BURGUM - Het was zaterdagmiddag in Leeuwarden in feite de wedstrijd van de waarheid, het duel tussen Leeuwarder Zwaluwen en BCV. De thuisclub won, lichtelijk geflatteerd met 3-0 en dat betekent dat de Leeuwarders een uitstekende uitgangspositie hebben om kampioen te worden, een titel die nu voor BCV zo goed als buiten bereik is geraakt. De ploeg van Bouma&Bouma moet nu via de nacompetie proberen alsnog te promoveren. Als dat lukt kan de FCBurgum volgend seizoen eerste klasse spelen.
Om het 'echie'
Er stond wat op het spel zaterdagmiddag op het sportcomplex Nijlân in Leeuwarden. Niets meer of minder dan de titel in de tweede klasse I, in casu de strijd tussen thuisclub Leeuwarder Zwaluwen en BCV. De Burgumers hebben lange tijd deze klasse aangevoerd en eigenlijk leek de titel een kwestie van tijd. Maar na de winterstop 'heakke it' bij BCV, er waren nederlagen die niet waren ingecalculeerd en het verschil met de achtervolgers Zwaluwen en Blauw Wit'34 werd allengs kleiner. Tot het moment kwam dat de 'Sweltsjes' het commando overnamen. En dat betekende dat BCV dit cruciale duel moest winnen om het uitzicht op de titel niet helemaal te zien versomberen. En dat er dus spanning op stond zaterdagmiddag in Leeuwarden was te merken, niet alleen binnen, maar zeker ook buiten de lijnen. Alleen al het aantal toeschouwers gaf aan dat hier wat stond te gebeuren, niet alleen de vaste hap van de thuisclub was aanwezig, ook vele BCV-supporters hadden het tripje naar Leeuwarden gemaakt. Het zorgde voor sfeer, ambiance en ook prachtige commentaren langs de lijn. BCV redde het niet, de Zwaluwen waren de betere ploeg, al was de uiteindelijke 3-0 zege voor de thuisclub lichtelijk geflatteerd. Daar dachten de 'vaste jongens' trouwens totaal anders over. Maar supporters mogen per definitie ongenuanceerd en subjectief zijn.
gastvrij
De laatste keer dat ik hier op sportpark Nijlân was, is een jaar geleden, toen we met een delegatie van Bergum/BCV hier waren om te worden voorgelicht over 'walking voetbal'. Dat is hier in Burgum niet van de grond gekomen, om voor mij onbegrijpelijke redenen, maar het ziet er hier nu heel anders uit. Er wordt volop gebouwd aan een prachtig ogend complex, het is alleen even zoeken naar de bestuurskamer. Die huist in een echte ouderwetse bouwkeet en als ik eenmaal binnen ben, hoef ik alleen nog maar op het geluid af te gaan. Aan een lange tafel zit een flink deel van het Friese journaille plus natuurlijk bestuursleden van beide clubs. En die mix betekent sfeer, sterke verhalen en humor en af en toe schudt de keet op zijn grondvesten. "Als ik jullie was zou ik dit hier zo laten staan", zeg ik tegen de voorzitter van de Zwaluwen, "gezelliger en leuker wordt het niet." "Wil je wel geloven dat ik precies hetzelfde heb gezegd", antwoordt hij. Maar dan wordt het tijd om naar het veld te verhuizen, voor degenen die hier bekend zijn: het is een echt grasveld ingeklemd tussen twee hoge wallen met aan één kant een tribune. Daar zitten maar weinig toeschouwers, je zit er in de wind en uit de zon en dat is op deze koude, maar zonnige zaterdagmiddag precies de verkeerde volgorde. "Jo gane doch niet flak foar ôns sitten", vraagt een supporter als ik ter hoogte van de middellijn een plekje zoek. Ik stel hem gerust, als ik zit kan hij makkelijk over mij heen kijken. Prima plekje heb ik hier, zeker met een stel wel degelijk deskundige, maar uiterst chauvinistische supporters van de thuisclub achter mij. Ze hebben overal commentaar op, ook op hun eigen team, maar verder vooral op de speelstijl van de gasten en natuurlijk op de scheidsrechter. Maar dat hoort er allemaal bij, het is een teken dat het wel en wee van hun club hen aan het hart gaat.
eerste helft
Het is, als de scheidsrechter van dienst, Köhler heet hij, de wedstrijd op gang heeft gefloten, al snel duidelijk hoe de hazen lopen deze middag. Het is de thuisclub die het initiatief in handen neemt en dat betekent dat BCV zich merendeels moet beperken tot tegenhouden en verdedigen. Aan aanvallen komt de ploeg van de beide Bouma's niet of nauwelijks toe, alleen Harmen Vlietstra bezorgt de Zwaluwen-defensie zo nu en dan het nodige werk. Maar hij krijgt te weinig steun en bovendien grijpt de verdediging van de thuisclub als dat nuttig of nodig is stevig in. Maar omdat aan de andere kant de BCV-verdedigers ook niet schromen om de thuisclub van snode plannen af te houden, zijn er niet al te veel kansen in dit eerste bedrijf. Het levert BCV achter mij de kwalificatie 'schopploeg' op. 'Jou mutte mar hore wie at it seit'. En het is merendeels onzekerheid die de mannen achter mij tot dergelijke uitspreken brengt, want ze willen maar één ding: dat hun club vanmiddag gaat winnen. Deze eerste helft lijkt af te stevenen op een 0-0 bij rust, maar in de slotfase wordt het toch nog 1-0 middels een kopbal, min of meer 'out of the blue'. Maar wel een belangrijke treffer, het geeft de thuisclub een lekkere steun-in-de-rug en tegelijkertijd betekent het dat BCV nu aan de bak moet en de aanval zal moeten zoeken, iets wat tot nu toe nog maar mondjesmaat is geslaagd. Het blijft tot aan de rust bij die minimale voorsprong die 'dik ferdient is' volgens het Sanhedrin achter mij.
tweede helft
Ik zie af van een wandeltocht naar de overvolle kantine en zo heb ik de tijd om even mijn foto's-tot-nu-toe te bekijken en alvast te bedenken wat ik tot nu gezien heb. Dat laatste is niet zo ingewikkeld, ik heb een aanvallend tamelijk onmachtig BCV gezien dat weliswaar hard gewerkt heeft, maar dat al die noeste arbeid niet heeft zien worden beloond. De Burgumers zullen in de tweede helft hun al te verdedigende stellingen moeten verlaten om deze wedstrijd nog een ander aanzien te kunnen geven. En eerlijk heb ik daar een hard hoofd in, BCV ontbeert het sprankelende van de eerste competitiehelft, de combinaties lopen stroef, de brille is er niet, het moet nu van hard werken komen. Maar zolang het nog maar 1-0 is kan er nog van alles gebeuren, kan de wedstrijd nog kantelen en een gelijkmaker zou het perspectief van de Burgumers in een heel ander licht zetten. En, het dient gezegd, de gasten proberen het wel degelijk, maar dat betekent te zelfder tijd dat de Zwaluwen de ruimte krijgen voor meer aanvallende acties. Maar voorlopig kunnen de pupillen van coach Carlo Rietdijk geen profijt trekken uit dat tactische voordeeltje. BCV houdt weliswaar stand, maar slaagt er niet in om echt slag om slinger gevaarlijk te worden. En lange tijd lijkt het bij die nipte 1-0 te blijven. Toch wordt het nog een ruime zege voor de thuisclub, want in de slotminuten slagen de Zwaluwen er alsnog in keeper Arjen Tolman, hij krijgt lof toegezwaaid door de deskundologen achter mij: "Leuk keeperke, sou su bij ôns kenne speule", twee keer te kloppen. De 2-0 is een mooie combinatie die wordt afgerond met een venijnige schuiver in de verre hoek en de 3-0, tevens de eindstand, komt op het bord als scheidsrechter Köhler de bal op de stip legt na een overtreding in het strafschopgebied. Dat vind ik er wat te veel aan, maar de ref is baas en we hebben hier nog geen VAR, tenminste geen officiële, de officieuze staat achter mij en die is 'ienriedich': "Dikke stip." Het maakt allemaal niet meer uit, BCV verliest terecht van Leeuwarder Zwaluwen dat nu volgende week naar stadgenoot Blauw Wit moet om de titel veilig te stellen. BCV krijgt nog een herkansing om alsnog te promoveren in de nacompetitie. Maar zo'n 'neigesetsje' is altijd een wat heikel gebeuren waarin van alles kan gebeuren. Dat wordt afwachten dus.
Binne Kramer
{gallery}Syta/bcv14519{/gallery}
Notice: Undefined property: stdClass::$readmore in /home/kanaal30/domains/archiefkanaal30.nl/public_html/templates/ja_teline_v/html/layouts/joomla/content/item/default.php on line 121
