OENTSJERK - Het is inmiddels een echte 'traditional', het schoolkorfbaltoernooi bij KF De Wâlden in Oentsjerk. Bijna alle scholen uit de Trynwâlden vaardigen teams af in diverse leeftijdsklassen om de proberen de hoofdprijzen in de wacht te slepen. Een hele organisatie waarbij eens te meer blijkt hoe belangrijk vrijwilligers zijn voor dit soort evenementen. Ook deze keer waren er weer mensen 'yn't spier' om alles zo goed en 'noflik' mogelijk te laten verlopen.
'Fleur en faasje' op it Kaetsjemuoilân
Aan die titel zou je moeiteloos 'mei nocht en wille' kunnen toevoegen, want dat was het op deze fraaie woensdagmiddag in Oentsjerk. Daar werd het traditionele schoolkorfbaltoernooi gehouden, georganiseerd door Kf De Wâlden. Als je bij zo'n toernooi te gast bent zoals ik, dan verbaas je je elke keer weer over hoe soepel dat allemaal loopt zonder dat er ook maar één professional aan te pas komt. Het bewijst maar weer eens dat een heleboel evenementen, groot of klein, afhankelijk zijn van een aantal vrijwilligers, mensen die er niet voor terugdeinzen om een niet onaanzienlijk deel van hun vrije tijd belangeloos in te zetten om anderen een plezier te doen. Dat wordt eigenlijk door iedereen heel gewoon gevonden, maar in feite is het heel bijzonder en dat in een tijd waarin de individualisering zo nu en dan meedogenloos toeslaat. Niet bij De Wâlden dus, de korfbalvereniging uit Oentsjerk en Tytsjerk. Opvallend is wel dat het merendeels dezelfde mensen zijn die een dergelijk, toch behoorlijk groot, evenement op poten zetten. Maar het is een toernooi voor kinderen en dat heeft toch een extra dimensie, mensen zijn sneller bereid om voor die doelgroep wat te doen. Ik ben voor u gaan kijken.
vroeg
Als ik het parkeerterrein van het sportcomplex in Oentsjerk oprijd, kijk ik toch met enige verbazing om me heen: geen auto te zien, geen fiets te bekennen. Heb ik mij vergist in de datum, was het misschien vorige week of is het pas volgende week? Toch maar even kijken en als ik door het toegangshek ben en het veld in ogenschouw kan nemen, zie ik wel degelijk allemaal veldjes die uitgezet zijn met in elk daarvan twee korven. Wél dus, maar waarom is er nog niemand. En dan slaat de twijfel toe. Ik heb half twee als aanvangstijdstip in mijn hoofd en het is nu kwart over één. Wachten dus en ik zoek een plekje in de luwte en in de zon, echt warm is het nog niet, maar hier is het goed toeven. Nu nog koffie.... Maar dat duurt nog even, de eerste die ik zie binnenkomen is Reinder Koster. Zijn begroeting is voorspelbaar: "Bist moai op tiid, wiest bang dat it útferkocht wie?" Maar hij haalt wel meteen een bekertje koffie voor me. Maar hoe laat beginnen we dan Reinder? "It sil kertier foar trijen wurde skat ik, de skoalle moat earst útwêze." Ja natuurlijk, ik had het kunnen weten, ze hebben hier continuroosters en die lopen tot twee uur. Nou, ik heb dus nog even de tijd. En als het twee uur is komen langzaam de kinderen en een deel van het personeel binnendruppelen. En binnen een kwartier is het hele plein voor de kantine helemaal volgelopen. Ondertussen hebben Sytske en Hillie, twee van de vaste organisatoren, zich ook al verbaasd over mijn vroege aanwezigheid. Sytske bezweert dat ze mij wel degelijk het juiste tijdstip heeft laten weten en ik doe geen moeite haar tegen te spreken, ze zal ongetwijfeld gelijk hebben, haar geheugen zal vast beter zijn dan dat van mij.
actie
Maar het wordt toch wel degelijk kwart voor drie en dan dirigeert Hillie iedereen naar zijn plek, de scheidsrechters en de ploegen die moeten beginnen. En als het eerste beginsignaal is gegeven, gaat alles als vanzelf draaien, het enige dat er dan nog moet gebeuren is de volgende serie wedstrijden aankondigen en het eindsignaal van de eerste ronde geven. Er wordt op een stuk of acht veldjes tegelijk gespeeld en dat betekent dat het kunstgrasveld in no time bezaaid is met jeugdige korfballers. Alle ploegen zijn gekleed in schooltenue, dat wil zeggen dat ze allemaal t-shirts aan hebben met de naam van hun school erop. Een kleurrijk geheel. Ik maak eerst maar een 'rondje langs de velden' om een paar(!)foto's te maken. Niet echt moeilijk bij korfbal, de actie speelt zich op een heel beperkte ruimte af en is dus prima te volgen. Maar ik wil wat 'ferskaat' hebben en dus loop ik langs alle velden. Er wordt met overgave gespeeld, inderdaad, 'mei fleur en faasje en mei nocht en wille'. Je kunt zien dat er nogal wat van deze jongens en meiden op korfballen zitten, zij beschikken over meer ervaring, meer techniek en uiteraard een beter schot. Zij schieten echt, terwijl de minder ervaren deelnemers 'de bal nei de koer ta goaie', zoals dat in korfbaljargon genoemd wordt. Maar de 'wille' is er niet minder om. Er wordt éénvaks-korfbal gespeeld, dat wil zeggen dat de hele kluit aanvalt en ook verdedigt, ideaal in een dergelijk jeugdtoernooi. Iedereen kan meedoen, iedereen komt, als het even meezit, regelmatig aan de bal en iedereen kan scoren. Dat laatste valt trouwens voor de niet-korfballers niet mee, het lijkt zo makkelijk, maar dat is het niet. De scheidsrechters komen allemaal uit de De Wâlden-gelederen, allemaal ervaren korfballers dus en sommigen hebben ook de nodige fluitervaring. Zo'n Rients Hempenius en Jan Heeg, hoe lang zouden die al fluiten, vraag ik mij af. En echt moeilijk is het natuurlijk niet, zo'n toernooi met rijp-en-groen van leiding te voorzien. Commentaar krijg je niet, noch van de ploegen, noch van de supporters en de meeste overtredingen vallen in de categorie 'ik koe der neat oan dwaan', geen opzet dus. Er mag, anders dan officieel is voorgeschreven, vanuit een verdedigde positie worden geschoten en dat maakt dat het tempo hijgend hoog ligt en dat er vanuit alle hoeken en standen wordt geschoten. En zo nu en dat ploft zo'n 'in-het-wilde-weg-schot' wel degelijk door de korf. Maar de meeste treffers komen toch op naam van de 'echte' korfballers, zij die wekelijks wedstrijden spelen.
'moai waar, lange dagen'
Dat is zo'n eigenlijk alleszeggende typisch Fryske uitdrukking waarin je aangeeft dat alles op rolletjes loopt en dat het nog wel uren door kan gaan. Dat is hier aan de orde, de kinderen vermaken zich 'ta de teannen út', ze hebben plezier in bewegen, in samenspelen en samen spelen. En de organisatie is er om alle eventuele plooien glad te strijken. Maar die plooien zijn er eigenlijk niet of nauwelijks, het ergste is als er een ploeg niet komt opdagen op het gewenste veld, maar dat wordt allemaal soepeltjes opgelost. Met andere woorden: dit is een heerlijk sportfeestje waarbij het natuurlijk wel degelijk om winnen gaat, maar dat is niet echt het belangrijkste. Bovendien wordt er weer eens echte reclame gemaakt voor korfballen als sport, al zullen de aanmeldingen niet echt in groten getale binnenstromen bij De Wâlden denk ik. Voor de meeste jongens, en tegenwoordig ook voor steeds meer meisjes, is voetbal nog altijd de ultieme sport. Dat heeft, hoe je het ook wendt of keert, zonder meer te maken met de aandacht die voetbal in de media toegeschoven krijgt. Ik heb een aantal jaren het korfbal 'gedaan' voor een bekend Fries dagblad, maar ik stond als sportverslaggever duidelijk helemaal onderaan in de pikorde. Dat ik tevens foto's kon maken was dan wel weer een pré, dan hoefden ze geen fotograaf te sturen, een vorm van kostenbesparing. En ik heb altijd veel plezier beleefd aan mijn bemoeienis met korfbal en korfballers. Een leuke wereld, wat minder macho dan voetbal, je zou het een heleboel kinderen aanraden om eens te proberen. Maar bij die keuze spelen andere factoren een rol, zoals het imago van korfbal als sport. Daar komen ze eigenlijk niet vanaf en de vraag is of dat zo erg is, laat korfballers lekker korfballen en voetballers lekker voetballen. Ik ben blij dat ik bij beide sporten komt, maar dat geldt eigenlijk voor alle sporten hier in onze gemeente. Maar een paar uurtjes op zo'n zonovergoten korfbalveld met een grote groep jonge kinderen is altijd een feestje. Voor hen en voor mij.
Binne Kramer
{gallery}Syta/oen29518{/gallery}
Notice: Undefined property: stdClass::$readmore in /home/kanaal30/domains/archiefkanaal30.nl/public_html/templates/ja_teline_v/html/layouts/joomla/content/item/default.php on line 121
