SUMAR. En het was een mooie Pinksterdag, 'of net dan!' Prachtig weer, een heerlijke temperatuur en een echte 'fotografie-lucht': blauw met van die schitterende Hollandse wolkenpartijen. Om duimen en vingers bij af te likken. Nou, dat likken kon natuurlijk ook aan een ijsje, alleen, waar stond nou die ijskar. Nou die stond, er zullen er nog wel meer zijn geweest, op een, wat je noemt, strategisch plekje. De beide meiden die de zaak runden wisten wat ze deden.
Ze hadden er over nagedacht: "Wist wat, wêr komme de measte fytsers en rinners lâns? Presys, lâns de molkbus. En dêr gean wy stean, minsken dy't lânskomme hawwe moai grif sin oan in ijsko." Zo gezegd zo gedaan en het bleken twee jongedames met zakelijk inzicht. En in deze buitengewone tijd is zoiets goud waard. De zaken liepen 'as it slydjaget', maar weinig lopende of fietsende passanten konden de verleiding weerstaan. En, het dient gezegd: het ijs was heerlijk.
Lekker slikje: hearlik!
Ik heb er in deze voor mij 'moeilijke tijden', u weet wel, sportverslaggever zijn in deze zomer zonder sport, een gewoonte van gemaakt om zoveel mogelijk dagen een rondje te lopen. Niet ver, dat laten mijn voeten niet toe, maar een rondje om mijn woonhuis van een kleine twee kilometer. En dat doe ik dus ook op deze eerste Pinksterdag 2020, je mag het gerust een memorabele Pinksterdag noemen. Een rondje kun links- dan wel rechtsom lopen en ik wissel het meestal een beetje af, al naar gelang de windrichting. Die is vandaag noordoost en dus kiest ik voor rechtsom: Mounepaed uit en dan rechts uit de flank naar het Bintsjemonument en dan nogmaals rechtsaf het fietspad op. Het is er prachtig in deze tijd van het jaar, zelfs als je er bijna elke dag langs loopt. Aan het eind van het fietspad opnieuw rechtsaf. Ik wuif dan ter geruststelling even naar mijn vrouw, dan weet ze dat ik in elk geval 'the point of no return' heb gehaald. Ik loop nu tussen een zee van wat wij 'tongerblommen' noemen, prachtig! Links van mij is het carbid- annex vreugdevuurveldje, nu bijna maagdelijk lentegroen, maar over een half jaar het toneel van donderend geweld, vuurwerk en feest. Tenminste, als het dit jaar doorgaat, en daar ben ik nog niet zo zeker van. Als ik recht vooruit kijk zie ik op het kruispunt met de Knilles Wytseswei een paar fietsen staan.
Nou staan die er wel vaker, maar als ik wat dichterbij kom, ter hoogte van de school, vroeger was dat de Master de Vriesskoalle, maar sedert de fusie met de Wyngerd heet de school nu it Bynt, staat zowaar een kleine samenscholing. Het blijkt een ijskar te zijn met twee uiterst vriendelijke meiden als verkoopsters en ze hebben geen gebrek aan belangstelling: 'it is ijskowaar'. Ik zou best....maar ja geen geld bij me natuurlijk. Ik zou het erop kunnen wagen natuurlijk, wel een ijsje bestellen en dan zeggen dat ik het geld 'wel even kom brengen'. En ik durf er heel wat onder te verwedden dat het me zou lukken in mijn eigen woonplaats. Maar wil ik de beide jongedames niet in verlegenheid brengen en dus beloof ik dat ik terug zal komen om hun ijs te proeven.
"Ha jim al aardich wat ferkocht?", is uiteraard mijn eerste vraag. Ze reageren enthousiast, dus dat zal wel goed zitten en ik vraag uiteraard ook even of ze weten waar ze precies zitten. Maar ik hoef het hen niet uit te leggen, een neiging die een schoolmeester altijd blijft houden, hoe oud hij of zij ook wordt, ze weten wat die molkbus betekent en ze kennen het verhaal dat erbij hoort. Aan het geschiedenisonderwijs op it Bynt mankeert het niet zo te horen. Maar ik moet weer terug naar huis, ik weet zeker dat mijn vrouw best even mee wil naar deze ijscokar. Dat blijk ik prima te hebben ingeschat. "Wolst it net leauwe, mar by de molkbus stiet in ijskokarre." Nou, mijn echtgenote is 'gau bered': "Hinne!" En dus melden wij ons vijf minuten later opnieuw bij de kar om een ijsje. Twee smaken: vanille en aardbei, maar de essentie van schepijs is dat het heerlijk koud is. Dat ze hier een goed plekje hebben gekozen blijkt als wij daar even staan om te genieten van het ijsje: er zijn maar weinig lopers en fietsers die de verleiding kunnen weerstaan. En dus doen de beide meiden goede zaken dankzij het prachtige weer en... hun feilloze zakelijke inzicht!
Binne Kramer
{gallery}Luc/2020/ijsco{/gallery}
Notice: Undefined property: stdClass::$readmore in /home/kanaal30/domains/archiefkanaal30.nl/public_html/templates/ja_teline_v/html/layouts/joomla/content/item/default.php on line 121
