MUNEIN - "Zit ik in de drugshandel? Néé! Het was de essentie van de persverklaring die Erwin Duursma aflegde in café 't Mounehoekje in Mûnein. Aanleiding voor de persconferentie was uiteraard de arrestatie van Duursma een paar dagen geleden en de beschuldiging dat hij in drugs zou handelen en banden zou hebben met een motorclub. Om allerlei wilde geruchten die de kop opstaken te ontkrachten, vertelde Erwin Duursma ten overstaan van de pers zijn verhaal. Klik hier voor een video
'It wie suver gesellich'
De aanleiding van de bijeenkomst op deze sombere maandagochtend was uiteraard niet echt 'gesellich', immers, het ging om de kijk van Erwin Duursma op zijn arrestatie, zijn verblijf in de cel en zijn vrijlating. "Maar ik ben nog steeds verdachte", nuanceerde Duursma het feite dat hij weer op vrije voeten is gesteld. De afloop van deze hele zaak is dus nog altijd onzeker, maar op deze ochtend zijn de meeste aanwezigen van mening dat de zaak tegen Duursma, drugsbezit en banden met een motorclub, tot niets anders kan leiden dan tot het seponeren van de die zaak. Met andere woorden: als de zaak geseponeerd wordt, komt er helemaal geen rechtszaak en wordt hij dus ook niet veroordeeld. Sterker nog, hij wordt niet eens vrijgesproken omdat er geen aanklacht is. En om zijn kant van het verhaal 'foar it fuotljocht' te brengen, heeft hij de bijna gezamenlijke Friese media uitgenodigd, in het café van Mûnein.
bulderend gelach
Ik ken hem eigenlijk nog maar een half jaar, eigenlijk sedert de gemeenteraadsverkiezingen van maart. En daarna heb ik hem leren kennen als een integere man met een groot en aansprekend gevoel voor humor. Hij heeft sedert hij voor D'66 in de raad zit, zijn collega's al diverse malen in bulderend gelach doen uitbarsten. Een originele denker, een 'out of the box' denker heet dat tegenwoordig. De gebaande paden zijn niet voor hem: "Maar," zeg ik tegen hem, als hij de gelagkamer van 't Mounehoekje binnen komt, "ik had nooit kunnen denken dat wij elkaar nog eens zouden treffen op een koude maandag in november en dan om deze reden." Hij oogt, zo als ik hem ken, ontspannen met een glimlach op zijn gezicht. Maar achter de glimlach is hij wel degelijk gespannen, jawel, je zou voor minder. In de vroege ochtend van je bed gelicht worden gaat je niet in de koude kleren zitten, dat is duidelijk. Hij nuanceert: "Ik was al wakker, ik was koffie aan het zetten en ik heb ze gewoon binnen gelaten. Ik heb wel gehoord dat ze bij sommige anderen, de deur hebben geforceerd, dan schrik je wel even." Hij is, zegt hij toch wel geschrokken van de berichtgeving: "Mijn naam verscheen voluit in de media, misschien was omdat ik toevallig raadslid ben, makkelijk te achterhalen, raadslid uit Mûnein, ja, zoveel zijn er daar niet van. En als je naam een keer gebruikt wordt gaat het snel natuurlijk.
pers
Ondertussen is de zaal redelijk volgelopen, merendeels met de media-vertegenwoordigers die je hier kunt verwachten. De sfeer is weliswaar ontspannen, maar toch is iedereen nieuwsgierig wat Erwin Duursma nu precies gaat vertellen. Een botte ontkenning, toch een mea culpa misschien, wie zal het zeggen. Dan is het zover, de cameralieden hebben hun apparatuur geïnstalleerd en de verslaggevers staan klaar. Het beginstatement van Duursma is even kort als duidelijk. "De hamvraag is in deze zaak: Zit ik in de drugshandel? Antwoord: Néé! Luid en duidelijk: néé! Er zijn in andere huizen van verdachten van allerlei dingen gevonden, waaronder zelfs een vuurwapen. Hebben ze bij mij dan niets gevonden? Jawel, tien flesjes wietolie. En die wietolie gebruikt mijn vrouw en gebruikt mijn schoonmoeder, beiden vanwege gezondheidsproblemen. Dat wordt wel meer gebruikt door mensen met allerlei klachten. Ze hebben er baat bij." It omsittend laach in de zaal vraagt zich af of het in bezit hebben van wietolie überhaupt strafbaar is. Niemand van ons weet precies hoe dat in de wet geregeld is. Wat zeker 'meegeholpen' heeft om Erwin Duursma als verdachte te stigmatiseren, is het feit dat hij een paar vrienden heeft bij een motorclub: "Dat zijn goede vrienden en die vriendschappen bestaan al jaren, maar dat je dan meteen lid bent van een criminele bende gaat in mijn optiek wel wat ver." Hij vertelt zijn verhaal ontdaan van alle emotie, hij praat kalm, weloverwogen zonder boosheid naar de autoriteiten toe: "Die mensen doen hun werk." Maar nogmaals: het enige dat bij mij gevonden is, zijn die flesjes wietolie."
vragen
Dan is het tijd voor de vragen van de mediavertegenwoordiger. Ik mag de eerste vraag stellen, maar het is een geheel andere dan Erwin waarschijnlijk verwacht zal hebben. "Erwin, het kan toch niet zo zijn dat wij jou straks in de raadszaal bij de raadsvergaderingen zullen moeten missen. Jij was altijd goed voor een onmisbare portie humor, 'never a dull moment' dus." Hij antwoordt dat hij van zijn verdere politieke carrière nog geen idee heeft, dat zal afhangen van de uitspraak. "Als het aan mij ligt komt ik weer terug, waarom niet, als blijktdat ik feitelijk niets verkeerd heb gedaan." "Hoe waren, zijn, de reacties uit het dorp, dit is maar een klein dorp, dus het nieuws gaat snel." Duursma: "Ik heb veel reacties gehad, ja zo gaat dat hier, maar eigenlijk allemaal positief, veel waren hartverwarmend, mensen die je daadwerkelijke steun aanboden, in de vorm van een raadsman. Prachtig dat mensen zo met mij en mijn gezin meeleven. Ik hoop dat het allemaal niet nodig zal zijn, maar zoiets doet je wel goed natuurijk." En die afloop, hoe ziet hij die? "Eigenlijk ga ik ervan uit dat de zaak geseponeerd wordt, maar zolang ik als verdachte te boek sta is er nog van alles mogelijk, dan blijft het onzeker." Persoonlijk kan ik me, het verhaal van Erwin Duursma indachtig, niet echt voorstellen dat hij hoe dan ook veroordeeld wordt of straf krijgt. Hij zelf is over die wietolie eenduidig: "Ik zou het zó weer doen."
Binne Kramer
Notice: Undefined property: stdClass::$readmore in /home/kanaal30/domains/archiefkanaal30.nl/public_html/templates/ja_teline_v/html/layouts/joomla/content/item/default.php on line 121
