HURDEGARYP - De brede smile op het gezicht van Hardegarijp-coach Rob de Jong na afloop van de wedstrijd tegen Grootegast had verdacht veel weg van pure opluchting, maar volgens De Jong was het alleen maar blijdschap. Dat was heel wel mogelijk, want zijn ploeg had zojuist gewonnen met 3-1. Dat zou de indruk van een reguliere zege kunnen geven, maar niets was minder waar. Hardegarijp begon moeizaam en stond lang op een 0-1 achterstand. Pas in de slotfase 'makke de ploech dien wurk'.
Hardegarijp knokt zich alsnog naar zege
Het leek er lange tijd niet in te zitten voor Hardegarijp, zaterdagmiddag op het eigen sportpark De Warren, in de wedstrijd tegen Grootegast. De thuisclub keek lang, héél lang, tegen een onverwachte achterstand aan en eigenlijk leek niets er op te wijzen dat Hardegarijp de wedstrijd nog zou kunnen doen kantelen. Toch gebeurde dat en dat was duidelijk op instigatie van coach Rob de Jong. "Ik heb ik de pauze gezegd dat als we zo door zouden gaan we kansloos zouden zijn. Dat hebben ze goed opgepakt, na de rust kwam er vuur en beleving in ons spel en dat leverde alsnog de zege op. Die 3-1 was een beetje overdreven, maar over het geheel genomen hebben we terecht gewonnen. Maar vraag mij niet waarom we zo slap, zo moeizaam begonnen, want dat hadden we uiteraard duidelijk niet afgesproken. Maar ik ben blij met deze drie punten, zeker omdat Zeerobben ook heeft gewonnen." Zeerobben, voor de goede orde, voert samen met Hardegarijp de ranglijst aan. En zo eindigde dit duel dat onder prima omstandigheden werd gespeeld voor redelijk veel publiek, toch nog in een feestje voor de thuisclub. En waar ik eigenlijk de kop van dit verhaal al klaar had, iets in de orde van 'Hardegarijp laat dure punten liggen' of zo, daar kon die meteen de prullenbak in. Makkelijk ging het niet, maar Hardegarijp won alsnog terecht.
prima
De voorspellingen 'wiene net alte alte', maar het valt alleszins mee zaterdagmiddag op sportpark De Warren in Hurdegarijp, waar de plaatselijke voetbaltrots het moet opnemen tegen Grootegast. Het is weliswaar bepaald niet warm, zeg maar gerust koud voor eind april, maar het is droog 'op in lyts buike nei' en de zon doet z'n best. Ik ben vroeg, de ervaring leert dat ik anders een heel eind zal moeten lopen, het parkeerterrein is beperkt. Voorzitter Wijnand Kelders ontvangt vlak voor mij een groep jongelui die allemaal een jasje met BOB achterop aan hebben. Hij wenst ze veel succes en biedt alvast een rondje bier aan na afloop... Ik meld mij in de bestuurskamer waar het gezellig druk is, aan 'besteklik praat' is geen gebrek zoals gebruikelijk. Collega Jan is druk doende met de pupil-van-de-week te instrueren hoe hij het best de keeper van de gasten kan verschalken. Als ik hem zo bezig zie denk ik wel eens dat hij eigenlijk schoolmeester had moeten worden, hij kan met kinderen omgaan. Dat is een talent, dat kun je niet leren.
eerste helft
Dat is het bijna half drie en scheidsrechter Van der Hoek dirigeert de ploegen het kunstgras op dat er gloednieuw bij ligt. Nog nooit zulke witte en strakke lijnen gezien. En die rubberkorrels, ja, dat zal voorlopig nog wel een punt van discussie blijven. Als niet-deskundige kun je daar eigenlijk maar weinig van zeggen. Het is, voor mij ieder geval, toch wel verrassend dat de gasten het initiatief nemen. Hardegarijp staat erbij en kijkt ernaar zou je kunnen zeggen, want de ploeg maakt een wat zielloze indruk. Het meeste balbezit is dan ook voor Grootegast en daar komen ook een paar kansen uit voort, zij het dat het er niet echt veel zijn. Maar altijd nog meer dan Hardegarijp, dat slap begint, voor mij onbegrijpelijk. Je staat toch mee bovenaan, je kunt nog van alles winnen en dan begin je zo ongeïnspireerd. Het is dat Grootegast niet echt scherp is voor de goal, maar anders had de thuisclub zichzelf al grote problemen op de hals gehaald. Nu blijft het bij wat extra werk voor keeper F.J. Oosterhuis, hij moet het regelmatig verbaal ontgelden bij de man die naast mij staat, 'moai grif' een, geblesseerde, speler van de gasten. Hij dicht F.J. een vorm van onzekerheid toe die merendeels ingegeven zal zijn door wat je 'de wens is de vader van de gedachte syndroom' zou kunnen noemen. Want voorlopig blijft de Hardegarijp-doelman meester van situatie. Maar het kan natuurlijk zomaar een keer fout gaan. En dat gebeurt ook, je kon erop wachten. De stadionklok staat op 17 als Rick van Dellen Grootegast op 0-1 zet met een fraaie lob over de uitgekomen F.J. Oosterhuis. Mooie goal, terechte voorsprong. Het zou voor de thuisclub het sein moeten zijn om er meer aan te gaan doen. En heel langzaam, té langzaam eigenlijk, gebeurt dat ook. Hardegarijp beseft dat ze het op deze manier niet gaan redden tegen deze felle en fanatieke tegenstander. Maar in de resterende tijd van deze eerste helft slaagt de thuisclub er maar mondjesmaat in in de buurt van Grootegast-doelman Erwin Mensink te geraken. De opgezette aanvalsacties ontberen te enen male de doortastendheid en de scherpte om tot doelrijpe kansen te leiden. En dus zoekt de Hardegarijp-aanval het in schoten van veel te ver. En die gaan merendeels over of naast. Nee, het ziet er niet echt florissant uit voor de thuisclub, ik mis de inzet, het karakter, de 'kriich'. Qua balbezt is de wedstrijd gaande deze eerste helft wel weer in evenwicht, maar gescoord wordt er niet meer, Grootegast gaat met een verdiende voorsprong aan de thee. Hardegarijp zal zich moeten bezinnen op plan B, want anders gaat de ploeg kostbare punten inleveren. Coach Rob de Jong zal zijn team daar ook op wijzen, zeker weten, hem kennende.
tweede helft
Je kunt zien dat Hardegarijp een corrigerende 'tik om de oren' heeft gehad, want de tweede helft is anders, het is nu de thuisclub die het laken naar zich toetrekt. De thuisclub speelt nu in mijn richting en wat dat betreft zit ik hier prima. Maar nu eerst de gelijkmaker. Daarop moeten we toch wel een hele poos wachten en sommige Hardegarijp-supporters worden toch wat somber: gaan ze dit nog wel redden. Maar Hardegarijp zet aan, gooit veel meer energie in de strijd, wint aanzienlijk meer persoonlijke duels en verschijnt met regelmaat in de zestien van Grootegast. Het gevaar van een snelle counter loert uiteraard zoals dat gebruikelijk is in dit soort situaties, maar de thuisclub moet wel risico nemen. Het duurt tot 74ste minuut eer die felbegeerde gelijkmaker daadwerkelijk valt. Hij komt op naam van Rick de Groot die de eerste helft knarsetandend, tenminste dat denk ik, vanaf de bank heeft moeten toezien hoe zijn team worstelde. Hij rondt een fraaie actie van Berwout Beimers prima af, maar echt juichen doet hij niet, hij heeft zijn gram gehaald: 1-1. Nu kan Hardegarijp twee dingen doen: consolideren en dat ene punt koesteren, of tomeloos op jacht gaan naar de winnende treffer. Gelukkig voor het thuispubliek en de objectieve toeschouwers kiest de ploeg onder aanvoering van captain Tjeerd Rijpma voor optie twee. Dat betekent dat we een furieus slotoffensief te zien krijgen waarin Grootegast het steeds moeilijker krijgt en Hardegarijp steeds dichter bij de bevrijdende 2-1 komt. Er gaat een zucht van verlichting door de rangen als Ralph Wietses die beslissende goal achter keeper Erwin Mensink knalt. Wij zijn dan al toe aan de 85ste minuut, dus het werd ook tijd. Wietses viert zijn winnende treffer wél op gepaste wijze: met de gebalde vuist! Dat het ook nog 3-1 wordt, is eigenlijk alleen van belang voor de statistiek, na die 2-1 is de wedstrijd gespeeld. Tekenend is dat die derde Hardegarijp-treffer een ee-deetje is, een eigen goal van Grootegast. En dus stapt Hardegarijp alsnog als winnaar en mét drie punten van het veld. Achteraf wel degelijk verdiend, maar het moest van verkomen, het was een gevalletje 'hakken-over-de-sloot' en 'door-het-oog-van-de-naald'. Maar zijn dat niet de mooiste en in elk geval de meest memorabele? Nou dan!
Binne Kramer
{gallery}Syta/grootegast23417{/gallery}
Notice: Undefined property: stdClass::$readmore in /home/kanaal30/domains/archiefkanaal30.nl/public_html/templates/ja_teline_v/html/layouts/joomla/content/item/default.php on line 121
