BURGUM - BCV is er niet in geslaagd om met promotie naar de eerste klas af te dwingen dat de nieuwe vereniging FCBurgum volgend seizoen in die klasse van start mag gaan. De ploeg van de firma Bouma&Bouma slaagde er net niet in om Drenthina uit Emmen te verslaan. De gasten wonnen na strafschoppen toen de reguliere speeltijd in 0-0 was geëindigd en ook de verlengingen doelpuntloos bleven. Het was een wat sneue nederlaag, maar de gasten scoorden één keer vaker vanaf de stip.
Sneue nederlaag BCV
Het was zeker niet onverdiend dat Drenthina zaterdagmiddag als winnaar van het kunstgras van het Koningsland in Burgum stapte. De gasten hadden immers één penalty meer benut dan BCV en die ene strafschop besliste op deze fraaie zaterdag over winst of verlies. Niks aan de hand zou je als objectieve toeschouwer zeggen, maar dat was niet helemaal waar, er zat een verhaal aan vast, aan deze penaltyserie. Een verhaal waarin voetbalrechtsfilosofie een rol speelde. Elk rechtssysteem, dus ook dat in het voetbal, kent nu eenmaal de begrippen 'letter en geest'. Met andere woorden: soms moet een regel een beetje soepel worden toegepast. Dat 'soms' slaat dan meestal op de omstandigheden, de belangen en de zwaarte van de straf ten opzichte van het 'misdrijf'. En dat laatste was hier aan de orde. De feiten. De wedstrijd, de reguliere 90 minuten, levert geen doelpunten op, nul-nul en twee keer een kwartier verlengen. Maar, en eigenlijk past dat naadloos bij het voorafgaande, ook in die extra 30 minuten wordt niet gescoord. Nul-nul nog steeds en dus moeten strafschoppen uitkomst brengen. Geen oplossing die bij voetbal hoort, want een penaltyserie heeft vaak veel weg van een Russische Roulette, dus, zoals dat in geef Frysk heet 'lok wat joust'. Misschien heeft u de Deerhunter gezien, een van de meest beroemde 'Vietnam films', nu, dan weet u wat Russische Roulette is. Goed, strafschoppen dus. En dat volgens het ABBA systeem. Dat heeft niets te maken met die Zweedse zanggroep, maar het is de volgorde waarin de penalty's worden genomen. Dat wordt nu aangeduid als iets heel nieuws, maar op de basisschool gebruikten we dit systeem al bij het 'partijke kiezen' als we een spel gingen doen. Drenthina mag/moet beginnen. En BCV lijkt meteen een forse stap in de richting van de winst te zetten, als keeper Arjen Tolman, hij heeft zijn team al een paar keer in de wedstrijd gehouden door een fabuleuze redding, die eerste trap onschadelijk maakt. Hij slaakt alvast een overwinningskreet, maar moet die haastig inslikken als de scheidsrechter van dienst, Pascal Souhuwat, de penalty afkeurt, een van zijn grensrechters heeft geconstateerd dat de BCV doelman te snel van zijn lijn is gekomen. De strafschop moet overgenomen worden en nu gaat hij er wel in. Sneue bak voor BCV, nog veel sneuere bak voor Arjen Tolman, die op deze manier zijn aanspraak op de virtuele titel 'man of the match' ziet vervliegen, in rook op gaan, zeg maar. Hij is bijkans ontroostbaar en als de serie is afgelopen en Drenthina met 4-5 heeft gewonnen, zijgt Tolman neer met de rug tegen de doelpaal, hoofd voorover, blik op oneindig. Voor de goede orde: de scheids heeft gelijk, hij heeft volgens de regels gefloten, volgens de letter van het reglement. Maar er bestaat ook zoiets als de geest van de wedstrijd en daarin past deze rigide beslissing eigenlijk niet, hij had hier misschien wel moeten kiezen voor het aloude 'genade voor recht laten gelden'. Nu beslist hij in feite, ongewild dat wel, mede de wedstrijd en dat kan niet de taak van een scheidsrechter zijn.
matig en vlak
Ik ben deze ochtend ook al op het Koningsland geweest om te kijken naar een wedstrijd van BBC vr. 3 tegen Stiens (dat verslag treft u asap elders op deze site aan). Maar de wedstrijd waar ik deze middag naar kom kijken is natuurlijk een bijzondere. In die zin dat het misschien wel de laatste wedstrijd is van BCV in deze samenstelling. Volgend seizoen, dat is al over een paar maanden, heeft Burgum nog maar één voetbalclub: FC Burgum. En dan vloeien twee 'Traditionsvereine', zoals onze oosterburen dat zo mooi noemen, samen. Ik ben uiteraard samen met 'in hiele kloft publyk' heel benieuwd hoe dat zal gaan, hoe dat team eruit gaat zien en ook, nu nog, in welke klasse die nieuwe FC gaat spelen. Als BCV promoveert wordt het de eerste, als dat niet lukt, de tweede klasse. Sportief gezien opteert bijna iedereen voor die eerste optie, maar publicitair gezien is misschien die tweede wel zo leuk. Maar eerst moet BCV vanmiddag afrekenen met Drenthina uit Emmen en dat kon nog wel eens een hele klus worden. Onder aanvoering van scheidsrechter Souhuwat is de opkomst van de beide ploegen een feestje om naar te kijken en dat heeft uiteraard alles te maken met de spelertjes die hun idolen, tenminste dat denk ik, begeleiden naar de middenstip. Het is prachtig weer op deze zaterdagmiddag en als ik naar de outfit van BCV kijk, dat prachtige wit met rood, weet ik dat ik dat zal missen. Al was het alleen maar voor de foto's. Het nieuwe blauw is prachtig, maar er kan eigenlijk geen combinatie op tegen wit/zwart en wit/rood. Dat is voor een fotograaf 'gefundenes Fressen'. Eerst maar eens kijken hoe deze wedstrijd zal verlopen. Ik zit achter de zuidelijke goal, maar eigenlijk had ik beter met zo'n draaistoel op de middenstip kunnen gaan zitten, want daar, op dat druk bezette middenveld, gebeurt het. Nu, gebeurt het, echt veel gebeurt er nou ook weer niet, beide ploegen hebben wel érg veel respect voor elkaar, het lijkt wel of ze bang voor elkaar zijn. Kansen zijn er dan ook maar bitter weinig en het publiek, er zijn behoorlijk veel toeschouwers komen kijken, geniet meer van het schitterende zomerweer dan van de wedstrijd. Achter mij staat een groepje BCV-supporters en de kritiek die zij hebben op het peil van de wedstrijd is niet mals. De beide defensies zijn gewoon te sterk voor de respectievelijk aanvalslinies en dat betekent dat het allemaal weinig sprankelend en opwindend is wat diezelfde supporters krijgen voorgeschoteld. Het verbaast dan ook niemand dat het bij rust nog altijd 0-0 staat, geen van beide ploegen kan meer dan de ander recht doen gelden op meer dan die toch wat bloedeloos ogende tussenstand. En eerlijk gezegd zie ik dat beeld in de tweede helft niet zo snel veranderen. Beide ploegen willen wel, dat is wel af te lezen aan de inzet bij de persoonlijke duels, maar het blijft allemaal wat lauw, bijna elke actie strand voortijdig en het blijft merendeels erg rustig in de beide zestienmeter gebieden.
tweede helft
Wie gedacht had dat de tweede helft 'een andere paar mouwen' zou zijn, komt bedrogen uit, ook nu is het tamelijk kansarm wat beide ploegen op het warme kunstgras leggen. En het is eigenlijk al snel duidelijk dat dit duel op strafschoppen zal uitdraaien, geen van beide plegen heeft kunnen waarmaken dat ze beter zijn en dus is die 0-0 in feite een juiste eindstand. Maar het betekent wel dat er nog een half uur bijkomt, geen eenvoudige opgave voor beide ploegen, zeker niet met deze omstandigheden. Het is warm, de scheidsrechter heeft medelijden en last een paar drinkpauzes in en daar wordt gretig gebruik van gemaakt. Het is zwaar, het is loodzwaar in feite en je kunt zien dat veel spelers op hun tandvlees lopen. Er wordt ook in deze beide verlengingen niet gescoord en dat betekent dat er strafschoppen moeten worden genomen. Altijd een pure zenuwentoestand met uiteraard een hoofdrol voor beide keepers. Die wensen elkaar, collega's onder elkaar, nog even succes en 'dan kin it heve'. Hoe dat afloopt heb ik u in de aanhef van dit verhaal al geschetst, dit is geen kwestie van de beste die wint, maar de gelukkigste. En eigenlijk is dat altijd onbevredigend, maar veel alternatieven zijn er niet. Je kunt net zo lang verlengen tot er eindelijk een treffer valt of je kunt, wat vroeger zelfs in de Europa Cup gebeurde, loten, jawel, lóten. Als je het over onbevredigend hebt! Dan toch maar liever strafschoppen. Maar met deze afloop is de nieuwe FCBurgum wel gedoemd om in de tweede klasse te gaan spelen. Jammer, maar ook niet meer dan dat, ik weet zeker dat er geen toeschouwer minder naar het Koningsland zal komen straks in september als de nieuwe competitie van start gaat. Valt er dan echt niets te zeuren, te 'eameljen'? Jawel: ik vind dat het veel te lang duurt voor het september is...
Binne Kramer
{gallery}Syta/drent4619{/gallery}
Notice: Undefined property: stdClass::$readmore in /home/kanaal30/domains/archiefkanaal30.nl/public_html/templates/ja_teline_v/html/layouts/joomla/content/item/default.php on line 121
