TYTSJERK - Twee punten tegen OWK zaterdagmiddag op eigen veld in Tytsjerk. Dan zou de wereld er voor De Wâlden toch een tikje rooskleuriger hebben uitgezien. En die twee punten zaten er wel degelijk in op deze wat sombere en frisse middag wel degelijk in. Maar toen het er echt op aankwam was het niettemin OWK dat zich de betere ploeg toonde. Het werd uiteindelijk in een spannende en attractieve wedstrijd 20-23 en dat betekent dat Wâlden het moet hebben van een waterkansje.
Wat een verschil!
Na afloop van de wedstrijd zaterdagmiddag tussen De Wâlden en OWK, drong het enorme verschil zich op met die zaterdagmiddag vorig jaar in Groningen. Toen won De Wâlden ruim van De Parabool en werd daarmee glansrijk kampioen. Euforische vreugde, want die titel betekende immers niets meer of minder dan een plekje in de overgangsklasse. Deze zaterdagmiddag in Tytsjerk zag er toch wel heel anders uit. Zelfs het weer had zich aangepast, was het destijds bij De Parabool prachtig warm zomerweer, nu was het wat somber en grijs, alsof de weergoden zich naadloos aanpasten bij de stemming die na afloop tussen en buiten de lijnen heerste bij alles wat De Wâlden was. Om met Goethe te spreken: Van 'himmelhoch jauchzend' tot 'zum Tode betrübt'. Het was duidelijk dat De Wâlden moest winnen om nog een gerede kans op handhaving te houden. Bij verlies was het kwestie van 'wat doen de concurrenten'. Nooit een uitgangspunt om vrolijk van te worden. En vrolijk was na afloop van de wedstrijd tegen OWK eigenlijk niemand van de Trynwâldsters. Zuur was het gevoel met name, omdat de thuisclub wel degelijk een kans had om dit cruciale duel te winnen. Maar toen de koppen werden geteld, bleken de gasten alsnog aan de goede kant van de score te zijn geëindigd. Weggespeeld werd De Wâlden op geen enkel moment, maar OWK bleek uiteindelijk toch de betere ploeg, wat met name opviel bij de gasten was hun speldiscipline. Met andere woorden, niemand deed gekke dingen, iedereen wist wat hij of zij moest doen en zelfs toen OWK in de openingsfase op een behoorlijk achterstand stond, werd op geen enkel moment het spelconcept uit het oog verloren. Saillant detail: vraag: waar zouden ze in Oostwold vier van die lange meiden vandaan halen, zoveel keuze zal er ook daar niet zijn, maar ze waren alle vier bijna een kop groter dan hun Trynwâldster tegenstanders.
understatement
Na afloop tref ik een niet echt blije coach Sake Koelma. 'Niet echt blij', is een regelrecht understatement, hij is aangeslagen, teleurgesteld en ik heb de indruk dat zijn traditionele shagje hem deze keer niet echt smaakt. Maar hij blijft realist, hij weet dat dit soort dagen nu eenmaal bij sport hoort. Voor een team is het niet echt leuk, zo'n cruciale wedstrijd verliezen, voor een coach is het een regelrechte ramp. Hij gaat zich zonder twijfel afvragen of het misschien aan hem heeft gelegen. Maar niemand in de Trynwâlden die De Wâlden het afgelopen seizoen heeft gevolgd, zal hem dat voor de voeten gooien. Maar dat is op dit moment een schrale troost, een héle schrale. Zijn analyse: "We hadden dit moeten winnen en ik ben er zeker van dat het ook had gekund. Maar je kon zien dat OWK een prima ploeg is, goed op elkaar ingespeeld en met een heel behoorlijk scorend vermogen. Wat wij te kort kwamen? Nou, allereerst een kinderhand vol doelpunten, maar ook doelpunten op de beslissende momenten. Ik kan mijn ploeg niets verwijten, OWK staat tweede en dat sta je niet als je niet een goed team hebt. En toch hadden we kunnen winnen, maar dan hadden we op de beslissende momenten meer moeten scoren. Op 17-17 in de tweede helft was zo'n moment, als we toen een gaatje hadden kunnen slaan, hadden we een uitstekende kans gehad, maar in plaats daarvan sloeg OWK dat beslissende gaatje naar 17-19. We konden daarna wel bij blijven qua score, maar dat gaatje kregen we niet meer dicht. Dat was eigenlijk het hele verhaal." Sake Koelma is er de man niet naar om zich erachter te verschuilen, maar hij besefte na afloop maar al te goed dat het ontbreken van zijn twee scherpschutters, Johan Linthof en Sjieuwke van der Veen, een belangrijke factor is geweest in deze tweede helft van de veldcompetitie. "Laat ik er dit van zeggen", aldus de coach, "mét die beiden in de ploeg ben je beter dan zonder die twee." Ze mochten beiden nog een paar minuten meedoen, maar dat was om de verdiende publiekswissel mogelijk te maken, invloed op de wedstrijd konden ze in die korte tijd niet echt meer hebben. Was het dus allemaal kommer en kwel op deze ietwat sombere zaterdagmiddag in Tytsjerk? Nee, zeker niet, het talrijke publiek kreeg een wedstrijd voorgeschoteld die eigenlijk alles in zich wat een korfbalwedstrijd leuk, attractief en amusant maakt. Twee prima ploegen, een spannend scoreverloop tot aan het einde toe, een hoog tempo, pittige persoonlijke duels, fraaie combinaties en een behoorlijk aantal doelpunten, 43 om precies te zijn en dat in 70 minuten korfbal, voorwaar, een score die er wezen mocht. Maar dus geen felbegeerde punten voor de thuisclub en dat betekent dat het nu wel erg precair wordt voor de Trynwâldsters. Dinsdagavond uit bij Heerenveen liggen nog twee punten klaar, maar of die gepakt worden is de grote vraag.
eerste helft
Het regent af en toe lichtjes als ik naar Tytsjerk rij en het is allemaal een beetje somber, zou het een voorteken zijn? Ik ben ruim op tijd om ook te kijken naar De Wâlden 2 tegen SCO. Mijn ervaring leert dat de wedstrijden van het schaduwteam van de Trynwâldsters vaak minstens zo leuk zijn om naar te kijken, ik heb dat al een paar keer gedaan en het leverde altijd uitermate attractieve duels op. Een verslag van die ontmoeting komt asap op deze site. Ik kan dus op mijn stek blijven zitten, de velden zijn tegenwoordig zo klein dat ik beide korven kan bestrijken met een matige telelens. Tegenstander SCO kennende, niet dit team, maar de Stellingwervers in het algemeen, zal dit een wedstrijd worden die op het scherp van de snede wordt uitgevochten. En, ik word niet teleurgesteld, het is een wedstrijd tussen twee ploegen die elkaar maar heel weinig ontlopen. Maar de wedstrijd tussen De Wâlden en OWK heeft naast de gewone belangen van twee punten, nog een extra dimensie: immers voor De Wâlden zijn de beide punten van levensbelang. De dreigende degradatie legt op deze ontmoeting een extra zware druk. Kijken hoe de Trynwâldsters daarmee om gaan. Het begin is veelbelovend, Nynke Koster zorgt voor de opening van dit bal en na de 1-2 is het Marije Jager die de gelijkmaker in petto heeft: 2-1. Als de thuisclub daarna een flush neerlegt van vier treffers op rij, de schutters heten Kees van der Veen, Bareld Bos, en tweemaal Matthijs Hooghiemstra, staat De Wâlden er plotseling prima voor: 6-2. OWK schrikt er niet van, de gasten blijven hun eigen spel spelen en laten De Wâlden rustig uitrazen. Na 7-6, doelpunt voor de Trynwâldsters van Hessel Kinderman, wordt het 8-6 door Bareld Bos, maar op 9-9, doelpunt Matthijs Hooghiemstra, is OWK terug in de wedstrijd. De ruststand komt uit op 11-12, treffers zijn van Matthijs Hooghiemstra en Bareld Bos en die stand geeft al aan dat dit duel nog bij lange na niet gespeeld is.
scheids
De wedstrijd staat onder leiding van Remco Winter en hij heeft geen enkele moeite met dit, ondanks de grote belangen, uitermate sportieve duel. Een compliment voor de scheids, maar ook voor het publiek en de beide coaches, die zich alleen bemoeien met de eigen ploeg, zoals het hoort dus. Wat heb ik de eerste helft gezien? Nou, een prima pot korfbal, twee ploegen die voor de winst gaan en een wedstrijd die best eens spannend tot aan het einde zou kunnen worden. OWK heeft als team het meest in huis, heeft ook een lengte-overschot vooral bij de vrouwen en dat geef met name onder de korven in voorkomende situaties een duidelijk overwicht. Maar op 11-12 is er nog van alles mogelijk.
tweede helft
Matthijs Hooghiemstra houdt De Wâlden in de wedstrijd met zijn 12-12, Bareld Bos mist een strafworp en Rinske Jager is goed voor 13-13. Dan slaat OWK een gaatje en het is maar goed dat Kees van der Veen er 14-15 van kan maken. Op 16-16, twee treffers op rij van Matthijs Hooghiemstra, is er opnieuw evenwicht, maar die balans is eigenlijk alleen cijfermatig, OWK laat steeds meer zien dat de ploeg makkelijker speelt en minder op de tenen hoeft te lopen dan De Wâlden. Op 17-19 komt Froukje van de Meer, zij heeft al een wedstrijd in de benen, erin voor Rinske Jager, maar dan zijn we al begonnen aan de finale van dit spannende duel. Bareld Bos zorgt voor nieuwe hoop in de Trynwâldster harten (18-19), maar op 18-20 is de marge opnieuw twee punten. Sjieuwke van der Veen mag nog even een paar minuten meedoen, zij komt voor Nynke Venema en ook Johan Linthof komt binnen de lijnen, niet zozeer in een ultieme poging om de wedstrijd nog te laten kantelen, maar meer om beiden een verdiende publiekswissel te gunnen. Johan stopt, Sjieuwke is zwanger. In de absolute slotfase maakt Bareld Bos er in de laatste minuut nog 20-21 van, maar als OWK in diezelfde minuut nog twee keer op rij scoort, is het pleit beslecht: 20-23. Daarmee is het doek nog altijd niet definitief gevallen voor De Wâlden, maar de kans op lijfsbehoud is zo langzamerhand wel gereduceerd tot wat de Vlamingen een 'waterkansje' noemen. Maar: zolang je niet uit één duel drie punten hoeft te halen, blijft er hoop. En: hoop doet leven. Het zijn sportcliché's, maar er gebeuren in de sport wel vaker onvoorspelbare en onvoorstelbare dingen.
Binne Kramer
{gallery}Syta/walden5618{/gallery}
Notice: Undefined property: stdClass::$readmore in /home/kanaal30/domains/archiefkanaal30.nl/public_html/templates/ja_teline_v/html/layouts/joomla/content/item/default.php on line 121
