BURGUM - Zaterdagmorgen heb ik in sporthal Wetterstins in Burgum weer eens een korfbalwedstrijd gezien die viel in de categorie 'goed tegen veel beter'. Met andere woorden, DOW D-1 tegen Wees Kwiek D-1 uit Nuis/Niebert, was een wedstrijd die geen wedstrijd was. De Eastermarders waren eigenlijk op voorhand al de winnaars, vanwege het feit dat ze groter, sterker en beter waren en daarbij ook nog eens schotvaardiger. En zoiets levert dan uiteindelijk een eindstand van 14-0 op. Niet leuk meer.
'Mei ien hân yn 'e bûse'
Dat had er misschien nog een wedstrijd van kunnen maken, 'mei ien hân yn 'e bûse' en dat gold dan voor de D ploeg van DOW uit Eastermar, die zaterdagmorgen moest aantreden tegen Wees Kwiek uit Nuis/Niebert. Flauwekul natuurlijk, maar het was weer eens zo'n wedstrijd die op voorhand geen wedstrijd was vanwege het veel te grote verschil tussen het vermogen van beide ploegen. Een fenomeen dat ik wel vaker tegenkom op velden waar jeugdteams tegen elkaar in het strijdperk treden. Het werd maar liefst 14-0 voor de thuisclub, DOW dus, en het ging niet zozeer om die 14 vóór, als wel om die nul tegen. Veertien doelpunten is geen ongebruikelijke productie van een korfbalploeg, ook niet bij de jeugd, maar als de tegenstander niet verder komt dan zo'n hatelijke nul op het scorebord, is er iets mis. Niet met die ploeg, maar wel met de indeling, het moet bij korfbal eigenlijk niet kunnen dat een ploeg 'voor nul naar de kant' moet. Hoe bedoelt u, demotiverend. Zoiets moet niet kunnen. Niet overigens dat de gasten allemaal huilend en volledig aangeslagen na afloop de kleedkamer opzochten. Geen sprake van, maar echt een leuke wedstrijd zal het ook niet geweest zijn en dat is toch, zeker bij de jeugd, de essentie van een wedstrijd op dit niveau. Ik vind dat zonde, ik heb het in deze kolommen al eens eerder gememoreerd, deze beide ploegen horen niet bij elkaar in de competitie. Goed, toch een compliment voor beide teams, omdat ze hun best deden om er wat van te maken. Wees Kwiek omdat ze gewoon doorkorfbalden ondanks het feit dat hun kans op het maken één of een paar treffers zo goed als nihil was. Een pluim voor DOW omdat ze feilloos inschatten dat ze op de een of andere manier subtiele compassie moesten hebben met hun tegenstanders. Dus die 'iene hân yn 'e bûse' was symbolisch, ze lieten wel degelijk zien dat ze goed konden korfballen. Medelijden hebben met de tegenstander is een typisch menselijk trekje, het is te prijzen, maar tegelijkertijd dodelijk, nog dodelijker dan met dubbele cijfers tegen nul de wedstrijd winnen. Maar eigenlijk komt dit soort dingen gewoon te vaak voor, ergens in 'het systeem' is er iets fout gegaan. Waar precies moet u mij niet vragen, maar er zou iemand moeten zijn die dit soort storende fouten eruit filtert. Niettemin, het was wel degelijk de moeite waard om naar te kijken, al was het alleen maar om te kijken hoe beide ploegen met de omstandigheden omgingen.
eerste helft
Er is blijkbaar geen scheidsrechter als ik het gebeuren voor mij goed inschat, maar na enig overleg is een mevrouw, kennelijk van Wees Kwiek, bereid om als fluitist te fungeren. Voor alle duidelijkheid, dat doet ze prima, boven alle kritiek-op-voorhand verheven. En dus kan er gespeeld worden, maar dan al heb ik, 'en velen met mij', gezien dat dit met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid geen spannend duel gaat worden. Het verschil in lengte, kracht en schotvaardigheid is te groot, véél te groot zelfs, ten faveure van de thuisclub, DOW dus. Zij hoeven dit keer niet eens aanhouder te zijn om te winnen. Het zal een duel worden tussen goed en beter, véél beter zelfs. Niet leuk? Nee, eigenlijk niet, maar wat het interessant maakt, in ieder geval voor mij, is om te kijken hoe beide ploegen zich zullen houden, met andere woorden, hoe ze met deze ongelijkheid zullen omgaan. En dat is eigen heel verrassend, ik heb het wel vaker gezien, kinderen zijn niet zo gauw aangeslagen, die zijn wat fatalistischer, die aanvaarden de dingen zoals ze zijn. "Ja mar sy wiene hast allegearre in kop grutter." Bij volwassenen speelt dan prestige en ego een rol, kinderen hebben daar veel minder last van. Ook deze zaterdagmorgen in sporthal De Wetterstins is dat het geval. En gelukkig (!) gaan niet alle schoten van de Eastermarders door de korf, het telraam hoeft er niet aan te pas te komen. De thuisclub blijkt een prima spelende ploeg die in dit duel ook alle gelegenheid krijgt om te combineren. En als je een surplus aan lengte hebt gaan die aanvallen merendeels heerlijk soepel. Toch duurt het even voor DOW de wedstrijd cijfermatig openbreekt: 1-0. En als het even later 2-0 wordt, is eigenlijk het verdict al duidelijk: de thuisclub gaat winnen, het is alleen de vraag met hoeveel. En vraag twee ligt ook al voor de hand: slaagt Wees Kwiek erin in ieder geval die vervelende nul van het bord te vegen. En daar, moet ik eerlijk zeggen, heb ik een hard hoofd in. Toch is het geen 'rijpe appelen' verhaal, illustratief is de ruststand die een toch wel gematigde 5-0 laat zien. Die vijf is niet overweldigend, maar die nul baart zorgen als je hoopt op een duel dat een echte wedstrijd moet worden. Dat wordt het niet, de gasten missen lengte, duelkracht, power en schotkracht. Ja, en dan kom je tot weinig kansen en de meeste schoten hebben dan ook een hoog 'god-zegene-de-greep-gehalte'. Dat doet DOW een stuk beter, maar ook bij de Eastermarders is het niet allemaal halleluja, daar gaat ook het nodige mis. Maar bij D-pupillen kun je dat verwachten, die zijn nog niet zover dat de meeste combinaties verlopen zoals ze het graag willen. Maar je kunt zien dat de thuisclub als een forse stap verder is op weg naar die gedroomde status dan de gasten.
tweede helft
En eigenlijk verloopt de tweede helft zoals je het kon verwachten, zij het dat DOW nu beter op schot is dan in het eerste bedrijf. Ze voegen aan dat vijftal dat al op het bord staat liefst negen treffers toe. En dat betekent dat de eindstand in die ondanks alles best aardige wedstrijd uitkomt op 14-0. Jammer dat ik niet over de wonderkracht beschik om ervoor te zorgen dat de gasten niet met die vermaledijde nul naar de kant moeten, dat gun ik geen enkele ploeg, en zeker geen jeugdploeg.
Binne Kramer
{gallery}Syta/dow251218{/gallery}
Notice: Undefined property: stdClass::$readmore in /home/kanaal30/domains/archiefkanaal30.nl/public_html/templates/ja_teline_v/html/layouts/joomla/content/item/default.php on line 121
