BUITENPOST - Meestal is de term 'zomeravondvoetbal' lichtelijk denigrerend, zo van een potje voetbal tussen twee ploegen die eigenlijk alleen maar spelen om dorst te krijgen. Maar je hebt natuurlijk ook daadwerkelijk zomeravondvoetbal, serieus voetballen op een prachtige, in dit geval mocht je spreken van een schitterende, zomeravond. En het ging tussen eredivisionist SCHeerenveen en vvBuitenpost. Plaats van handeling was sportpark De Swadde in Buitenpost, de ambiance kwam van veel publiek.
Genieten van zon en voetbal
Het moet met afstand de mooiste zaterdagavond van deze zomer zijn geweest. Ga maar na: vrijwel windstil, onbewolkt en een, geloof het of niet, graadje of 30(!) in de schaduw. Een uitgelezen avond voor een buitenactiviteit, 'einepikewaar' placht mijn moeder dat te noemen. Nou, deze zaterdagavond de 29ste juni 2019 verdiende dat predikaat volkomen. En dan ook nog kunnen kijken tussen twee uitstekende voetbalploegen, in casu thuisclub vvBuitenpost, hoofdklasser, en eredivisionist SCHeerenveen. Wat wil je nog meer als voetballiefhebber. Nou nee, spannend werd het niet echt, maar dat kon je ook niet verwachten, bij amateurs tegen profs winnen de profs. Ook deze keer wonnen de profs, met 1-14 nog wel, maar die ene tegentreffer van Buitenpost kreeg meer bijval dan de veertien van SCHeerenveen en ook dat verwonderde niet, zo gaat dat. Immers, het publiek bestond voor een groot gedeelte uit supporters van de thuisclub. Die wisten van te voren wat er zou gaan gebeuren, dat hun favorieten zouden verliezen, dik verliezen ook, maar dit keer waren ze ook en met name gekomen om te kijken naar dat voetbal van een andere orde, profvoetbal om precies te zijn. En dat dan onder omstandigheden die maakten dat het verblijf op sportpark De Swadde uitermate aangenaam was, mits je in de schaduw stond of zat. En dat hoefde in een dorp in de Fryske Wâlden, u weet wel, met dat 'smûk skaadzjend beamtegrien', uiteraard geen probleem te zijn.
'wolkom'
Ik ben uitgenodigd en dus meld ik mij op deze zaterdagavond in Buitenpost bij de plaatselijke vv. Ik heb mij keurig aangemeld middels de mail en ik heb antwoord teruggekregen dat ik 'wolkom' ben. Maar blijkbaar sta ik niet op de gastenlijst, want ik word bij de ingang tegengehouden door liefst drie beveiligers. Mijn gewichtsklasse is er niet bij en dus laat ik het niet op een confrontatie aankomen. Mijn 'ik was welkom' doet hen twijfelen, er wordt overleg gepleegd en dan mag ik verder, met keurige excuses voor het oponthoud. En zo beland ik in de bestuurskamer, tijdelijk dienst doend als perscentrum. Daar liggen programma's en gele hesjes, jawel, en er is water uit de koelkast: heerlijk, want de thermometer stond toen ik binnenkwam op een ongelofelijke 36 graden! Wat dat betreft lokken die nylon hesjes nu niet direct aan, maar de perschef drukt ons, er zijn nog een paar collega's aanwezig, op het hart toch vooral die hesjes aan te doen. "Anders loop je de kans verwijderd te worden", zegt hij er quasi-streng bij. Dat zie ik nog niet zo één-twee-drie gebeuren, maar we geven hem zijn zin. Aan de muur hangt een foto van Johan Cruijff, hij was hier in een nog niet zo ver verleden te gast met Barcelona waarvan hij trainer was. Ik heb toen nog met hem zitten praten, ontzettend aardige man, 'hiel gewoan', terwijl hij toen al een beroemdheid was. Hij was ook de man die er op persoonlijke titel voor zorgde dat, toen de geplande wedstrijd tegen Barcelona niet kon doorgaan wegens een soort zondvloed, zijn club op een andere avond speciaal terugkwam omdat hij het sneu vond voor de organisatie. Ik weet nog wel dat het toentertijd stikte van de Spaanse media, de wedstrijd werd nota bene live uitgezonden in Catalonië! Zo gek doen we het vanavond niet, maar er is redelijk veel belangstelling van de media. En ook het publiek is in ruime mate aanwezig, het is immers uitstekend toeven langs de lijn, een ploeg van dit formaat zie je hier immers niet elke dag. Ik krijg een hand van een 'oude kennis', wat niet op zijn leeftijd slaat overigens. Ik ken hem, Menno Russchen, van korfbal. Jawel, een korfballer als pr medewerker van een profvoetbalclub. Leuke baan? Menno beaamt het: "Je komt nog eens ergens en je leert een heleboel, de pr, de communicatie speelt in het betaalde voetbal een belangrijke rol." Ik wens hem en hij mij succes.
eerste helft
Dan loopt het tegen zevenen en we zoeken een plekje op langs de lijn. We hebben als fotografen strikte instructies gekregen dat we geen foto's van de dug outs mogen maken, het waarom ontgaat mij, ik ben gewend om tussen de beide dug outs te gaan zitten, vooral bij derby's, om zoveel mogelijk objectiviteit uit te stralen. Dat hoeft hier niet, ik zoek om een stuk of wat mooie voetbalfoto's en die momenten verwacht ik toch in het strafschopgebied van Buitenpost. Jappie, coach Jasper Bouma van vvBuitenpost, ik ken hem goed van zijn tijd als trainer van BCV uit Burgum, zal het mij niet kwalijk nemen. En anders vraag ik Joke, zijn vriendin, wel even om een goed woordje voor me te doen. Maar het is allemaal niet nodig, ik ga ter hoogte van de zestien zitten, heerlijk in de schaduw van de bomen en het publiek dat achter me staat. "Jo geane dochs wol sitten hè", vraagt een toeschouwer, als ik mijn stoeltje voor hem parkeer. Ik stel hem gerust, als ik ga zitten kan hij makkelijk over mij heen kijken. Zo, prima plekje hier. Ik wacht af wat er gaat gebeuren. Dan is het zover, beide ploegen komen in een lange rij het veld op, alle spelers hebben een jeugdige side kick naast zich, zoals dat tegenwoordig gebruikelijk is. Leuke gewoonte trouwens, voor die kinderen is het een ijkpunt in hun jeugd: "Ik heb met Michel Vlap 'opgelopen' bij de wedstrijd van Heerenveen tegen Buitenpost." Nou dan, daar kun je mee thuiskomen en vooral: daar kun je mee op school komen. Als iedereen zich naast het arbitrale trio heeft opgesteld is het tijd voor het Frysk Folksliet, solo gezongen nog wel. Dat doet hij, die zanger, knap trouwens, 'onder leiding van de heer A.Capella' zou Wim Sonneveld zeggen, maar ik vind volksliederen iets voor een echt belangrijke gebeurtenis. 'Voetbal is het allerbelangrijkste van alle onbelangrijke dingen', het citaat is nota bene van een vorige paus (!), maar voor mij is een voetbalwedstrijd, uitgezonderd interlands, niet iets om een volkslied bij te zingen. Maar toegegeven: het klinkt zo op deze prachtige zomeravond best goed. Misschien was De Wâldsang hier passender geweest.
eerste helftDan kunnen we beginnen en als scheidsrechter Daan Schaper hij leidt dit duel soepel, het duel op gang heeft gefloten, hoeven we niet lang te wachten op de openingstreffer en het verbaast ook niet dat het Michel Vlap is die hem maakt: 0-1. We hebben dan nog geen tien minuten gespeeld en Heerenveen-keeper Warner Hahn heeft nog geen bal gehad. Die Michel Vlap heeft zich het afgelopen seizoen een status verworven, niet alleen bij zijn club, maar ook bij zo ongeveer heel voetballend Fryslân. Ook hier in Buitenpost is hij het die het meeste applaus krijgt en het meest herkend wordt. Bij de rest moeten de meeste toeschouwers toch even in het programmaboekje kijken: "Wa is dat ek wer?" Het is uiteraard Heerenveen dat het initiatief in handen heeft en Buitenpost moet zich voorlopig noodgedwongen beperken tot verdedigen en tegenhouden. De stadionklok staat op 14 als het 0-2 wordt, het is Jens Odgaard die een soepel ogende combinatie keurig afrondt. Dan moeten we even wachten op een vervolg, want pas in de 25ste minuut is het Michel Vlap die met een simpel intikkertje zijn tweede treffer laat aantekenen: 0-3. Doelpunten nummer vier, vijf en zes vallen binnen een bestek van vijf minuten: de 0-4 komt op naam van Nemanja Michajlovic die een oogstrelende solo knap bekroont met een treffer. De 0-5 is van Jan Ras die een rebound binnen schiet en het halve dozijn wordt volgemaakt door Michel Vlap die een penalty langs de kansloze keeper Kevin van der Meulen schiet: 0-6. Dat wordt tevens de ruststand.
tweede helft
Het verbaast niet dat er in de rust nogal wat gewisseld wordt, SCHeerenveen komt met een vrijwel compleet andere ploeg uit de kleedkamer, bij Buitenpost verandert er wat minder. Ik ben een eindje opgeschoven, zodat ik nu schuin tegenover de Buitenpost-goal zit. "Soa, bisto hjir ek al?", ik herken de stem, maar ik moet even denken. Ja, natuurlijk het is Johannes de Klein, scheidsrechter bij amateurwedstrijden en ook in de zaal kom ik hem met enige regelmaat tegen. Waar hebben we het over? Nou, over De Herauten, over de sporthal in Burgum: "Krije se dy wol op tiid klear?" Over voetbal dus en dus ook over de onderhavige wedstrijd. We zijn het eens dat het 'net mear spannend wurde sil', maar dat is meer ironisch bedoeld. Dan is het zover: de tweede helft begint. Aan het spelbeeld verandert niet veel, het is en blijft SCHeerenveen dat het laken naar zich toetrekt en dat diezelfde lakens ook uitdeelt. Het is Mitchell van Bergen die de 0-7 voor zijn rekening neemt en als Emil Frederiksen er nog geen minuut later 0-8 van maakt, is duidelijk dat de namen weliswaar anders zijn, maar dat er aan de verhoudingen niet veel gewijzigd is. Buitenpost doet zijn best, maar komt logischerwijze op meerdere fronten te kort tegen de profs uit it Fean. Die staan inmiddels op 0-9 door een treffer van Jizz Hornkamp en de dubbele cijfers komen op het bord als Emil Frederiksen opnieuw raak schiet. Maar die treffer betekent 1-10 en daarmee heeft Buitenpost die toch wel akelig grijnzende nul van het scorebord geveegd. Het is Rolf Dijk die tekent voor de luidbejubelde eretreffer, al heeft hij er de rebound van een penalty voor nodig. Een onvervalst 'Doppelpack' van Jordy Bruijn betekent 1-12 en de eindstand wordt bepaald op 1-14 door treffers van Ben Rienstra en Ibrahim Dresevic. En dan is het tijd voor de 'bestorming' van sportpark De Swadde: tientallen jeugdspelers rennen met hun programmaboekjes het veld op om 'handtekeningen te scoren'. En dat duurt even omdat de Heerenveenspelers ruim de tijd nemen om iedere autogrammenjager van dienst te zijn. Een mooi gebaar, want binnen de lonkt de verfrissende douche voor de buitenkant en het koele drankje voor de binnenkant. Buitenpost kan terugzien op een prima avondje voetbal onder werkelijk schitterende omstandigheden. Als ik in mijn auto stap staat de temperatuurmeter nog altijd op meer dan dertig graden en dat om bijna half tien!
Binne Kramer
{gallery}Syta/heerenveen2719{/gallery}
Notice: Undefined property: stdClass::$readmore in /home/kanaal30/domains/archiefkanaal30.nl/public_html/templates/ja_teline_v/html/layouts/joomla/content/item/default.php on line 121
