21
do, nov
0 Nieuwe art.
Advertentie:
×

Fout

[SIGPLUS_EXCEPTION_FOLDER_BASE] Afbeeldingsmap %s gedefinieerd in de administration back-end moet een relatief pad hebben vanaf de Joomla root.

Korfbal
TYTSJERK - Nee, het was op zeker niet een van de beste wedstrijden van De Wâlden, het duel van zaterdagmiddag in Tytsjerk tegen de Waterpoort uit Sneek. Eigenlijk moest de conclusie luiden dat de Trynwâldsters er nauwelijks aan te pas kwamen, nota bene voor eigen publiek. Toen De Wâlden al meteen op een 0-3 achterstand kwam, was duidelijk dat dit een lastige opgave zou worden voor de ploeg van coach Sake Koelma. Bij rust wees het scorebord 7-10 aan, maar aan het eind was het 12-18.


De Wâlden komt niet 'in de wedstrijd'
Van te voren was, ook gezien de stand op de ranglijst, wel duidelijk dat De Wâlden het niet echt makkelijk zou krijgen tegen de Waterpoort uit Sneek. Die ploeg wordt in dit nieuwe seizoen getraind en gecoacht door Nico Kraan, een coach met veel ervaring en met uitgesproken ideeën over korfbal, niet alleen technisch en tactisch, maar ook waar het discipline betreft. Met andere woorden: de Trynwâldsters zouden het zeker niet gemakkelijk krijgen tegen de gasten uit Sneek. Quod erat demonstrandum, oftewel 'hetgeen te bewijzen viel'. En dat bewijs werd wel degelijk geleverd door de ploeg van Nico Kraan, die eigenlijk, als je het goed bekeek, geen kind had aan de thuisclub. Niet dat het een onvervalste veegpartij werd, maar De Wâlden had eigenlijk geen enkel moment uitzicht op meer dan een toch wel forse nederlaag, de 12-18 eindstand sprak wat dat betreft boekdelen. Coach Nico Kraan van de Snekers was na afloop logischerwijze meer dan tevreden: "Ik had wel gedacht dat we een kans zouden hebben, maar dat het vanmiddag zo gemakkelijk zou gaan, had ik niet verwacht. Wij speelden degelijk, niet echt super, maar dat was tegen dit De Wâlden ook niet echt nodig. Eigenlijk kwamen ze op alle onderdelen te kort, onder de korven bijvoorbeeld waren wij heer en meester, wij wonnen haast alle persoonlijke duels en in de lucht heersten wij eigenlijk constant. Zij hadden duidelijk hun dag niet, we hebben terecht en eigenlijk opvallend gemakkelijk gewonnen." Zijn collega Sake Koelma was duidelijk, en begrijpelijk, minder content. "Wij waren niet scherp genoeg, we verloren te veel duels, we schoten niet goed en toonden geen vechtlust. En die moet je hebben tegen een ploeg als de Waterpoort, een ploeg met veel lengte en mentaliteit. Wij konden vanmiddag niet brengen wat we bijvoorbeeld tegen Drachten wél konden en waar dat aan ligt is een vraag die niet zo makkelijk te beantwoorden is. We kunnen veel beter, dat hebben we al meerdere malen laten zien, maar we doen het lang niet altijd en dat kunnen we ons niet veroorloven, dat wisselvallige moet er uit, dat is duidelijk." Er staat voor de zaalstop nog één speelronde op de rol en voor De Wâlden betekent dat een thuisduel tegen Quick uit Oudega. De heenronde leverde een gelijkspel op destijds in Oudega.

fris
Het is fris op het sportveld in Tytsjerk, de kalender wijst 20 oktober en dan kun je dat verwachten, maar het is droog en af en toe schijnt de zon, dus hebben we in feite niets te klagen. Ik zoek vast een plekje langs de lijn, belangstellend gadegeslagen door de scheidsrechter van dienst, De Wit. Met één 't' vraag ik hem. Hij grijnst breed als ik vraag: "Niet zoals Catharina?" Hij kent zijn klassieken begrijp ik. Huiskamervraag: over welke Catharina hebben we het? Nog even over de fluitist van vanmiddag: hij doet het prima, heeft geen enkele moeite met de wedstrijd, ook al omdat de beide ploegen zich bijna voorbeeldig gedragen. Hij is gedecideerd, staat overal met z'n neus bovenop en maakt bijna geen fouten, helemaal niet eigenlijk. De wedstrijd is, dat dient gezegd, ook niet echt op het scherp van de snede, beide ploegen zijn duidelijk gekomen om te korfballen en niet om een potje te vechten, noch fysiek, noch verbaal.

zwakke start
De Wâlden begint matig, om niet te zeggen zwak, want binnen een paar minuten staat Waterpoort al met 0-3 voor. De thuisclub heeft dan nog nauwelijks kansen gecreëerd, laat staan gescoord. Pas na 10 minuten is het Matthijs Hooghiemstra die raak schiet: 1-3. En als een strafworp van Bareld Bos soepel door de korf glijdt, lijkt De Wâlden op weg naar het herstellen van de orde: 2-3. Maar schijn bedriegt, want in plaats van de verwachte 3-3, wordt het 2-6 door drie treffers op rij van de gasten. En dat betekent dat De Wâlden zijn start volledig heeft gemist en dat er wat moet gebeuren 'onder moeders paraplu', willen de Trynwâldsters zich weer in de wedstrijd knokken.

kansen
Om van een 'Vorentscheidung' te spreken is misschien wat prematuur, maar echt zonnig ziet de rest van de wedstrijd er zeker niet uit voor de thuisclub. Technisch-tactisch is er nog niet zoveel aan de hand met de Koelma-equipe, maar de ploeg ontbeert strijdlust en in 'geef Frysk kriich'. Het ontbreekt aan fighting spirit zeg maar, de thuisclub laat zich te makkelijk weg zetten en er is niemand die de ploeg bij de hand neemt om de bakens te verzetten. Of, zoals een supporter het na afloop uitdrukt, 'immen dy't se in skop ûnder de kont jout'.  Zelfs coach Sake Koelma is opvallend stil op de bank en meestal is dat een teken dat het óf heel goed loopt óf helemaal níet. En dat laatste scenario lijkt zich op deze zaterdag hier in Tytsjerk te ontrollen. Het is Kees van der Veen, zijn rol is veel te bescheiden deze keer, die er 3-6 van maakt en de 4-6 komt van Bareld Bos, die een strafworp benut. Bij rust staat het 7-10, doelpunten voor De Wâlden van Rinske Jager, Froukje van der Meer en Matthijs Hooghiemstra, en dat betekent dat de wedstrijd cijfermatig bekeken nog zeker niet gespeeld is, maar ook dat De Wâlden moeite heeft met scoren. Zeven treffers in een half uur en dan met deze prima omstandigheden is voor een ploeg met zoveel potentie als De Wâlden simpelweg te weinig.

tweede helft
Maar ook in het tweede bedrijf van dit duel is het Waterpoort dat het bal opent. Met twee doelpunten rij meteen na het begin wordt het 7-12 en is de marge in no time opgelopen tot vijf treffers. Het wordt nog erger als de gasten er 8-14 van maken, het thuisdoelpunt komt op naam van Rinske Jager. De Wâlden blijft wel in de buurt, wordt ook niet weggespeeld, maar heeft eigenlijk geen moment uitzicht op substantiële verkleining van de marge. Met andere woorden: de thuisclub komt niet dichterbij. Toch zijn er af en toe korte periodes dat het bij de Trynwâldsters even wél gaat lopen. Dat is bijvoorbeeld het geval als de klok op 22 staat, want dan zijn het Matthijs Hooghiemstra, Hedman Lei, ingevallen voor de geblesseerde Hooghiemstra, Froukje van der Meer en Kees van der Veen die de stand een wat vriendelijker en misschien wel kansrijker aanzien geven: 12-14. Als de Waterpoort echter gehoor geeft aan deze overduidelijke wake up call met vier treffers op rij, staat het plotseling 12-18 en is, gezien de wegtikkende tijd, het duel gespeeld. Die 12-18 wordt ook de eindstand en in feite is op die zege van de gasten, noch op de hoogte daarvan, iets af te dingen. In feite lijdt De Wâlden wat je gerust een kansloze nederlaag mag noemen, tegen een tegenstander waartegen dat niet had gehoeven. De Wâlden moet geacht worden in een thuisduel tegen een ploeg van het formaat Waterpoort in ieder geval bij te kunnen blijven. Maar daar was deze keer dus geen sprake van. De Wâlden, met andere woorden, is nog steeds te wisselvallig. 'De iene wedstriid seit de oare net'. Wat De Wâlden mist is, wat bij het American football de quaterback heet, de aanjager, de man of vrouw die vooropgaat in de strijd, 'die de lijnen niet alleen uitzet, maar ze ondertussen ook van het veld vreet' en die ook nog eens een vette hand vol treffers voor zijn of haar rekening neemt. Toen ik vanmiddag het veld op liep trof ik Ineke, ik ben haar achternaam even kwijt, van vroeger kvDrachten. Zij was zo'n speelster die een wedstrijd naar haar hand kon zetten en die haar team kon laten winnen, zij was een 'Denker und Lenker'. De Wâlden heeft die speler/speelster ook wel in huis, maar hij of zij moet wél opstaan en liefst ook nog op het juiste moment. Oh ja, die vraag over welke Catharina we het hadden. Dat was uiteraard Catharina Witt, de legendarische kunstrijdster uit de DDR.

Binne Kramer

{gallery}Syta/walden241018{/gallery}

Notice: Undefined property: stdClass::$readmore in /home/kanaal30/domains/archiefkanaal30.nl/public_html/templates/ja_teline_v/html/layouts/joomla/content/item/default.php on line 121
Advertenties




Advertentie