BURGUM - Middels een 0-0 gelijkspel tegen runner up Hardegarijp pakte BCV 4 zaterdagmiddag de felbegeerde titel. En het gevolg was uiteraard een uitgelaten stemming en een dito feestje op het buitenterras van de BCV-kantine. De wedstrijd zal niet de boeken ingaan als memorabel vanwege de kwaliteit en de schoonheid van de treffers, maar als je kampioen wordt maalt niemand daarom. Het was een fel gevecht met veel overtredingen en maar heel weinig echte doelrijpe kansen.
Remise genoeg voor titel BCV 4
Nee, echt goed voetbal kreeg het redelijk talrijke publiek zaterdagmiddag niet te zien tijdens de beslissende wedstrijd om het kampioenschap tussen BCV 4 en de equivalenten uit Hurdegaryp. Het was een duel dat alleszins voldeed aan het klassieke cliché 'meer spannend dan fraai'. Want spannend was het en bleef het en dat had alles te maken met de inzet van beide ploegen en uiteraard ook met de uitgangspositie. BCV ging het duel in met drie punten voorsprong op Hardegarijp: 53 om 50 punten. En dat betekende dat de gasten moesten winnen om er alsnog een beslissingswedstrijd uit te slepen. BCV had aan een gelijkspel genoeg om de champagne te kunnen ontkurken. En voor dat laatste waren de omstandigheden uitgelezen, immers, het was broeierig warm op veld twee van het Koningsland in Burgum. En omdat champagne niet echt bij voetbal hoort, mocht het ook een koel pilsje zijn. Maar zover was het dus bij aanvang nog lang niet. BCV besefte maar al te goed dat Hardegarijp slechts één doelpunt nodig had voor die broodnodige overwinning en omdat eigen treffers van de Burgumers uitbleven, was de spanning en de spankracht van deze ontmoeting gegarandeerd. En dat bleef zo totdat de scheidsrechter, hij had de handen vol aan dit duel-op-het-scherp-van-de-snede, voor het laatst floot. Toen stond er nog altijd 0-0 op het virtuele scorebord en mocht BCV 4 zich officieel kampioen noemen. Nogmaals, het duel blonk niet uit door fraai en geolied voetbal, maar dat was ook nauwelijks te verwachten, daarvoor waren de belangen te groot en de omstandigheden te zwaar. Na afloop vielen de BCV-spelers elkaar niet alleen in de armen, maar ook om van vermoeidheid. Maar de titel was binnen en daar was het immers allemaal om begonnen.
uitnodiging
Ik ben uiterst vriendelijk, maar tevens uiterst nadrukkelijk uitgenodigd om deze clash tussen de buren BCV en Hardegarijp te komen bekijken. Ik word dan wel geacht om daar ook 'in stikje' over te schrijven en een 'pear foto's' van te maken. Het is zo'n uitnodiging die me weer eens een onvervalste spagaat bezorgt. Want ook VCT speelt zaterdagmiddag en kan promoveren en ook Noordbergum verkeert in een dergelijk situatie. Daar komt nog bij dat ook de vrouwen 1 van BBC wel graag zouden zien dat ik hun wedstrijd in de nacompetitie tegen Musselkanaal kom bekijken. Wat is wijsheid? Ik kies uiteindelijk 'na rijp beraad en ampele overweging' voor BCV tegen Hardegarijp. De voornaamste reden is dat ik deze ploegen nog niet eerder heb zien spelen en dat ze me officieel hebben geïnviteerd. Daar komt nog bij dat ik VCT en Noordbergum niet echt veel kansen op succes toedicht. Dat blijkt achteraf overigens een misvatting waar het de Trynwâldsters aangaat. Die winnen ruim van VIOD na een 2-0 nederlaag. Mijn suggestie om wat meer flexibele aanvangstijden te hanteren in zo'n beslissende fase van de competitie zal, vrees ik, weinig gehoor vinden bij de mensen 'die daarover gaan'. Met andere woorden, ik kan het deze fraaie zaterdagmiddag eigenlijk nooit goed doen.
warm
Goed, ik meld me dus op het Koningsland waar het redelijk druk is, er is een wedstrijd van de A-junioren aan de gang tussen BBC en Gorecht uit Haren. Daar is behoorlijk veel publiek en op een ander veld zijn de vrouwen 1 van BBC zich aan het opwarmen voor hun beslissende duel met Musselkanaal. En dat betekent dat het gezellig druk is, de mensen zitten heerlijk in de zon met een koel drankje te wachten op de dingen die gaan komen. Ik zoek vast een plekje op veld 2 tussen de beide dug outs, een prima stek, al was het alleen maar vanwege mijn veronderstelde objectiviteit. Diezelfde objectiviteit is overigens bij de beide supportersgroepen ver te zoeken, het heeft iets weg van animositeit, al is die meteen na afloop weer weggeëbd. Maar in de wedstrijd gaat het er pittig aan toe, dit zijn dan wel de vierde teams van beide verenigingen, maar elkaar sparen doen beide ploegen niet. Integendeel en dat betekent dat de scheidsrechter van dienst de klamme handen vol heeft om alles te zien en te beoordelen. Met name dat laatste gaat hem, uiteraard, niet goed af. Tenminste als je de al eerder gememoreerde supporters mag geloven. Wat de een zware overtreding vindt die op z'n minst een kaart waard is, daar vindt de andere helft diezelfde overtreding 'pure aanstellerij'. En zie als scheidsrechter daar maar eens 'rjochtdei yn te hâlden', geen sinecure. Maar de ref van deze middag laat zich geen oor aannaaien en legt datzelfde oor ook niet te luisteren bij een van de beide opponenten. Hij vaart zijn eigen koers en dat betekent dat geen van beide ploegen veel te klagen heeft. Maar af en toe ontbreekt de nuance, zoals in het geval waarin twee spelers met de koppen tegen elkaar botsen in een luchtduel en een supporter achter mij zijn twijfels heeft. En dat terwijl het slachtoffer behoorlijk bloedt. Hij, die speler dus, komt overigens wel terug in het veld, nu getooid met een heuse tulband-in-bijna-clubkleuren.
kansarm
Het wordt al heel snel duidelijk dat de treffers deze fraaie zaterdagmiddag duur zullen op het Koningsland. Zeg maar: niet te betalen, want beide ploegen kunnen eigenlijk niet bogen op doelrijpe kansen. Hardegarijp krijgt er in deze eerste helft ééntje, en dat verkleinwoord geeft al aan in welke categorie hij valt. De strijd, en die is er, deze ontmoeting staat bol van de strijd, wordt uitgevochten op het middenveld. Daar is het druk, daar botsen de beide ploegen als het ware op elkaar, daar ook zou deze wedstrijd beslist kunnen worden. Maar omdat beide teams elkaar nauwelijks iets toegeven, komt die beslissing er niet. Geen van beide strijdende partijen heeft eigenlijk ook meer recht op de zege dan de ander, het is een duel dat geen winnaar, maar zeker ook geen verliezer verdient. Bij rust staat het dus nog altijd 0-0 en ik zie die stand voorlopig ook niet veranderen, de aanvalsacties van beide ploegen halen maar hoogst zelden de zestienmeter en de beide keepers hebben in feite een hele rustige middag. Inwendig zullen ze die rust niet voelen, daarvoor is het te spannend, maar echt daadwerkelijk in te grijpen hoeven ze maar een paar keer.
tweede helft
Ik blijf in de rust zitten-waar-ik-zit, de tweede helft zal, vermoed ik althans, ook op de dertig/veertig meter rondom de middellijn worden gespeeld en dus zit ik hier prima. Het enige dat ontbreekt is de koffie, die kan ik natuurlijk wel zelf gaan halen, maar het is druk in de kantine en dus doe ik het maar zonder. Een supporter vraagt of ik het allemaal een beetje kan bijhouden. "Ja, de stand gaat wel, mijn papier is nog leeg." Hij wil weten hoe ik dan straks een verslag maak. "Routine", antwoord ik, "dat leer je wel in veertig jaar." Je houdt dat natuurlijk niet bij, maar het zou leuk zijn om te weten hoeveel van dit soort wedstrijden ik in de loop der jaren al gezien heb. Eerst voor de Bergumer Courant, later voor Actief en nu al weer diverse jaren voor Kanaal 30. Véél, maar verder kom ik eigenlijk niet. Bovendien komen de ploegen het veld weer op en dus moet ik mij daar weer op concentreren. De tweede helft, wordt al snel duidelijk, is een exacte kopie van de eerste: twee hardwerkende ploegen die best goed kunnen voetballen, maar die beide niet opgewassen zijn tegen het gesloten defensieblok van de tegenstander. En dat betekent dat ook deze tweede helft maar weinig kansen 'opsmijt'. Nee, echt goed is dit duel niet, maar dat gebrek aan kwaliteit wordt meer dan goedgemaakt door de hoogte van de amusementswaarde. Bovendien zijn de meeste toeschouwers en dat zijn er inmiddels heel wat, gelieerd aan een van de beide ploegen en dus krijgen ze nauwelijks tijd voor het gebruikelijke 'besteklik praat'. Beide ploegen houden de aandacht wel vast, want er kan nog steeds van alles gebeuren. Zolang BCV niet op voorsprong komt, houdt Hardegarijp zicht op de overwinning en dus de beslissingswedstrijd. BCV zakt steeds verder terug, laat het initiatief steeds meer aan de tegenstander en verwaarloost in feite steeds meer de aanval. Hardegarijp gaat één op één spelen achterin in een even ultieme als desperate poging om toch maar die ene zo broodnodige treffer te scoren. Een gewaagde tactiek, maar het is de laatste kans die de gasten hebben. Maar die winnende goal komt er niet, achterin lopen de BCV-verdedigers op hun tandvlees, maar ook in de Hardegarijp-aanval vloeien de kracht steeds meer weg, de drukkende wat broeierige warmte zal daar mede debet aan zijn. De spanning neemt toe getuige het feit dat bij beide dug outs de staf en wisselspelers zijn gaan staan. Het blijft vooralsnog 0-0, maar je hebt toch steeds het donkerbruine gevoel dat er nog een treffer in de lucht hangt. Als die van BCV is betekent dat over-en-uit, maar als Hardegarijp scoort komt er nog een 'belle', een allesbeslissende extra wedstrijd. Tot grote vreugde en zo te zien even grote opluchting van alles wat BCV is, wordt dat scenario geen werkelijkheid. Als de scheidsrechter affluit is het nog altijd 0-0 en dat betekent dat BCV aan dat ene punt genoeg heeft voor het kampioenschap. En dus is het even later feest op het veld, spelers vallen elkaar in de armen, het omsittend laach doet van zich spreken, er komt zelfs een heus spandoek aan te pas. Kosten noch moeite zijn blijkbaar gespaard, want een van de dames komt met een grote doos vol originele kampioensshirts. En dan zakt het hele gezelschap langzaam richting de verfrissende douche en het koele drankje op het buitenterras. Er is zelfs live muziek om de feestvreugde te verhogen. Hardegarijp slikt zijn verlies manmoedig, de gasten zijn de eersten om hun opponenten te feliciteren en op dat moment is vermeende animositeit helemaal verdwenen. En zo hoort het natuurlijk ook: 'in het veld om de eer, na afloop om de sfeer'. Het blijft, het zal u niet verbazen, 'nog lang onrustig' in en rond de Foarset. Logisch, want wat smaakt er nu beter na zo'n inspannende wedstrijd op zo'n onverwacht warme middag dan een koel pilsje niet waar? Zeker als je gewonnen hebt...
Binne Kramer
{gallery}nieuws/bcc4juni{/gallery}
Notice: Undefined property: stdClass::$readmore in /home/kanaal30/domains/archiefkanaal30.nl/public_html/templates/ja_teline_v/html/layouts/joomla/content/item/default.php on line 121
