EASTERMAR - Bjusterbaarlik, dat was het etiket dat je na afloop op de derby tussen de Onder-11 ploegen van Eastermar en Jistrum kon plakken. Onvoorstelbaar dus, want ga maar na: het was een spannend en af en toe opwindend gevecht tussen twee ploegen die elkaar waard waren. Het enige dat miste waren doelpunten. Het leek 0-0 te blijven, maar in de slotminuut maakte Eastermar de, naar het leek, winnende treffer. Dolle vreugde, maar uit de volgende en laatste aanval scoorde Jistrum de gelijkmaker. Eindstand: 1-1.
Eind goed, al goed
Zelden een wedstrijd gezien die een zo wonderbaarlijk verloop kende als die van zaterdagochtend in Eastermar tussen de O-11 ploegen van de thuisclub en het bezoekende Jistrum, geografisch buurploegen dus. En dus was het een onvervalste derby, al had dat op de sfeer in en rond het veld geen enkele negatieve invloed. Derby's zijn iets voor ouderen, van mensen die 'het allemaal nog hebben meegemaakt', jongelui hebben daar niet zoveel mee. Maar tegen elkaar voetballen is natuurlijk wel degelijk iets bijzonders, zo van: van hen willen we in ieder geval niet verliezen. En dus ontwikkelde zich een wedstrijd die het aanzien meer dan waard was, tussen twee uitstekend voetballende teams, elk bovendien gezegend met een paar spelers 'hors categorie', spelers 'mei in fin mear as in bears' zeg maar. Spelers die een wedstrijd kunnen beslissen, als het kan middels een combinatie over meerdere schijven, als het moet alleen. Maar misschien mag je het ook wel omdraaien, dat 'kan' en dat 'moet', als u begrijpt wat ik bedoel. Hoe dan ook, het was meteen vanaf de aftrap spannend en dat bleef het tot aan het laatste fluitsignaal van de scheidsrechter die het duel feilloos en met het juiste gevoel in goede banen leidde. Eigenlijk een wedstrijd zoals je je een duel tussen jongelui van deze leeftijd voorstelt. En dan dat scoreverloop, zelden meegemaakt moet ik zeggen. De wedstrijd leek rechtstreeks op een remise af te stevenen, en dan niet zo'n bloedeloos potje-om-des-keizers-baard, nee, een heus duel op het scherp van de snede met alles erop-en-eraan. De scheidsrechter had al een paar keer op zijn Patek Philippe gekeken toen het de thuisclub was die, eigenlijk wel een beetje, of een beetje veel, tegen de verhouding in, op voorsprong kwam middels een fraaie treffer van Pieter van der Ploeg. Grote vreugde bij alles wat Eastermar was, immers, het was zo goed als tijd en Jistrum zou waarschijnlijk wel aangeslagen zijn door die late achterstand. Maar dat bleek een misrekening, want de boys uit Jistrum 'fassten sich noch einmal zusammen', en in een laatste, een ultieme poging, lanceerden ze nog één desperate aanval. Het was Syds Hamstra die met een werkelijk schitterende curve de bal hoog in de verre hoek joeg. Het was een onvervalst 'Sonntagschuss', ook al was het nog maar zaterdagochtend. Euforische vreugde bij Jistrum, diepe teleurstelling bij Eastermar, maar in feite kregen beide ploegen een terechte beloning voor hun inzet en prima voetbal: een 1-1 gelijkspel. Een onverwacht en sensationeel slot van een echte wedstrijd.
eerste helft
Het is druk op het parkeerterrein van sportpark Burgerkamp in Eastermar, ik heb moeite om een plekje te vinden, 'der is seker wat te dwaan'. Dat klopt, er wordt gevoetbald, de kenmerkende geluiden van wedstrijden waaien al van het veld in mijn richting. Ik moet op veld twee zijn en dus zoek ik daar een plekje in de luwte. Het waait hard, maar het is droog en af en toe schijnt zelfs de zon. Onverwacht, 'it soe in wiete boel wurde', volgens de weerdeskundologen. Maar ik moet even laten verhuizen, de wedstrijd is een stukje verder op een half veld. Ze zijn net begonnen en het is de thuisclub die het best uit de startblokken komt. Maar als we een minuut of tien verder zijn, heeft Jistrum een substantieel deel van het initiatief in handen genomen. Beide ploegen beschikken over prima spelers, waarvan er aan beide kanten een paar excelleren, die hebben de bal aan-een-touwtje en kunnen dingen waar veel anderen slechts van kunnen dromen. De kunst is vaak om die 'hors categorie-voetballers' in dienst van de ploeg te laten spelen, immers die echt goede voetballers hebben nog wel eens de neiging om een spelletje 'alleen-op-de-wereld' te spelen. Prachtig om te zien, maar eigenlijk past het niet in een teamsport als voetbal. Maar al te streng moet je daar als coach ook niet tegen optreden, 'it giet fansels oer, se komme fansels immen tsjin dy't noch better is', benoemde ooit een ervaren jeugdcoach dit fenomeen. Beide ploegen proberen met lange ballen van achteruit de voorhoede aan het werk te zetten en als dat niet echt vaak lukt, is er altijd nog plan B. Dat bestaat uit lange rushes langs de zijkant afgerond met een voorzet. Een klassieke tactiek, die hier merendeels strandt op de uitstekend opgestelde defensie aan beide kanten. Als de ballen wel voor de goal komen, zijn daar altijd nog twee keepers die van wanten weten. Ik zit in de eerste helft aan de kant van Jistrum en ik krijg steeds meer bewondering voor de keeper naast mij, type 'lyts mar krigel', of zo u wilt 'net fan dat benaude'. Hij heeft zijn lengte, (nog) niet mee, maar dat compenseert hij met een tomeloze inzet en vooral veel moed en durf. Hij riskeert 'Kopf und Kragen' en houdt Eastermar daarmee van op z'n minst een leuk aantal treffers af. Zijn collega aan de andere kant krijg ik pas de tweede helft echt in actie te zien, maar eigenlijk is hij uit hetzelfde hout gesneden. Ook hij lijkt vrijwel onpasseerbaar, hoeveel schoten de Jistrum-aanvallers ook op zijn goal afvuren. Nee, aan de beide doellieden ligt het deze morgen zeker niet. Het is Jistrum dat met name in het tweede deel van deze eerste helft de meeste en de beste kansen creëert, maar renderen doet dat overwicht vooralsnog niet en dus blijft het tot aan de rust 0-0. Het hele veld loopt leeg en dus zit ik moederziel alleen op een groot voetbalveld. Tijd voor reflexie, zou een kennis van mij, hij is psycholoog, zeggen. En voor mij betekent dat het bekijken van de foto's die ik tot nu toe gemaakt heb. Behoorlijk veel, want er is al heel wat gebeurd, dat wordt weer zoeken en kiezen vanavond. Dat kost meestal net zoveel tijd als het maken ervan, heb ik wel eens uitgerekend.
tweede helft
Ik blijf zitten waar ik zat, ik wil ook de Jistrum-aanval van dichtbij in actie zien, ik heb al een paar spelers gezien die rijp lijken voor een paar 'echte' voetbalfoto's'. In zo'n jeugdwedstrijd worden veel onderlinge duels uitgevochten en juist die zijn voer voor fotografen. En met een matige telelens krijg je daar prima foto's van, zeker in combinatie met een motordrive. Vroeger moest je de film met je duim naar het volgende beeld transporteren, nu gaat dat razendsnel met bijna 10 foto's per seconde! Daarom noemen fotografen zo'n motordrive ook wel een motorduim. De tweede helft laat in feite een zelfde beeld zien als de eerste, het is Jistrum dat het meest aan de bal is, dat zich het meest manifesteert voor de goal van Eastermar, maar dat alert moet zijn op de snelle counters van de thuisclub. Die zijn af en toe levensgevaarlijk, maar eigenlijk is het wachten op de winnende treffer van de gasten. Die zijn er af en toe dichtbij, maar de Eastermar-keeper geeft geen krimp. En zo naderen we het eind van dit duel met als perspectief dat het best eens in nul-nul zal kunnen eindigen. Daar kunnen geen van beide ploegen zich over beklagen, maar het staat toch een beetje kaal, je denkt al gauw het woord 'bloedeloos' er bij. Dat is hier overigens totaal niet aan de orde, laat dat duidelijk zijn. Maar dan gebeurt wat eigenlijk naadloos past in het scenario dat voor deze derby is geschreven. Het is Eastermar dat op 1-0 komt door een treffer van Pieter van der Ploeg die met een venijnige schuiver de Jistrum-keeper in de luren legt. Dolle taferelen bij alles wat Eastermar is, want iedereen gaat er, gezien de wegtikkende tijd, van uit, dat dit meteen de winnende treffer zal zijn. En laat dat nu precies de grootste vergissing zijn van deze ochtend in november. Want Jistrum is helemaal niet van plan de pijp aan maarten te geven, immers, zo lang de scheids niet voor het laatst heeft gefloten, is er nog tijd en dus de mogelijkheid om gelijk te maken. En die gelijkmaker komt er ook, het moeten de dying seconds van dit duel zijn, als Syds Hamstra vanaf links de bal met een onwaarschijnlijke curve in de verre bovenhoek krult. Prachtige goal, zonder meer goed voor een onderscheiding bij 'Tor des Monats', de goal van de maand. Zo zie je ze zelden en zeker niet bij deze leeftijdscategorie: inlijsten en in de kantine hangen, zou ik zeggen. Meteen daarna fluit de referee af en kunnen beide ploegen het dik verdiende punt koesteren. Als ik terugloop naar mijn auto waai ik bijkans van de sokken in een loeiende windbui, waar vreemd genoeg maar een paar druppels regen uit vallen. Maar het is herfst, dus kun je van alles verwachten, deze wedstrijd was toegift!
Binne Kramer
{gallery}Syta/jistrum61119{/gallery}
Notice: Undefined property: stdClass::$readmore in /home/kanaal30/domains/archiefkanaal30.nl/public_html/templates/ja_teline_v/html/layouts/joomla/content/item/default.php on line 121
