BURGUM - In de meeste sporten heb je drie smaken: winnen, gelijkspelen en verliezen. In volleybal heb je er maar twee, gelijkspelen is niet mogelijk in een systeem van drie of vijf sets. Voor het jeugdteam van DFS was verliezen donderdagavond de enige optie. De minst aantrekkelijke optie, maar in dit geval was verliezen bepaald geen schande. Het was zoals coach Peter Slager het simpel omschreef: "Dy oaren wiene better." En daar was geen speld tussen te krijgen.
Team 'met vooruitzichten'
Vroeger had je 'ambtenaren met vooruitzichten', dat waren mensen met een baan met het nodige perspectief, dus op termijn zouden ze kunnen opklimmen in de hiërarchie. Tegenwoordig hoor die uitdrukking eigenlijk nooit meer, maar op het volleybalteam dat ik donderdagavond aan het werk zag in sporthal Westermar in Burgum zou de kwalificatie 'team met vooruitzichten' naadloos van toepassing zijn. Een ploegje jonge meiden, 'jongfammen' in geef Frysk, van thuisclub DFS, die het moesten opnemen tegen net zo'n groepje uit Opende van DSO. Overeenkomstige teams dus, ongeveer de zelfde leeftijd, maar daarmee hield de gelijkenis ook wel op. De gasten waren beter, zonder meer en eigenlijk op alle onderdelen van het spel. Het was in principe een 'mission impossible' voor de Burgumer meiden, die met name ervaring te kort kwamen. En juist ervaring kun je niet trainen, die moet je opdoen door het spelen van veel, zo veel mogelijk, wedstrijden. En dat kost tijd, veel tijd. Je kon zien dat de gasten al wat verder waren op de lange weg naar volleybalvolwassenheid. DSO bleek een prima ploeg te zijn, zonder opvallende zwakke plekken. Dat kon ook niet, want wissels hadden de Openders niet meegenomen naar Burgum. Als ze dat een hele competitie lang moeten volhouden, breekt dat personele ondertal hen een keer op. Eén blessure en je hele team ligt uit elkaar zeg maar. Hoe dan ook, DSO had genoeg kwaliteit in huis, zowel team-tactisch als individueel-technisch om DFS van zich af te houden. De Burgumers deden hun best, speelden bij vlagen prima volleybal, organisatorisch was het allemaal uitstekend geregeld, iedereen wist wat hij moest doen en de communicatie verliep merendeels vlot. Wat de ploeg van coach Peter Slager ontbeerde was zoals gezegd, ervaring, wedstrijdervaring om precies te zijn. En met name aan het net moesten de Burgumers het afleggen tegen de aanvallende en verdedigende kracht van de gasten. Die hadden een paar speelsters in de ploeg die een smash in de armen hadden die er zijn mocht en ook de serves van DSO waren hard en strak. Daar had het achterveld van DFS de nodige moeite mee en dat kostte nogal wat rechtstreekse punten. Het wekte dan ook geen verwondering dat alle drie sets door de gasten uit Opende ruim gewonnen werden. En ondanks dat kwaliteitsverschil was het best een leuke wedstrijd en dat had veel, zo niet alles, te maken met het feit dat DFS niet, op geen enkel moment, bij de pakken ging neerzitten en de handdoek wierp. Ze bleven volleyballen, ze bleven 'in de organisatie spelen', om even wat eigentijds sportjargon te gebruiken en nergens viel een wanklank in de onderlinge verstandhouding. Het enige dat deze ploeg nog moet leren naast de gewone ontwikkeling op basis van leeftijd en ervaring, is wat coach Peter Slager na afloop omschreef als 'brutaliteit en lef': "Ze zijn nog te lief", aldus de coach, "ze moeten zich meer laten gelden, ze moeten van zich af leren bijten, ze zijn te gauw geïntimideerd, je hoort ze te weinig."
eerste set
Tot 2-2 kan DFS bijblijven, maar op 4-8 is duidelijk dat DSO een maatje te groot is voor de Burgumers. Die blijven speltechnisch prima overeind, maar ze hebben te veel de fouten van DSO nodig om de nodige punten bijeen te harken. DSO beschikt over nogal wat lengte in de ploeg en aanvallend maken de gasten daar optimaal gebruik van. Er wordt best goed gevolleybald, maar voor cijfermatige spanning gaan de punten te vaak naar de gasten uit Opende. DSO maakt minder fouten, met name in de receptie en dat levert een 5-10 stand op. Op 10-17 heeft DFS er toch weer een wedstrijd van kunnen maken, maar de gasten blijven de betere ploeg. Het wordt uiteindelijk 13-25, met als conclusie dat de thuisclub het helemaal niet beroerd heeft gedaan. Wat mij opvalt is de uitstekende veldbezetting, de organisatie zeg maar, plus het feit dat de ploeg maar zelden moet vluchten in het meest primitieve volleybal: alles in één keer terugspelen. Er wordt keurig in drieën gespeeld en de bal komt opmerkelijk veelvuldig speelbaar bij het net. Coach Peter Slager hamert daar vanaf de zijkant ook op: "Blijven volleyballen." Hij coacht zijn team zoals je dat met een jeugdploeg moet doen, rustig en positief. Het heeft geen zin om elke fout achteraf nog eens uitgebreid te gaan benoemen, degene die de fout heeft gemaakt weet dat zelf als beste.
tweede set
De tweede set geeft in principe een zelfde spelbeeld te zien, met name aanvallend is DSO beter, ook daar is een prima spelverdeling debet aan en de gasten beschikken over een paar hard slaande aanvalsters. Via 2-3 wordt het 8-21 en op 8-25 is ook de tweede set voor DSO.
derde set
Het zou leuk zijn, maar dat is een persoonlijke mening, als DFS een set kon pakken, maar dat zit er niet in. Aanvankelijk gaat DFS goed mee , maar na 4-5 slaat DSO met harde opslagen en even harde smashes door naar 4-9 en 4-12 en dan is al duidelijk dat dat ene puntje als beloning voor het uitstekende tegenspel, er niet in zit. Cadeautjes worden niet uitgedeeld en eigenlijk moet dat ook niet, als je beter bent moet je winnen. Het wordt 8-20 en op 12-25 is de 0-3 uitslag een feit. Over terecht of onterecht hoef je niet te discussiëren in zo'n situatie, maar wat overblijft is de wetenschap dat DSO een prima ploeg is en als de voortekenen niet bedriegen zal het Opender team op korte termijn alleen nog maar beter worden. Maar ook DFS hoeft ondanks de kansloze nederlaag bepaald niet te wanhopen, ook voor hen gloren aan de volleybalhorizon mooie tijden. Het kan nog even duren, maar als ik zie, ik heb ze vorig jaar om deze tijd ook zien spelen, hoeveel progressie ze hebben gemaakt, dan ziet dat er prima uit. Ik ga vast nog eens kijken.
Binne Kramer
{gallery}Syta/dfs30916{/gallery}
Notice: Undefined property: stdClass::$readmore in /home/kanaal30/domains/archiefkanaal30.nl/public_html/templates/ja_teline_v/html/layouts/joomla/content/item/default.php on line 121
