BURGUM - Er was weer veel belangstelling voor het door de PR commissie van RTV Kanaal30 georganiseerde Mediacafé in Glinstra State in Burgum afgelopen vrijdag. Niemand minder dan Geert van Tuinen was te gast. Na Jan Koster en Willem - Wâldpyk - de Vries de derde gast van ‘grote broer’ Omrop Fryslân in acht edities Mediacafé.
Voordat Van Tuinen het woord kreeg, heette voorzitter Lutske van der Wal iedereen van harte welkom. Naast vrijwilligers van RTV Kanaal 30 waren er deze keer ook vrijwilligers van RTV NOF aanwezig. Beide lokale omroepen werken steeds nauwer samen met het oog op de vorming van de landelijk gewenste streekomroep. Een streekomroep waarin beide omroepen overigens hebben uitgesproken hun eigen identiteit te willen behouden. “In lokale omrop heart ticht by de minsten te stean. It echte lokale nijs, der giet it ús om. As streekomroppen te grut wurde, dan ferlieze wy ús besteansrjocht. Wy binne ommers gjin Omrop Fryslan.” Dat laat natuurljk onverlet dat er heel goed kan worden samengewerkt om op die manier toch invulling te geven aan het begrip streekomroep. “De gearwurking wolle wy fan ûnderop stipje bygelyks troch tegearre eveneminten as it konkoers Hippique yn Bútenpost te ferslaan”.
Na nog wat interne mededelingen en een korte pauze, was het de beurt aan Geert van Tuinen. Een begenadigd spreker die meteen de volle aandacht van de zaal had en dat een kleine twee uur (!) moeiteloos volhield. Opgegroeid in Sint Jabik waar hij in 1954 geboren werd raakte de jonge Geert al in zijn vroege jeugd gefascineerd door dat wonderlijke kastje waar stemmen en muziek uit kwamen. De radio had een enorme aantrekkingskracht op Geert. “Ik siet der sawat op kop en earen yn!”. De rest van het gezin was blijkbaar ook ingenomen met dit prachtige staaltje vernuft. “Op sneintemiddeis nei it iten stie de radio altyd oan”, herinnerde Van Tuinen zich. “Dan kaam GBJ Hilterman, mei ‘de toestand in de wereld’. Wat de man allegear te fertellen hie wit ik net mear en dat koe my ek neat skele. Wat my foaral by bleaun is, is dat dizze man troch in geweldiche stim alle oandacht hie. Ek fan ús heit, soan fan de man dy’t as echte sosjalist noch in Arbeidersstaking organsearre hie. Hy moast ris witte dat syn soan nei GBJ harke, wat dochs foaral in rjochtse bal wie”.
Veronica
De radio was dus geweldig, en Edith Piaf heeft een onuitwisbare indruk achter gelaten, maar Geert was helemaal verkocht toen zijn zuster een pick-up meesmokkelde uit Duitsland. Met magische platen op 45 en 33,33 toeren lag muziek van The Kinks, The Beatles en andere grootheden uit die tijd ineens letterlijk binnen handbereik. Muziek werd zijn passie. De opkomst van Radio Veronica deed de rest. “De DJ’s fan Veronica wiene vrijbuiters en echte idolen. Hja brochten ‘frivole’ radio. Minsken as Eddy Becker, Lex Harding, Tineke de Nooij, Rob Out en fansels Joost den Draaier dy letter de gouden formule fan de Top 40 yn Nederlan yntrodusearre hat”. Toch had van Tuinen ook favorieten binnen de publieke omroep. Felix Meurders op muziekgebied en het duo Koos Postema en Willem Ruis op sportgebied met ‘Langs de Lijn’. Verder was er natuurlijk de onnavolgbare Theo Koomen. “Dy man hy inselde styl as Klaas Jansma by de Omrop. Jo tochten altyd: kloppet dit wol? Meastal net, mar dat makke ek net ut. In ferslach fan dy mannen wie faaks moaier as de wedstriid sels.”
Met de sport komen we terecht bij de tweede grote passie van Van Tuinen. In het dorp werd gekaatst, aan gymnastiek gedaan, naar eieren gezocht en natuurlijk ook gevoetbald. Een gedroomde carrière in het voetbal werd op zijn 23e echter al in de kiem gesmoord door een zware blessure aan de kruisbanden. Einde verhaal. Van Tuinen werd ambtenaar en kwam via de gemeente Paterswolde bij Menaldumadeel terecht. Aan de passie voor muziek werd wel concreet invulling gegeven. Samen met een maat begon Van Tuinen in 1978 een Drive In show. Onder het motto ‘ik heb het nog nooit gedaan, dus ik denk dat ik het wel kan’, werden buurthuizen en kantines plat gespeeld. Met succes. Binnen de kortste keren werd de ‘Voice of Music’, de naam waaronder de Drive In show furore had gemaakt, geboekt voor drie maanden door de eigenaar van een kroeg in Sneek. Geweldig natuurlijk!
Het bleek echter geen gewone kroeg te zijn. “Ik fun it al wat núver dat de froulju yn dy kroeg soms samar eefkes in skofke fuort wiene. Letter kamen se dan wol werom om samar wer in oerke te ferdwine”. Het spreekwoordelijke kwartje viel later pas “mar ik ha it dêr wol leart... Nee dat bedoel ik net: it fak fan DJ fansels!”.
De ‘Voice of Music’ werd daarna ook steeds vaker ingehuurd om de muzikale omlijsting van evenementen, zoals gymnastiek wedstrijden, te verzorgen. Van Tuinen begon daarom ook de deelnemers maar te interviewen en dat ging hem verrassend goed af. In 1988 was het echter wel klaar. “Ik hie myn nocht. Altyd fuort op jûn en yn it wykein. Wy krigen bern en ik koe en woe dat net langer kombinearje. Tiid foar wat oars.”
Radio Eenhoorn
Eind jaren ‘80 waren er plannen in Menaldumadeel om een eigen krant uit te geven. Van Tuinen opperde echter het idee om in plaats daarvan een lokale radiozender te beginnen. Hij kreeg de handen er voor op elkaar en de nieuwe lokale omroep kreeg de naam ‘Radio Eenhoorn’ mee. “Yn it wapen fan Menammeradiel sit in Eenhoorn en wy koene wol wat sinten brûke”, verklaarde Van Tuinen de enigszins mystieke naam. Dat heeft gewerkt. Met een startsubsidie van liefst 55.000 ouderwetse guldens, ongeveer € 25.000, werd een studio gebouwd en cursussen gevolgd. Op 31 december 1987 was de eerste uitzending een feit. Al snel profileerde Eenhoorn zich als de kaatszender van Fryslân. Dat ging hen zo goed af, dat Omrop Fryslân zelfs een beetje jaloers werd. Kijk, dan doe je het natuurlijk goed als lokale radio! Ook de serie over Lolle Rondaan, de verzetsheld die een overval op het bevolkingsregister van Sint Annaparochie coördineerde, oogstte veel lof.
Het mooie van lokale radio is, dat je fouten mag maken. “Jo meie gewoan fol op de bek gean” en daar leer je van. In juli 1993 was er echter geen ruimte voor fouten. Een grote brand in Graldastate in Menaam moest professioneel verslagen worden en dat ging Van Tuinen goed af, ondanks het feit dat er drie doden waren te betreuren en hij vele bewoners persoonlijk kende. “Der gie in knop om en ik koe it emosjoneel hannelje”. Geert van Tuinen was ongemerkt gegroeid in de rol van betrokken journalist.
Omrop Fryslân
De ontwikkeling van deze ‘jonge fan Eenhoorn’ was de beleidsbepalers bij Omrop Fryslân ook niet ontgaan. Een paar maanden na de brand kreeg Van Tuinen het aanbod om freelance aan de slag te gaan voor de Omrop. Een droom natuurlijk, maar Geert twijfelde. “Dan docht bliiken hoe wichtig it is om in frou te hawwe dy’t de júste fraach stelle kin”. Die vraag, zou je er geen spijt van krijgen als je het niet doet?, gaf de doorslag. “Fanôf dat momint libbe ik yn myn jongesdream”. Van Tuinen stelde wel als voorwaarde dat hij twee dagen in de week verslag mocht doen van sportwedstrijden. Zijn passie. Bovenop het nieuws zitten en reacties van sporters loskrijgen vlak na een wedstrijd. Niet voor de diepte interviews, maar puur om de euforie of teleurstelling van dat moment over te brengen bij de luisteraars. “Dat is wêr it om giet”, hield Van Tuinen zijn geboeide gehoor voor. “Der boppe op sitte!”.
Heroïsche kaatsparturen, de bekerfinales van SC Heerenveen en het memorabele kampioenschap van Cambuur exact zes jaar geleden: Van Tuinen was overal bij en hij rijgt de ene anekdote aan de andere. Over de tragiek van Germ Okkinga die in het kaatsen alles won behalve de PC, de Ankertjes die een buschauffeur helemaal gek wisten te krijgen en Carlo ‘ El Ami’, de keeper van Cambuur die natuurlijk gewoon Carlo L’ami heette. Uit elk verhaal klinkt de passie van een gewone jongen uit Sint Jabik die in zijn droom leeft. Passie ook voor zijn televisieproducties als ‘Doch it foar dyn doarp’ en het afscheidsconcert van ‘de Wiko’s’ waar Van Tuinen vanwege zijn grote betrokkenheid met Kobus Algra nog steeds zichtbaar door geraakt wordt. Een passie die ook vandaag de dag nog voortduurt, ondanks een zwarte periode van bijna drie jaar na zijn hartinfarct in maart 2015 en een verschil van
inzicht met de toenmalige leiding van Omrop Fryslan in diezelfde periode. “Ik bin der mei in soad help wer boppe op kaam en libje noch steeds yn myn jongesdream”, besloot Van Tuinen zijn verhaal.
Het is prachtig te zien dat de PR commissie van RTV Kanaal 30 telkens weer inspirerende sprekers als Van Tuinen weet te strikken voor het Mediacafé. Nog mooier is het om te zien dat al die sprekers volstrekt belangeloos langskomen en genoegen nemen met een boekenbon en een flesje wijn. Terecht. Dromen zijn er tenslotte om te delen. Geert van Tuinen heeft dat vrijdag vol passie gedaan en daarmee de lat hoog gelegd voor de volgende gast van het RTV Mediacafé. Wie durft?
Jaap Melessen
{gallery}Syta/media7519{/gallery}
Notice: Undefined property: stdClass::$readmore in /home/kanaal30/domains/archiefkanaal30.nl/public_html/templates/ja_teline_v/html/layouts/joomla/content/item/default.php on line 121
