GARYP - V en V uit Garyp had zaterdagmiddag prima zaken kunnen doen op de ranglijst en bovendien leek tegenstander Beetgum, 'Schlusslicht' in deze vierde klasse, de aangewezen opponent om drie punten van te pakken. Maar dat pakte anders uit, V en V verloor en dat betekent dat lijfsbehoud nu nog niet vaststaat, integendeel, de nacompetitie 'lonkt' en dat is een scenario waar ze in Garyp liever niet aan denken, immers, dat is een vorm van Russische roulette waarin alles kan.
Niet goed, maar wel spannend en attractief
De belangen waren behoorlijk groot, zaterdagmiddag in Garyp, waar de plaatselijke voetbaltrots uitkwam tegen het onderaanstaande Beetgum. Winst voor V en V zou vrijwel zeker klassenbehoud opleveren, voor de Bitgumers was het een van de laatste kansen om degradatie te ontlopen. Maar dan moesten de gasten wel winnen en gezien de ranglijst leken de kansen daarop niet bijster groot. Maar dat pakte anders uit, in feite vroeg dit duel om een gelijkspel als uitslag, maar het waren toch wel lichtelijk verrassend de gasten die er met de volle buit vandoor gingen. Dat die drie punten belangrijk waren, bleek uit de bijna extatische vreugde die zich na afloop meester maakte van alles wat Beetgum was. V en V was teleurgesteld en dan vooral in zichzelf, de ploeg kon zijn stempel niet echt op de wedstrijd drukken, daarvoor speelde de thuisclub te slordig, te onsamenhangend en met te weinig echte druk naar voren. Beetgum bleek te spelen zoals je van een laagvlieger in de vierde klasse mag verwachten, maar de gasten speelden fanatieker en met meer overtuiging dan V en V, dat te veel steken liet vallen. Dat begon al in de absolute beginfase, want binnen de minuut stonden de gasten al op een 0-1 voorsprong. V en V pakte de waarschuwing wel degelijk op, kwam op gelijke hoogte, maar kon daarna geen moment echt doordrukken. Pas toen de gasten op 1-2 waren gekomen, halverwege de tweede helft, realiseerde V en V zich dat er iets moest gebeuren. Toen werd er een eerst voorzichtig, maar naarmate de tijd verstreek hoe langer hoe massaler slotoffensief op touw gezet. Beetgum had toen alle mogelijke moeite om overeind te blijven, maar soms met het nodige kunst-en-vliegwerk lukte het om de krappe zege over de eindstreep te trekken. Echt goed gevoetbald werd er maar bij heel korte vlagen, maar de spanning die aanhield totdat de scheidsrechter van dienst voor het laatst had gefloten, maakte veel, zo niet alles goed qua amusementswaarde.
eerste helft
Het is droog als ik naar Garyp rijd, maar de lucht voorspelt weinig goeds, donkere wolken trekken van west naar oost over het Gariper sportcomplex. De koffie duurt hier nooit lang, ik zit nog maar pas als Pieter van Keimpema een warm bekertje komt brengen. "Ik bin earst", grijnst hij, daarmee doelend op het feit dat het meestal Geert van der Bij is die de catering voor z'n rekening neemt. Maar die komt wat later en dat is dus prima geregeld. Mooi zoiets, dat doet een verslaggever goed. Het is maar goed dat ik rijkelijk vroeg ben, want meteen nadat de scheidsrechter de wedstrijd op gang heeft gefloten, moet ik aan de bak om een treffer te noteren. We zijn nog geen minuut bezig als de gasten uit Bitgum op 0-1 komen. Het is een fraai genomen vrije trap waarop keeper Theo Timmermans geen antwoord heeft. Zo, de toon is gezet, aftasten en katten uit bomen kijken is er dus niet meer bij voor V en V, de thuisclub weet meteen waar ze aan toe zijn. Voor Beetgum, een ploeg in degradatienood, is het een geweldige opsteker uiteraard, de bank naast mij, ik zit tussen de beide dug outs in, gaat meteen uit z'n dak, deze treffer komt als een geschenk uit de hemel. Die ziet er nog steeds niet echt hoopgevend uit maar vooralsnog blijft het droog. En als zo nu en dan de zon even doorbreekt, is zelfs een beetje 'near', broeierig zeg maar. Ik hoop niet dat we onweer krijgen, daar heb ik het niet op met zo'n stalen stang van de afrastering in mijn rug. Maar dat valt gelukkig mee. V en V moet dus omschakelen, de ploeg beseft dat drie punten op deze manier in lucht opgaan als er niet drastisch wordt gelijkgemaakt. Dat gebeurt, het is Calvin Rooda die met een harde knal op een rebound de Beetgum-keeper klopt: 1-1. De klok staat op 12 en als dit zo doorgaat... Maar het wordt al snel duidelijk dat het 'zo' niet blijft doorgaan. Beide ploegen werken hard, doen er van alles aan, maar het ontbreekt bij beide aan overleg, raffinement en daadkracht in de zestien. Wat er nu volgt is een soort 'status quo' voetbal, het middenveld is de plaats van handeling, daar worden de duels en dat zijn er vele, uitgevochten, van daaruit proberen beide ploegen de aanvallers aan het werk te zetten. Er komen wel degelijk kansen voor beide ploegen, maar de beide defensielinies staan stevig en bovendien staan er twee prima doellieden tussen de palen en dat betekent dat er vooralsnog niet gescoord wordt. De toeschouwers, achter mij staat 'in ploechje' Bitgumers, moeten het hebben van de strijd die volop geleverd wordt. En die strijd maakt ook dat dit duel qua amusementswaarde helemaal niet slecht scoort, goed is het niet echt, maar spannend en attractief is het wel. En bovendien, waar zie je nu echt goed voetbal bij de lagere amateurklassen. Dit is meer 'never a dull moment' voetbal, met andere woorden, er gebeurt van alles. Achter mij leven de Beetgum-supporters hartstochtelijk mee met hun ploeg en als de scheidsrechter in hun ogen niet meewerkt, schromen ze niet dat luid en duidelijk te communiceren. De fluitist zal het niet horen en misschien is dat maar goed ook, want hij bakt er weinig van in de ogen van de Bitgumers. Het blijft overigens 'salonfähig', er komt geen onvertogen woord aan te pas, hoezeer ze het ook met hem oneens zijn. Of ze gelijk hebben? Dat is in dit soort zaken altijd arbitrair natuurlijk, ze staan ter hoogte van de middellijn en om van daar buitenspelgevallen te beoordelen op vijftig, zestig meter afstand blijft lastig. Onmogelijk dus eigenlijk.
tweede helft
Het blijft in deze eerste helft dus 1-1 en eigenlijk is dat wel een juiste weergave van de krachtsverhoudingen, geen van beide ploegen kan zich beroemen op een overwicht. Het is puur opportunisme wat ten grondslag ligt aan de speelwijze van beide ploegen, lange 'god-zegene-de-greep-ballen' zijn eerder regel dan uitzondering. Toch krijgt deze wedstrijd die eigenlijk logischerwijze af lijkt te stevenen op een remise, alsnog een winnaar. We schrijven de 64ste minuut als een oogstrelend schot van een van de Beetgum-spelers als een raket in slaat in de verre bovenhoek, onbereikbaar voor keeper Theo Timmermans: 1-2. En dan moet V en V opnieuw in de achtervolging, het duurt even, maar onder leiding en op instigatie van 'Spielmacher' Harmen van der Bij ontketent de thuisclub een offensief dat, naarmate de minuten wegtikken, steeds obligater en desperater wordt. Beetgum krijgt het lastig, achter mij houden ze de adem in en slaan ze met enige regelmaat de handen voor het gezicht als er weer eens beroep wordt gedaan op het 'vrouwen-en-kinderen-principe' bij het verdedigen. Maar hoewel het soms kantje-boord is, blijven de gasten overeind en als de scheids voor het einde fluit, vallen de gasten elkaar in de armen en neemt de technische staf bijna het dak van de dug out mee in de euforie. Begrijpelijk, dit zijn kostbare en wie weet 'levensreddende' punten voor Beetgum, de ploeg moet nog een paar wedstrijden inhalen bovendien. Bij V en V overheerst de teleurstelling: "Dit hie oars moatten", aldus keeper Theo Timmermans na afloop, "in wie net in bêste wedstriid, mar wy hiene fan dizze tsjinstanner gewoan winne moatten. Mar it wie te rommelich, te slordich, der siet net genôch lijn yn, der wie te min oerlis en wy makken de kânsen, dy't der wol degelik wiene, net ôf." En dat is een analyse die sluit als een bus, die klopt als een zwerende vinger.
Binne Kramer
{gallery}Syta/beetgum1518{/gallery}
Notice: Undefined property: stdClass::$readmore in /home/kanaal30/domains/archiefkanaal30.nl/public_html/templates/ja_teline_v/html/layouts/joomla/content/item/default.php on line 121
