HURDEGARYP - Zomaar een kreet donderdagavond tijdens de voetbalwedstrijd vv Hardegarijp MO11-1 tegen de moeders van dat team. Deze wedstrijd was georganiseerd als afsluiting van het voetbalseizoen. De moeders op ‘volle oorlogssterkte’ al stond er ook eentje als Mevr. Van Gaal langs de lijn. Overigens ook wat aanstaande moeders/zussen in dat team. De meiden van MO11-1 kwamen redelijk snel op voorsprong en gaven die voorsprong niet meer weg. Na 2 keer 20 minuten was de eindstand 7-3 voor de dochters. En de moeders ? die hadden gelijk na de wedstrijd al spierpijn...
Echt ideale omstandigheden voor een afscheidswedstrijd, een afscheidswedstrijd van het voetbal seizoen 2016/17. Een heerlijk zonnetje en een prima temperatuur. Trouwens ook de altijd uitstekende koffie op sportpark De Warren was prima op temperatuur. De dametjes van MO11-1 spelen elk jaar rond deze tijd tegen de moeders, moeders die volgens eigen zeggen er het hele jaar naar uit kijken. Al geloof ik dat eigenlijk niet, wetende dat een moeder nog voor de wedstrijd ook zei ‘As ik der oan tink fiel ik de spier pine fan ferline jier noch’ maar ondanks alles ging ook deze moeder er weer vol voor.
Als scheidsrechter (en vader) Jasper Regtien constateert dat er evenveel moeders als dochters in het veld staan fluit hij de wedstrijd op gang. De dochters weten hoe je het spelletje speelt, speelden keurig van rood naar rood en liepen vrij daar waar het kon of moest. De moeders daarentegen voetbalden met het systeem ‘skoppe, der efteroan en we sjogge dan wol wêr de bal dan komt’ het ging vaker mis dan goed...
Zo halverwege de eerste helft al 2 – 0 voor de dochters maar de moeders lieten het er niet bij zitten en, eerlijk is eerlijk, de 2-1 was van bijzondere schoonheid. (van een aanstaande moeder) Ook de 2-2 was een prima goal maar beschrijven hoe en wat is onmogelijk wetende dat zo’n 20 benen op 5 vierkante meter stonden weet ik niet wie er scoorde. Als je de moeders moet geloven was het een wereldgoal die ze behoorlijk lang vierden, zo lang dat de dochters al weer hadden afgetrapt en… scoorden. Ruststand derhalve 3-2 voor de dochters.
Dan de rust, ranja voor de dochters en de moeders die smachten naar rose en witte wijn, helaas waren die laatste 2 dranken er niet.
De 2e helft zag je de conditionele toestand van de moeders snel achteruit ging. De dochters kregen daar juist energie van en pepten de moeders juist op ‘Mama, naar voren is die kant op hoor, rennen!’ en dan daarna zeggen tegen de andere meiden, met een duidelijke lach ‘daar worden ze moe van’ deze tactiek werkte uitstekend. De leider en trainer van het meidenteam hadden een rustige avond de dochters wisten precies wat ze wilden én konden..
In de 2e helft opvallend veel moeder dochter duels, in het ‘echte’ voetbal zie je dat natuurlijk eigenlijk nooit, al zou het natuurlijk kunnen. Nu waren er opvallend veel lach salvo’s na dit soort duels en juist dat maakt zulke wedstrijden zo mooi. Zeker mooi als de meiden die duels van de moeders ‘wonnen’
Gelukkig voor de moeders floot scheids Jasper (kan wel weer eens Jasper) na 2 keer 20 minuten voor het einde van de wedstrijd en werden er uiteraard strafschoppen genomen. Een paar in het doel, zelfs van de moeders ‘super strak’ maar ook een aantal ballen die ver naast of hoog over gingen. De kreet ‘mama, zelf halen’ klonk dan ook regelmatig.
Er werden gelijk afspraken gemaakt door de dochters voor de wedstrijd van volgend jaar. Het is te hopen voor de moeders dat ze dan eerst flink in training gaan. De meeste meiden gaan over naar MO13 en die spelen... op een heel veld.
Jan Kamminga
{gallery}sport/jankvoetbal{/gallery}
Notice: Undefined property: stdClass::$readmore in /home/kanaal30/domains/archiefkanaal30.nl/public_html/templates/ja_teline_v/html/layouts/joomla/content/item/default.php on line 121
