BURGUM - Het was natuurlijk niet niks, die laatste bestuursvergadering van vvBergum. Na 88 jaar kwam er immers een einde aan die voetbalclub, die het nieuwe seizoen in zal gaan als FcBurgum na de fusie met dorpsgenoot BCV. Er werd afscheid genomen van een aanta vaste gezihten en er werden mensen 'in het zonnetje gezet' zoals dat zo mooi heet. En dat betekende veel mooie woorden, veel humor en af en toe ook tranen die werden weggepinkt. De KNVB deelde een onderscheiding uit aan Goy Koopmans.
Hè?
Het is vrijdagavond, het loopt tegen half negen en ik heb net wat schrijfwerk afgerond als mijn vrouw met de telefoon in de hand mijn kantoor binnenkomt. "It is foar dy", zegt ze, "Romke Popma." Ik vraag mij af wat die op dit tijdstip van mij moet, maar ik ben wel wat gewend, meestal gaat het om foto's, niet geheel onlogisch natuurlijk met zo'n hobby. "Wy sitte hjir op dy te wachtsjen", is het toch wel wat verbazingwekkende verhaal van Romke, "doe soest hjir wêze." Ik vraag waar 'hjir' is en wat ik zou moeten doen ter gelegenheid van wát." Hij legt het uit: er is nog één bestuursvergadering van vvBergum en er zullen wat mensen in het spreekwoordelijke zonnetje worden gezet en daar willen ze graag foto's van hebben. Ze beginnen om negen uur en dus kan ik nog ruim op tijd naar de voetbalkantine komen. Spullen bij elkaar zoeken, batterijtjes voor de flitser meenemen, het is daar altijd tamelijk donker en dan in de auto naar het Koningsland. Daar zit de kantine al redelijk vol, maar ze hebben keurig op mij gewacht. Dan neemt voorzitter Pieter Schols het woord en hij legt uit wat er gaat gebeuren, er zullen een paar zeer verdienstelijke leden worden gehuldigd. Er zit blijkbaar een officieel tintje aan, want anders kan ik de aanwezigheid van Minne Modderman van de KNVB niet plaatsen. Er krijgt blijkbaar iemand een officiële onderscheiding. Het is net zoiets als de burgemeester die plotseling binnenkomt op een 'sljochtweihinne gearkomste'. Dan wordt er meestal een een koninklijke onderscheiding uitgereikt, een 'lintje' zoals het in de volksmond heet. Zoiets zal ook hier aan de orde zijn vermoed ik, maar zover is dan nog niet. Eerst roept spreekstalmeester Ate Ritsma een aantal personen naar voren, één voor één, om ze te verrassen met een fraaie glazen plaquette en uiteraard een bloem, een bloem die Annie M.G. Schmid ooit stiekem omschreef als een 'fuch, fuch, fuchsia'. Dat kon toen nog, social media waren er nog niet, dus maar weinigen begrepen haar toespeling. Hoe dan ook, een fraaie fuchsia dus, wat wij hier te lande een 'beltsjeblom' noemen. Die plaquette is een zoals dat zo mooi heet 'stoffelijke blijk van waardering'. En waardering is het mooiste dat je als vrijwilligers, want dat zijn al deze mensen, kunt krijgen. Het is een tamelijk bont gezelschap met spelers, coaches, grensrechters, teambegeleiders, scheidsrechters en zelfs een fotograaf... Maar voor wie is Minne Modderman nu eigenlijk gekomen, hij komt hier graag heeft hij me wel eens toevertrouwd, maar op deze vrijdagavond zal zijn bezoek toch wel een bijzonder reden hebben vermoed ik. En ik krijg gelijk, want als Minne Modderman het woord heeft gekregen wordt al snel duidelijk voor wie hij hier naar Burgum is afgereisd. Voor Goy Koopmans. Die wordt, samen met echtgenote Lummy naar voren geroepen en hij zal in zijn stoutste dromen nooit hebben bevroed dat er zoveel goede en mooie woorden over hem zouden worden uitgestort. Want Minne Modderman houdt een verhaal, een prachtig verhaal overigens, waar Goy de kleuren van op en afgaan. Het zal maar over je gezegd worden dat je een regelrecht clubicoon bent, iemand die een belangrijke rol heeft gespeeld in de geschiedenis van de vvBergum en die rol eigenlijk nog steeds met verve vervult. De burgemeester zegt dan uiteindelijk als hij aan het eind van zijn betoog is gekomen tegen iemand die hij gaat decoreren met een lintje: "Gelet op de duur en de aard van al deze werkzaamheden heeft het Zijne Majesteit de Koning behaagd enz." Vul bij de naam van de Koning KNVB in en je hebt wat er op deze vrijdagavond in de kantine van de vvBergum aan de hand was. Een KNVB onderscheiding voor Goy Koopmans, hij wordt benoemd tot lid van verdienste van de Koninklijke Nederlandse Voetbal Bond. Daverend applaus, maar een moeilijk moment voor de kersverse decorandus, Goy heeft het even niet meer, nou, je zou voor minder. Het is maar goed dat zijn vrouw naast hem staat en hem mentaal ondersteunt in dit voor hem zo memorabele ogenblik. Want het is een regelrechte emotionele spagaat waarin hij verkeert. Enerzijds de vreugde, want geloof maar dat hij er blij mee is, en anderzijds de brok in zijn keel. En even later als er bloemen zijn uitgereikt en ik een foto heb gemaakt van Goy en Lummy mét oorkonde, breekt ook bij het 'slachtoffer' de bekende grote grijns al weer door op zijn gezicht. Minne Modderman wrijft het hem nog even in met: "Stiest no yn in rychje mei ûnder oaren Louis van Gaal en soksoarte fan lju." Het is duidelijk, 'de jûn kin by Goy en Lummy Koopmans net mear stikken'. Zo ongeveer de hele zaal komt hen feliciteren en dat soort van waardering is natuurlijk de mooiste die een vrijwilliger ten deel kan vallen. Als de eerste drankjes op de nieuwe Bonds decorandus zijn gedronken en de emoties min of meer zijn bedaard, is het woord aan Bokke de Groot. Hij zwaait het nu nog zittende bestuur lof toe voor alle werk dat ze gedaan hebben om de hele fusie met BCV in goede banen te leiden, hij omschrijft hen als de 'mannen fan it earste oere' waarbij hij de enige vrouw in het gezelschap vanwege de uitdrukking maar even schaart bij de 'mannen'. Maar iedereen begrijpt wel hoe de vork in de steel zit. Er zijn bloemen en een staande ovatie voor dit forum dat zo belangrijk is geweest voor vvBergum. Er is stof tot napraten en dat gebeurt dan ook, uiteraard onder het genot van een hapje en een drankje. Oh ja, zult u zich afvragen: wie was nu die fotograaf die zo opvallend helemaal niet in het rijtje paste? U mag drie keer raden. Een van mijn schoondochters zei ooit tegen mij: "Als jij ooit een onderscheiding krijgt, zal dat een van de meest ongemakkelijke momenten zijn voor jou." Ze had gelijk, maar de vorm van waardering die mij ten deel viel, was aan de andere kant ook een van de mooiste. Of zoals Friezen plegen te zeggen als ze het niet meer weten: 'It hie sa raar net hoechd, mar ik bin der hiel bliid mei'. En, ik doe het niet vaak, maar ik kon de gelegenheid niet voorbij laten gaan, om in kort bestek te vertellen waarom ik dit doe en dat ik hoop het nog lang te mogen doen, ook al heet de club straks FCBurgum en spelen ze op zaterdagmiddag.
Binne Kramer
{gallery}Syta/bergum29519{/gallery}
Notice: Undefined property: stdClass::$readmore in /home/kanaal30/domains/archiefkanaal30.nl/public_html/templates/ja_teline_v/html/layouts/joomla/content/item/default.php on line 121
