OENTSJERK - Op papier had VCTrynwâlden zondagmiddag op het eigen Kaetsjemuoilân moeten winnen van Akkrum. Maar wedstrijden worden nu eenmaal op het veld, ook al is het dan kunstgras, beslist en de realiteit liet zien dat de gasten op deze zonnige, maar koude middag in oktober de betere ploeg waren. Akkrum was feller, dynamischer en kreeg daardoor het meeste balbezit en de meeste en de beste kansen. Qua kansen kwam VCT er tamelijk bekaaid vanaf en qua doelpunten helemaal, het werd 0-2.
Gehandicapt VCT verliest van Akkrum
Het gemis van René Dijkstra, Ronald Schweigman
en Egbert Hulsinga deed zich zondagmiddag in een koud, maar zonnig Oentsjerk pijnlijk voelen voor VCTrynwâlden in de wedstrijd tegen Akkrum. Alle drie hadden legitieme redenen voor hun absentie, maar die van Hulsinga was verreweg de leukste: hij was vader geworden. Ja, en dan is het een kwestie van het aloude adagium; 'life is all about priorities'. Maar VCT was duidelijk gehandicapt, een dergelijke aderlating laat zijn sporen na en 'dat die bliken'.
eerste helft
Het is zonnig op het Trynwâldster Kaetsjemuoilân in Oentsjerk, maar die zon kan niet verhullen dat het koud is, zeker als je in de schaduw zit. Ik kom hier wel vaker en dus komt bijna de hele selectie even langs om dag te zeggen. Bij tegenstander Akkrum ligt dat blijkbaar wat anders, zo te horen zijn ze daar niet gewend aan mediabelangstelling. "Komme jo om foto's te meitsjen", en "wer dogge jo dat foar", of "fan hokker krante binne jo", dat soort vragen. En tijdens de eerste helft zit ik ter hoogte van de middellijn en staat een 'roedel kennelijke Akkrum-adepten' achter mij. Ook zij zijn zo te merken niet gewend aan fotografen langs de lijn. Maar zij doen het anders. Ze praten niet tegen mij, maar over mij, maar dan wel zo luid dat ik het moet verstaan: "Moast ris sjen, dy fotograaf docht ek net folle, ik ha noch net sjen kinnen dat er in foto makke hat. Jo moatte der mar nocht oan ha om op in sneintemiddei yn de kjeld te sitten om nei in potsje fuotbal te sjen, wat in wille." Ik kan mij zover niet omdraaien, maar anders zou ik hebben kunnen uitleggen dat ik in zo'n wedstrijd makkelijk aan een paar honderd foto's toekom. Het uitzoeken vanavond zal bijna net zoveel tijd kosten als het maken. Maar ik geeft nog wel even mijn standaard-antwoord op de twijfel over die vermeende 'wille'. "Jimme tinke dochs net dat ik hjir foar it fuotbaljen kom, ik sit hjir om't se hjir sokke lekkere waarme kofje ha. En dy wurdt my op it fjild brocht." Dat laatste geloven ze niet: "Ja, dat mochten jo wolle, kofje bringe op it fjild." Maar als ik even later, nog voor ze naar de kantine zijn gegaan, koffie krijg, is het gedaan met het commentaar, jammer dat ik hun gezichten niet kan zien." Als scheidsrechter Frankena, zo van de zijkant heeft hij wel wat weg van Bas Nijhuis, de wedstrijd heeft laten beginnen, is al snel duidelijk dat VCT een lastig middagje tegemoet gaat. De Trynwâldsters missen duidelijk een paar bepalende spelers en ook goalgetter Ruurd Algra lijkt deze middag niet in zijn beste doen. Voor zijn doen lijdt hij nogal wat balverlies en hij komt nauwelijks toe aan zijn altijd gevaarlijke schoten, al of niet van afstand. Akkrum heb ik in geen decennia zien spelen, ik herinner mij nog een wedstrijd in Akkrum dat toen tegen vvBergum speelde. Ik was zo naïef om in te gaan op de uitnodiging om met de spelersbus mee te reizen. Nou, dat heb ik geweten, ik geloof dat het bijna donker werd toen ik weer thuis was. Heb ik dus nooit meer gedaan. Maar het is wel degelijk Akkrum dat het initiatief neemt in dit duel, de gasten combineren makkelijker en tonen ook meer daad- en vooral duelkracht. En dat heeft tot gevolg dat de Akkrumers het meeste balbezit hebben en zich ook de meeste en de beste kansen scheppen. En eigenlijk kan VCT daar maar weinig tegenover stellen, de ploeg speelt moeizaam, er gaat te veel fout in de opbouw en de voorhoede krijgt maar 'komselden' het oogwit van de keeper te zien. Het verwondert in feite dan ook niet dat het de gasten zijn die de openingstreffer voor hun rekening nemen. We schrijven de 20ste minuut, 'it sil noait folle skille', dat een simpel tikje na een scrimmage genoeg is om keeper Sybren Dijkstra kansloos te maken: 0-1. Dat blijkt tevens de ruststand en dat betekent dat de thuisclub er niet in slaagt om cijfermatig wat terug te doen. De aanval is merendeels onmachtig en bovendien geven de Akkrumers achterin maar bitter weinig ruimte weg.
tweede helft
Maar met nog een helft in het vooruitzicht hoeft de wedstrijd nog niet beslist te zijn uiteraard. Dat wordt anders, als de gasten na vijf minuten in dat tweede bedrijf hun voorsprong verdubbelen. Dat gebeurt als keeper Sybren Dijkstra een schot wel keert, maar de bal niet onder controle kan krijgen en de Akkrum-spits er als de kippen bij is om de rebound te verzilveren: 0-2. En daarmee worden de problemen voor de Trynwâldsters er zeker niet kleiner op, om te winnen moeten ze drie keer scoren en omdat zulks op deze zonnige zondag niet bepaald van een leien dakje gaat, wordt dat een onvervalst 'heikarwei'. Toch lijkt VCT de aansluitingstreffer in huis te hebben, maar de scheids beslist dat de bal de doellijn niet heeft overschreden, waar alles wat Trynwâlden is dat anders heeft gezien. We zullen het nooit weten, feit is dat het geen 1-2 wordt, maar gewoon 0-2 blijft. En dan is in feite dit duel wel zo ongeveer beslist, VCT zet nog wel alles op alles, maar dat is te weinig om Akkrum in overwegende problemen te brengen. En dus blijft het bij die 0-2 voor de gasten, een zege waar in feite weinig, niks eigenlijk, op valt af te dingen. Akkrum kon het meeste recht doen gelden op de overwinning op basis van strijdlust, 'kriich' in 'geef Frysk', doorzettingsvermogen en het creëren en afmaken van de kansen.
Binne Kramer
{gallery}Syta/akkrum301019{/gallery}
Notice: Undefined property: stdClass::$readmore in /home/kanaal30/domains/archiefkanaal30.nl/public_html/templates/ja_teline_v/html/layouts/joomla/content/item/default.php on line 121
