02
do, mei
0 Nieuwe art.
Advertentie:
×

Fout

[SIGPLUS_EXCEPTION_FOLDER_BASE] Afbeeldingsmap %s gedefinieerd in de administration back-end moet een relatief pad hebben vanaf de Joomla root.

Korfbal
BURGUM - Het leek zaterdagmiddag in Oudega een dik met kaas belegde boterham te zullen worden voor De Wâlden. Ware het niet dat Quick in de absolute slotfase dat beleg van diezelfde boterham inpikte. Het was dus op het prachtige sportcomplex een kwestie van de kaas en het brood. Onnodig liet De Wâlden in die opening van het nieuwe seizoen één punt liggen, een paar persoonlijke fouten werden Sake Koelma en zijn team fataal en daar was diezelfde Sake Koelma niet blij mee...


Remise is overall terecht
De weinige objectieve kijkers onder het redelijk talrijke publiek zaterdag op het schitterende sportcomplex in Oudega zullen er best mee hebben kunnen leven, met de 15-15 remise die uiteindelijk op het scorebord kwam toen scheidsrechter Hille Bergsma voor de laatste keer floot. Over het geheel genomen hielden beide plegen elkaar redelijk in evenwicht, maar als je als team met nog maar tien minuten te spelen een voorsprong van vier treffers hebt, mag je die positieve marge eigenlijk niet meer uit handen geven. En dat was nu precies wat De Wâlden over zichzelf afriep door in de cruciale fase een aantal persoonlijke fouten op rij te maken. In plaats van die veilig ogende voorsprong rustig over de streep te trekken, liet De Wâlden zich meeslepen in een hectische slotfase die dus bijna verkeerd afliep. Eigenlijk liep hij verkeerd af, maar met dat ene punt kregen de Trynwâldsters toch nog een, zei het karige, beloning. Coach Sake Koelma 'was nog amused', niet met die slotfase, niet met sommigen van zijn spelers en al helemaal niet met scheidsrechter Hille Bergsma. Koelma's kritiek was niet mals, maar hij was toch merendeels ingegeven door frustratie, zijn ploeg had simpelweg verzuimd om te winnen in gewonnen positie. Quick, gepromoveerd en De Wâlden, gedegradeerd, maakten er in het onverwacht zonnige Oudega een wedstrijd van die het aanzien wel waard was. Dat had vooral te maken met het feit dat beide ploegen elkaar lange tijd vrijwel in evenwicht hielden, niet alleen qua spel, maar ook waar het de score betreft. Het was een wedstrijd die constant op het scherp van de snede werd betwist, leuk voor het publiek en ook leuk voor scheidsrechter Hille Bergsma, door vrijwel alle korfbalwateren gewassen en gepokt en gemazeld in het vak van scheidsrechter. Hij had het niet gemakkelijk, maar eigenlijk gedijt hij daarbij naar eigen zeggen het best: "Ik moast de kop der goed byhâlde, beide ploegen giene der fol yn. Nee, ik hie net ferwachte dat Quick noch werom komme soe yn de slotfase. Doe waard it noch efkes behoarlik hektysk, leuk foar it thúspublyk fansels. En ik tink dat dat gelikense spul wol terjochte wie. Lekkere pot kuorbal fûn ik." Daar was De Wâlden-coach Sake Koelma het niet helemaal mee eens, of beter gezegd, helemaal niet mee eens. "We hebben het weggegeven", brieste hij na afloop, "domme persoonlijke fouten hebben ons de das om gedaan, zoiets moet eigenlijk niet kunnen, we hadden deze wedstrijd simpel moeten winnen toen we in de slotfase met 8-12 voorkwamen." 

prima
De weersvoorspellingen zijn niet echt om over naar huis te schrijven, maar in de praktijk valt het alleszins mee, op deze zaterdag, de eerste dag van de nieuwe korfbal(veld) competitie. De Wâlden, vorig seizoen na een teleurstellend verblijf in de overgangsklasse, gedegradeerd, gaat deze middag op visitie in Oudega, waar ze een prachtig nieuw complex uit de grond hebben gestampt. Ik kijk naar links als ik het hek door ben gelopen, maar daar staat niet meer de accommodatie die ik daar verwacht. Een quick scan laat zien dat het nieuw clubgebouw annex sportzaal nu aan de rechterkant staat en dat het oude grasveld is vervangen door een kunststof exemplaar. Het ziet er allemaal gelikt uit en mijn middag is meteen goed als een jonge jongen me, nog voor ik ben gaan zitten vraagt: "Meneer, wat hebt u in de koffie?" Kijk, dan weet je dat je welkom bent. Ik ben natuurlijk niet voor die koffie gekomen, al rijst bij sommige intimi wel eens dat vermoeden, een vermoeden dat ik zelf ook wel eens aanwakker met: "jimme tochten dochs net dat ik foar it kuorbal kaam bin?" Maar voorlopig zit ik hier, tussen de beide dug outs in, prima. 'It kin om my wol heve'. Ik ben blij dat de sport weer langzaam op gang komt, het voetbal, korfbal en al die andere sporten, hebben mij lang genoeg stilgelegen. En dan komt zo'n, relatieve, streekderby als deze als geroepen. De Wâlden ken ik inmiddels wel zo'n beetje na zoveel jaren, van Quick weet ik een stuk minder, Oudega ligt nu eenmaal geografisch buiten ons 'verspreidingsgebied'. Maar nu ze bij De Wâlden in de competitie zitten, is dat een mooie aanleiding om de kennismaking te hernieuwen.     

gelijk op
Het begin is hoopgevend, in die zin, dat beide ploegen elkaar qua score prima in evenwicht houden. Het regent geen doelpunten, maar er wordt wel degelijk met enige regelmaat gescoord. Het is Quick dat opent, maar op de 1-1 hoeven we niet lang te wachten. Dat is ook zo bij de volgende tussenstand: het wordt 2-1 en meteen daarna 2-2.  De logische volgende stap zou 3-2 en 3-3 moeten zijn en dat is ook zo, so far so good. Als Froukje van der Meer De Wâlden voor het eerste op voorsprong zet (3-4) is dat de aanzet tot een kleine kloof: 3-6. Even lijkt Quick de greep op de wedstrijd kwijt te raken, maar de thuisclub komt wel degelijk terug tot 5-6. Bij rust is het verschil minimaal (6-7) en na de pauze ontwikkelt de wedstrijd zich in feite volgens het patroon van de eerste helft. 

tweede helft
Op 7-7 is er nog steeds evenwicht, beide ploegen scoren zo'n beetje om-en-om en van een bovenliggende partij is in feite geen sprake. De Wâlden is technisch wat beter, maar dat verschil wordt door Quick geëlimineerd door karakter en inzet. Maar net als in de eerste helft slaagt De Wâlden erin een gaatje te slaan: 8-10. En dat lijkt, als het even later 8-12 staat, beslissend te zijn, zeker omdat de tijd wegtikt in het voordeel van de Trynwâldsters. Maar Quick herpakt zich, knokt zich naar 11-12 en dan wordt het echt spannend. En ook tamelijk hectisch. De gemoederen raken zo nu en dan behoorlijk verhit en het zenuwen gieren hoor- en bijna zichtbaar door de kelen. Op 11-13 heeft De Wâlden nog altijd een voordelige marge, maar het is duidelijk dat de thuisclub de strijd nog niet heeft opgegeven. Als De Wâlden er 11-14 van maakt lijkt niettemin het pleit beslecht, maar tot enthousiasme van het thuispubliek vecht Quick zich terug in het duel. Het tempo gaat omhoog tegelijk met de amusementswaarde en de spanning. Het wordt 13-14 en nog altijd zijn de beste papieren voor de gasten uit Oentsjerk. Eigelijk zit iedereen te wachten op de gelijkmaker, maar dan lijkt De Wâlden het duel in de absolute slotfase te beslissen: 13-15. De spanning bereikt een kooppunt als Quick er in slaagt het 'Anschlusstor' te scoren:14-15. Volgens alles wat De Wâlden is moet het nu 'tijd' zijn, maar scheidsrechter Hille Bergsma denkt daar anders over: nog één minuut! En in die ultieme minuut is het Quick dat gelijkmaakt: 15-15. Tot grote vreugde van alles wat Quick is, tot afschuw van alle De Wâlden aanhangers. Feest en verdriet dus, al kun je eigenlijk concluderen dat die remise zonder meer recht doet aan de krachtsverhoudingen binnen de lijnen. De ene ploeg is blij met het gelijke spel, de andere treurt. En toch krijgen ze beide een punt, het loon voor hard werken, want dat was wat beide ploegen deden. 

Binne Kramer   

{gallery}Syta/walden11918{/gallery}

Notice: Undefined property: stdClass::$readmore in /home/kanaal30/domains/archiefkanaal30.nl/public_html/templates/ja_teline_v/html/layouts/joomla/content/item/default.php on line 121
Advertenties




Advertentie