Steffen Kempe leidt Bergum naar zege

Ik heb het niet bijgehouden. Bijgehouden hoe lang ik al met regelmaat op zondagmiddag naar het Koningsland in Burgum rijd. Om daar te kijken naar het voetballen. Trouwens ook heb ik geen idee hoe vaak ik daar op zaterdagmiddag te gast ben geweest. Maar die zaterdag zal voorlopig wel blijven, immers, de nieuwe fusieclub FCBurgum zal voortaan, in het nieuwe seizoen dus, op zaterdag spelen. Andere tijd, andere competitie, ander ritme, andere entourage, ander team. Dat zal even wennen worden, ik weet niet hoe dat voor anderen is, maar ik ben er niet echt blij mee. Ik heb alle begrip voor de met name practische overwegingen om samen te gaan, ik denk ook dat het een verstandig besluit is, maar voor mij had het niet gehoeven. In die zin, dat ik mijn vaste zondagmiddagformat, laat ik het maar zo noemen, straks kwijt ben. Er hebben al heel wat mensen gevraagd wat ik nu op die zondagmiddagen dat ik anders op het Koningsland kwam kijken naar het voetballen, ga doen. Gekscherend zeg ik dat ik dat in de kroeg ga zitten om mijn verdriet te verdrinken. Maar als u mij een klein beetje kent weet u dat dat geen serieuze optie zal zijn. Ik zal het missen, die vaste invulling van al die zondagen. Koffie, cappuccino bij Vic, dat is croissanterie Vittorio in Leeuwarden, dan thuis een kop soep terwijl ik naar de eredivisie van de zaterdagavond kijk en dan om half twee richting Burgum waar ik, volstrekt illegaal, maar ze voeren speciaal voor mij een gedoogbeleid, mijn auto parkeer naast de kantine van Bergum. En dan kijken naar de wedstrijd, vroeger in weer en wind als dat zo uitkwam, tegenwoordig ben ik wat selectiever sinds ik longontsteking heb gehad. Koffie, voor mij thee, bij Lummie en vaak ook blijf ik op het veld en wordt mij de koffie gebracht, soms door Tjeerd, soms door de voorzitter himself, Pieter. 'Besteklik praat' van de intimi achter mij, de wind die door de bomen ruist, of giert, want dat gebeurt ook. Hoe lang doe ik dat al? Dat weet ik niet precies, maar het moet zo'n 45 jaar zijn. En dan naar huis om te kijken wat mijn inspanningen fotografisch hebben opgeleverd. Tot voor het digitale tijdperk, dat moet in 2002 zijn geweest, was ik dan een aantal uren bezig met het ontwikkelen en afdrukken van mijn filmpjes. Stroken celluloid waar 36 foto's op pasten. Nu kom ik thuis met opslagkaartjes waar een paar duizend foto's op passen. Ik 'beperk' mij meestal tot een paar honderd per wedstrijd. En daar ben ik dan een aantal uren mee bezig en dan moet het verslag er ook nog bij. "Hast dêr no nea genôch fan", vragen ze me wel eens. "Nou, néé", zeg ik dan meestal, "it is in sykte, in ferslaving, dêr sil ik wol nea fan ôfkomme bin ik bang." En daarom zal ik het missen, dat voetballen op zondagmiddag, en daarom ben ik er niet blij mee dat ze me dat afnemen. Dat u het even weet.

Bergum efficiënter dan Stadspark
Bergum deed zondagmiddag uitstekende zaken op de ranglijst in die zin, dat de ploeg zich nu wel zo goed als veilig heeft gespeeld in deze eerste klasse F. Waar ze dus volgend seizoen niet meer in zullen spelen. FC Burgum gaat op zaterdag spelen en dat zal zijn in de eerste klasse, mits BCV kampioen wordt en promoveert, en anders in de tweede klasse. Dat laatste zou ik ook geen ramp vinden, in die tweede klasse spelen veel meer Friese ploegen en op de een of andere manier vind ik dat leukere, attractievere wedstrijden. Bergum won zondagmiddag, niet zozeer omdat ze de betere ploeg waren, maar omdat ze efficiënter waren, met andere woorden, omdat ze twee van de kansen die ze kregen benutten. Dat benutten was een klusje voor Steffen Kempe, eigenlijk altijd als hij meedoet een van de sterkhouders van de ploeg van coach Jan Bruin. Deze keer tekende hij niet alleen voor 'in bealch fol wurk', maar ook nog eens voor de complete productie. Die bleef beperkt tot twee doelpunten, het hadden er meer kunnen zijn, maar daar staat tegenover dat tegenstander Stadspark met name in de eerste helft een handvol mogelijkheden liet liggen. Toen waren de gasten de beter voetballende ploeg in mijn optiek, hun combinaties liepen net wat soepeler dan die van de Burgumers. Maar toen de eerste helft op 1-0 bleef steken was het de vraag of beide ploegen de energie en de moed hadden om er in het tweede bedrijf nog een keer vol voor te gaan. Gelukkig, voor met name de toeschouwers, gebeurde dat wel. De gasten probeerden uit alle macht die eigenlijk wel verdiende gelijkmaker op het bord te krijgen en Bergum wenste die toch wat 'listige' voorsprong uit te breiden en daarmee de zege veilig te stellen. Het eerste, die gelijkmaker, lukte niet, het tweede, de 2-0 te scoren wél. En daarmee kroonde Steffen Kempe, hij maakte ook de 1-0 uit een terechte penalty, zich onomstreden tot 'man of the match', in Burgum overigens een virtuele titel.

eerste helft
Het is onverwacht  mooi weer op deze zondagmiddag in maart, fris, zeg maar gerust koud, maar het is droog en de zon schijnt met enige regelmaat. Best uit te houden dus, in de zon, uit de wind. Ik zoek onder het motto 'ik moat opsjitte, aanst is it útferkocht' alvast in een plekje achter de zeg maar zuidelijke goal. Ik kijk straks wel hoe de veldverdeling zal zijn. Dan is het bijna twee uur en scheidsrechter Douwe Pals leidt de beide ploegen het veld op, 'Einzug der Gladiatoren' zeg maar, het passende muziekje ontbreekt er nog aan. Geen pupil van de week overigens, waarom weet ik niet. We moeten wachten tot de klok, die telt op, op 13 staat voor de score wordt opengebroken. De scheids heeft een voor mij, ik zit op krap honderd meter afstand, onzichtbare overtreding gezien van een van de gasten en dus mag Steffen Kempe vanaf 11 meter aanleggen. Hij jaagt de bal in de linkerhoek, onbereikbaar voor de Stadspark-doelman: 1-0. Prima opsteker natuurlijk, maar niet echt het resultaat van een overwicht van de thuisclub. Stadspark voetbalt wat makkelijker, hun combinaties lopen wat soepeler, maar het rendement is te laag om recht te hebben op een voorsprong. En dus blijft het in deze eerste helft waarin de beide keepers slechts zelden in actie hoeven te komen bij die minimale 1-0 voorsprong voor de thuisclub. 

tweede helft
In het tweede bedrijf van dit duel is duidelijk hoe de prioriteiten verdeeld zijn. Stadspark wil koste wat kost de gelijkmaker scoren, Bergum gaat op jacht naar de beslissende 2-0. Dat levert een interessant  duel op, een puur gevecht, waarbij het machtsevenwicht eigenlijk maar zelden echt verstoord wordt. Beide ploegen investeren behoorlijk veel energie en de persoonlijke duels worden steeds pittiger. Over de schreef gaat het zelden, al moet de scheidsrechter de touwtjes zo nu en dan strak aanhalen. Al heel snel krijgt Stadspark een unieke kans om die felbegeerde en eigenlijk ook wel terechte gelijkmaker achter keeper Patrick van der Velde te schieten. Een handsbal binnen de zestien maakt dat de ref de bal op de stip legt. "Hy moat der earst noch yn", zegt een Bergum-supporter achter mij en hij beschikt blijkbaar over profetische gaven. Want keeper Van der Velde wint het duel met de Stadspark-schuttter-van-dienst. En dus blijft het 1-0. Een klein kwartier later krijgt Bergum wat het graag wil: de 2-0 die dit duel meteen in zijn definitieve plooi legt. En het is een hele mooie, die vliegende Bep-Bakhuis-kopbal die als een raket inslaat. Kopper van dienst is, wie anders dan Steffen Kempe: uitknippen en inlijsten, zo zie je ze niet vaak, een echte onvervalste beauty. Er is nog een klein half uur te spelen, maar voor de kenners achter mij is het duidelijk: 'dit jouwe se net mear út hannen'. Ze krijgen gelijk, met al hun ervaring weten ze exact hoe de hazen lopen in zo'n wedstrijd. En die 2-0 staat nog steeds op het scorebord als de scheidsrechter voor het einde fluit. Niks op aan te merken deze zege, maar misschien had een gelijkspel, met name gezien de eerste helft, de verhoudingen toch wat 'eerlijker' weergegeven.

Binne Kramer 

{gallery}Syta/bergum26319{/gallery}