BURGUM - Het record van kwart-voor-één werd donderdagavond net niet gehaald: het was even over half één toen burgemeester Jeroen Gebben de raadsvergadering sloot met 'het leukste punt op de agenda', zoals hij het met de nodige ironie noemde: de 'sluting'. En dat nadat er al enkele punten van de agenda wegens tijdgebrek waren doorgeschoven naar een volgende bijeenkomst. Een lange, af en toe behoorlijk 'drege' bijeenkomst met zelfs een motie van treurnis, die het overigens niet haalde. Aan reuring geen gebrek.
Wel lang, niet saai
Meestal zijn lange, velen zullen het betitelen als té lang, maar dat geheel ter zijde, vergaderingen ook nog eens saai, foto's van gapende of zelfs slapende vergaderaars zijn er te over, en die wekken dan meestal de lachlust op. Gelachen werd er donderdagavond tijdens de raadsvergadering van de gemeente Tytsjerksteradiel wel degelijk, al waren het meestal maar kleine erupties als iemand of een kwinkslag bezigde, of zich even in de woordkeuze vergiste. Maar het algemene beeld van deze bijeenkomst was zeker niet saai, er gebeurde van alles, er werden brieven naar Den Haag gestuurd, virtueel dan, ze moeten nog geschreven worden, er waren pittige discussies over zaken waar eigenlijk iedereen het wel over eens was, Jeroen Gebben tikte een raadslid op de vingers toen die voor de zesde keer hetzelfde verhaal wilde gaan vertellen en er kwam zelfs, geen unicum, maar wel een moment 'mit Seltenheitswert', een heuse motie van treurnis. Dus, zou je kunnen concluderen, een vergadering met 'never a dull moment'. Maar je kunt ook concluderen dat óf de agenda te lang was, dan wel dat de raadsleden te lang van stof waren. Want een vergadering die om half acht begint, moet niet tot half één duren. Wie is er na, voor de meesten een lange werkdag en dan ook nog eens een intensieve vergadering van vijf uur nog scherp? Dat late tijdstip wordt zo langzamerhand een gewoonte en misschien wordt het daarom wel tijd om de mores van de raad in dezen eens grondig te beschouwen, met andere woorden: is de standaard van één keer vergaderen per maand wel passend nu er zoveel belangrijke beslissingen voor de deur staan.
verschil
Deze vergadering kende een aantal belangrijke issues en het opmerkelijke was dat de raad daarmee heel verschillend omging. Het ging over een brief die namens de raad zou moeten worden geschreven op instigatie van Brigitta Scheepsma van GroenLinks aan staatsecretaris Harbers. Het ging over een Afghaans gezin dat 'uitgezet' dreigt te worden, alleen het woord al laat de rillingen over je rug lopen. Er kwam een inspreekster aan het woord, in casu mevr. Ytsma, die betoogde dat het onmenselijk zou zijn om het gezin, waarvan een aantal leden op de publieke tribune zat, terug te sturen naar Afghanistan, "Het meeste gewelddadige land op de internationale lijst", aldus mevr. Ytsma. Ze haalde voorbeelden aan die zonder meer een aangrijpend relaas vormden. Ze kreeg uit de raad steun van uiteraard Brigitta Scheepsma, die een motie had opgesteld waarin de staatssecretaris werd opgeroepen om dit beleid te herzien. Steunbetuigingen kwamen ook van Jantsje van der Veen (CU) die de raadsfracties opriep 'om samen achter dit verzoek te gaan staan'. Ook Saskia van der Werf steunde namens haar partij de PvdA het voorstel en dat gold ook voor Erwin Duursma namens D'66 en Freddy de Haan (FNP). Het sierde de raad dat de motie werd aangenomen met misschien als meest opmerkelijke vóórstem die van de VVD. Woordvoerder Dineke Wagenaar: "Wy stemme foar dizze moasje, dat doch ik net faak, want it giet yn feite yn tsjin de partijlijn." Maar de ernst en met name de menselijke maat, was voor haar reden om het voorstel aan de kwalificatie 'unaniem' te helpen. En dus gaat er een brief naar Den Haag, of het 'fertuten docht' is de vraag, maar het is het meest krachtige signaal dat de raad kan laten horen.
geld
Een item op de agenda over een memo aangaande de werkmaatschappij 8KTD 2018, kon eigenlijk niets ander betekenen dat het over geld zou gaan en dat is in deze financieel niet al te florissante tijden geen onderwerp waar de raad vrolijk van wordt. En het ging zoals het dreigde te zullen gaan. De oppositiepartijen tuimelden over elkaar heen om aan te tonen dat het schrikbarend mis was gegaan en wensten dat uiteraard in de schoenen te schuiven van de coalitie. Het aloude spel 'wy syn skuld is it'. Brigitta Scheepsma opende de debatten op de van haar bekende wijze: "Wij zijn verbaasd, dit moet niet kunnen", en ook haalde ze het onvermijdelijke verhaal over de 'dure sporthal Westermar' nog even aan. "De analyse is onvoldoende", was haar conclusie. Erwin Duursma zei een 'beetje zenuwachtig' te worden van al deze tegenvallers: "Bij ons brak een klomp", betoogde hij. Gert van der Meijden liet een ander geluid horen, geen wonder, hij vertegenwoordigde een van de coalitiepartijen, te weten het CDA. "Wij zijn tevreden, de transparantie neemt toe, het is toch enigszins hoopvol. Wij willen graag inzicht in de financiële situatie. Die tevredenheid was bij Sjaak Hoekstra (VVD) ver te zoeken. "Het gaat hier om andermans geld, bij plusjes kun je sparen. Wij hebben tegen de Westermar gestemd, dat kunnen we ons niet veroorloven. Wij maken ons zorgen om de financiële handel en wandel. We stonden alleen, de meesten dachten 'ach, it giet fan de grutte bult'. We hebben 1.7 miljoen te veel uitgegeven. Kan de wethouder met droge ogen dit beleid volhouden? Wy willen meer grip op de situatie om toekomstige wanprestaties te voorkomen." Niet echt subtiel, wél duidelijk. Peter van de Hoef PvdA vond dat het college aan zet is: "Tekorten zijn altijd vervelend, het betekent dat we niet 'in control' zijn. En dat geldt met name voor het sociale domein." Maar: "Hoe kunnen we zo verrast worden", vroeg Van de Hoef zich af: "We moeten dringend in control komen met betrekking tot de werkmaatschappij. Wij gaan een politiek signaal afgeven en komen daarom met een 'motie van treurnis' aangaande het financiële handelen. Een motie van treurnis is een niet vaak gebruikt middel om te laten weten dat een partij, in dit geval waarschijnlijk meerdere partijen, zwaar teleurgesteld zijn over de gang van zaken. Opmerkelijk van juist de PvdA, de partij die toch minder de confrontatie zoekt en het meer ziet zitten in het compromis. De motie werd niet aangenomen en eigenlijk was dat van te voren wel duidelijk. Douwe Hooijenga (CU): Wy meitsje ús grutte soargen, wy moatte djipper yn de organisaasje. Der is in ferbetterplan en dêr hawwe wy wol fertrouwen yn. Wy moatte no gjin panykfuotbal spylje, wy witte noch net alles." Piet Reitsma (FNP) laakte het standpunt van VVD en GrienLinks aangaande Westermar: "Wy ha der foar sparre, wy binne hjir net bliid mei. Yn elts gefal is it sa dat wy it no sels opmurken, yn plak fan de accountant. Wy moatte better yn kontrol komme." Hij pleitte voor een visie: "Wêr wolle wy hinne." Ook wilde hij een 'takendiscussie'.
maidenspeech
Het woord was daarna aan de nieuwe wethouder, Tytsy Willemsma, voor de beantwoording van de veelheid aan vragen die door de verschillende partijen waren gesteld. Zij refereerde om te beginnen met een quote van VVD'er Sjaak Hoekstra: "Witte jo wol wêr't jo oan begjinne?" "No dêr sitte wy dan", aldus mevr. Willemsma. "De accountant is noch dwaande", haalde zij de meeste druk van de ketel. "Mar wêr leit it him no oan en dúdlik is wol dat wy der noch net binne, mar echt frjemd is dat net, der is in nije direksje en in nije accountant. Boppedat is it in hiel kompleks gehiel, it sosjale domein is de grutste soarch, mar ik kin jim sizze dat der ferhipte hurd wurke wurdt. De fraach is: wêr steane wy no presys, hoe komme wy wer yn kontrol." De nieuwe wethouder werd eigenlijk min of meer 'voor de leeuwen gegooid', maar de eerste indruk was dat ze zich knap staande hield. Wat ze daar na afloop zelf van vond? "Dat moatte jim as sjoernalisten mar útmeitsje." Wij als verslaggevers kregen alvast een voorzet van Erwin Duursma (D'66). Hij vond het optreden van mevr. Willemsma 'verfrissend, gedreven en energiek'.
wenfizy
Het laatste punt van 'kwizekwânsje' was de woonvisie, met daarin besloten het verhaal over De Warren, een kwestie die al lange tijd rondzingt in de raad en daarbuiten. Wethouder Gelbrig Hoekstra leidde de discussie in met een kort samenvatting aangaande die visie. "Foar elk doarp moatte der wenningen wêze as komme, at der behoefte is. De jongerein, de starters, de âlderen. It giet net allinne om de stiennen, maar benammen om de leefberens. It kollezje hat de fizy bysteld en De Warren makket dêr ûnderdiel fan út. Ik tink dat wy de goede rjochting te pakken ha." Daarna mocht elke fractie zijn mening geven, maar echt nieuwe inzichten leverde dat niet op, alle sprekers hadden hun standpunt al in een eerder stadium toegelicht en daar was weinig aan veranderd. Het gaat bij het plan de Warren, tussen Burgum en Suwâld gelegen zeg maar, om de vraag voor wie er gebouwd gaat worden, wat de gevolgen voor de natuur zijn en of de Centrale As geen spelbreker is. Bovendien was de raad benieuwd naar de de vraag of inbreiding niet beter zou zijn dan uitbreiding. Ook de vraag of dit contingent van 150 nieuwe woningen niet ten koste zou gaan van de woningbouw in de andere, kleinere dorpen. De meningen liepen zoals verwacht behoorlijk uiteen. Besluiten werden er aangaande dit onderwerp niet genomen, het was een informerend/opiniërend stuk. En dat betekent dat het laatste woord nog moet worden gesproken en hoe dat uitpakt is nog niet met enige zekerheid te zeggen, aan een dergelijk plan zitten vele aspecten en vaak ook 'stroffelstiennen en tûkelteammen'.
Binne Kramer
{gallery}Syta/ried2419{/gallery}
Notice: Undefined property: stdClass::$readmore in /home/kanaal30/domains/archiefkanaal30.nl/public_html/templates/ja_teline_v/html/layouts/joomla/content/item/default.php on line 121
