeg zelfs een klaterend applaus, tamelijk uniek.
Opmerkelijk statement maakt indruk
Het gebeurt niet vaak dat in een ingewikkelde discussie plotseling een soort van rustpunt word ingelast door de woorden van een raadslid en zeker als dat in feite ook nog de allereerste keer is dat dat raadslid zo nadrukkelijk van zich laat horen. Toch was dat donderdagavond het geval, het klaterende applaus dat Jan Willem Sietsma van het CDA voor zijn statement, want dat was het, mocht incasseren, klonk spontaan, het komt niet vaak voor dat de raad vrijwel unaniem bewondering uit naar een van de eigen leden. Het was dan ook een bijzonder verhaal dat Sietsma vertelde. Het begin was al heel opmerkelijk.
'Durcheinander'
De vergadering van de raad op deze donderdag in oktober verliep tamelijk rommelig, er ontstond bijvoorbeeld over het punt dat te maken had met de begroting een onoverzichtelijke discussie over hoe de raad met dit punt zou moeten omgaan. Was het informerend, opiniërend dan wel zou het een open discussie moeten zijn zonder de inbreng van het college? Af en toe waren de meeste raadsleden en dat zal ook voor de kijkers en luisteraars hebben gegolden 'moai grif' het spoor compleet bijster. Lamina Westerdijk (CDA), Jantsje van der Veen (CU), Dineke Wagenaar (VVD en Saskia van der Werf (PvdA) hadden het standpunt van hun fractie naar voren gebracht, toen het woord aan Jan Willem Sietsma (CDA) was. Op zich al opmerkelijk, omdat Lamina Westerdijk haar fractie al had vertegenwoordigd in het debat. Maar Sietsma vroeg nadrukkelijk het woord, hij had wel in de gaten dat zijn verhaal niet zozeer een fractiestandpunt was, als wel een sterk persoonlijk gekleurd statement. Iedereen was meteen bij de les: dit was wat anders, dat was eigenlijk van te voren wel duidelijk. Het onderstaande is een uitsnede van de woorden van Jan Willem Sietsma, geen integrale weergave en ik citeer met toestemming van de schrijver.
"Waarde raad, college, ambtenaren en burgers,
Meten is weten, maar je doet meer met ongeveer
Deze tegeltjeswijsheid speelde de afgelopen weken voortdurend door mijn hoofd. Als een betrokken en ondernemende volksvertegenwoordiger, het sociaal domein is op inhoud in onze fractie in vertrouwde handen van mijn collega’s Lamina en Mariska, heb ik het rapport en de aanbevelingen gelezen. Waarom heeft dit 'tegeltje' mij nu zo bezig gehouden?
Wat je niet kunt meten, kun je ook niet managen, wordt vaak gezegd. Daaropvolgend: Een manager doet de dingen juist, een ondernemer doet de juiste dingen. De eerste, primaire reactie, is dat we moeten bezuinigen. We moeten aan de juiste knoppen draaien. Meer knoppen. We moeten grip hebben, dan wel krijgen op de kosten. Meer meten. Meer managen. Dan hebben we grip. Denken we. Vertrouwen is goed, maar controle is beter, nietwaar?
De eerste vraag echter die ik mijzelf heb gesteld tijdens de presentatie in Buitenpost: hoeveel meer waarde hebben wij toegevoegd als gemeente aan onze burger? Dus concreet: Hebben wij de €52,- per inwoner die we in 2017 tekort hadden op de begroting besteed aan meer toegevoegde waarde, waarde of aan verspilling?
De CDA fractie kijkt vanuit verschillende invalshoeken naar dit belangrijke thema. Ik doe dat vanuit een zakelijke invalshoek waarbij onze burger en onze medewerkers centraal staan.
In 2015 heb ik samen met mijn compagnon ons softwarebedrijf verkocht aan een bedrijf in Zwolle, wat is ontstaan uit Scania, de truckfabrikant uit Zwolle. Het Zweedse Scania is samen met Toyota het best renderende bedrijf in de automotive industrie van de afgelopen 60 jaar. Waarom zijn ze zo succesvol? O.a. omdat de mens (de medewerker en klant) er centraal staat. Fascinerend is het om te zien, dat de CEO, zeg maar de gemeenteraad, elke keer weer aangeeft, dat zij de minst belangrijke persoon is in de organisatie. Zij voegt het minst waarde toe aan het primaire proces. Ze hebben de omgekeerde piramide. De CEO staat onderaan en bovenaan staan de MIPS. De Most Important Persons. Dat zijn de medewerkers op de werkvloer. Die worden gefaciliteerd door de organisatie. Hebben vertrouwen van de directie. Worden geïnspireerd en verbonden. Krijgen eigenaarschap en worden gewaardeerd. En worden bovenal vertrouwd. En dan krijg je een organisatie in flow. En bovenal: maatwerk. Scania, levert net als wij in het sociaal domein, maatwerk. Bij Scania is geen enkele vrachtwagen hetzelfde.
Zowel Toyota als Scania hebben 'lean', wat letterlijk slank betekent, tot kunst verheven. Lean gaat om het maximaliseren van toegevoegde waarde aan de klant, in ons geval de burger, en het minimaliseren van verspillingen. De ervaring heeft geleerd dat alle organisaties, zowel in het bedrijfsleven als in de zorg en bij gemeenten, die Lean hebben geïmplementeerd in hun organisaties meer doen voor minder.
Beste collega’s van de raad, het kan toch niet waar zijn dat door onze bureaucratie een deurbel voor een oudere in onze gemeente €4000 moet kosten, terwijl het dorpenteam, dat samen met de betrokkenen heeft vastgesteld dat het nodig is, samen met de lokale installateur het voor €400,- kan doen? Het kan toch niet waar zijn dat de woningbouwvereniging bij huurachterstand van een paar duizend euro de bewoner op basis van de wet uitzet en vervolgens de gemeente €100.000 kwijt is aan de crisisopvang? Dit voorbeeld komt overigens niet uit onze gemeente.
Twee voorbeelden die ik de afgelopen weken voorbij heb zien komen en de raad kent denk ik veel voorbeelden waar het systeem piept en kraakt. Bureaucratie maakt maatwerk erg lastig, is mijn bescheiden mening.
Echter, beste toehoorders, zie ik het tekort in het sociaal domein als een enorme kans. Crisis betekent niet voor niks kans in het Grieks. De kans om de bureaucratie terug te dringen door de verspillingen in kaart te brengen. De kans om in het sociaal domein de mensen op de werkvloer eigenaarschap en waardering te geven. De kans om als gemeente onze organisatie Lean in te richten. De kans om als gemeente in het algemeen en in het sociaal domein in het bijzonder, de witte raaf te zijn in overheidsland. De kans om de juiste dingen te doen.
Ik heb er vertrouwen in dat het kan in deze gemeente. Maar dat gaat niet vanzelf. Het begint bij vertrouwen. Daarom wil ik, namens de CDA fractie, het vertrouwen uitspreken in de raad en de griffie. Wij hebben er vertrouwen in dat we gezamenlijk deze uitdaging kunnen aangaan en oplossen. Ook aan het college. Wij spreken ons vertrouwen uit in dit team, dat goed samenwerkt en elkaar aanvult. Aan onze ambtenaren. Er wordt op heel veel plekken ontzettend hard gewerkt. En tot slot aan onze MIP’s, onze burgers en onze mensen op de werkvloer. Wat wordt er in vele dorpen in alle lagen van onze bevolking hard gewerkt in het sociaal domein. Jullie verdienen een pluim en weten als geen ander wat er speelt bij de mensen met een zorgvraag.
Tot slot, voorzitter, wil ik graag afsluiten met een denkbeeldig persoon uit mijn dorp Eastermar. Ik noem haar Alida. Alida is een zeer actief betrokken, alleenstaande vrouw in ons dorp en in onze gemeente. Ze is actief in de dorpscoöperatie vitaal & duorsum Eastermar, de diaconie van de kerk, staat achter de bar bij de voetbalclub, is actief in het lokaal loket, deelt soep en brood uit bij het 'sosjaal miel' op maandagochtend en gaat wandelen met ouderen die slecht ter been zijn. En nog heel veel meer. Alida participeert. Alida is solidair. Alida had geen lot van de postcodeloterij. Alida krijgt wel een uitkering van onze gemeente. Alida maakt zich vaak zorgen. En Alida zorgt.
Beste raad, aan welke knoppen gaan we draaien? Laten we alstublieft de nadruk leggen op de toegevoegde waarde van Alida en haar niet alleen maar zien als een kostenpost.
“Zorgen moet je niet maken, zorgen moet je doen”, sprak een majoor eens wijs. Een majoor zult u denken? Juist ja. Haar naam was Alida. Bij u wellicht beter bekend als majoor Bosshard.
Laten we als ondernemende gemeente ervoor zorgen om de nadruk te leggen op de 'juiste dingen' en minder op de dingen juist. Zullen we dat samen doen? Dank u wel."
Prachtig verhaal, je zou het een voorbeeld kunnen noemen van 'gepersonaliseerde politiek visie' een mooie melange van zakelijkheid, pragmatisme en sociale betrokkenheid. Een raadslid waardig zou ik zeggen. Het gaf donderdagavond aan de alle kanten op zwalkende discussie net op tijd de nodige richting. Sietsma kreeg van alle kanten lof voor zijn gecombineerde les zakelijk management en sociale betrokkenheid. En dat was terecht. Een maidenspeech die stond als een huis!
Binne Kramer
{gallery}Syta/rie191018{/gallery}
Notice: Undefined property: stdClass::$readmore in /home/kanaal30/domains/archiefkanaal30.nl/public_html/templates/ja_teline_v/html/layouts/joomla/content/item/default.php on line 121
