OENTSJERK - De B-junioren van De Wâlden hadden voorafgaand aan de wedstrijd zaterdagochtend tegen WW&F nog geen wedstrijd gewonnen. En na afloop van het duel in sporthal De Hege Wâlden was dat nog steeds zo. En toch heerste er tevredenheid en vreugde in de Trynwâldster gelederen. Immers, het team van coach Gejanne Stummel had dan wel niet gewonnen, maar het gelijke spel tegen de gasten uit Goutum/Hempens had wel degelijk de impact van een zege. Bovendien was het goed voor het zelfvertrouwen.
Gelijkspel juiste afspiegeling
WW&F en De Wâlden hielden zaterdagmorgen aan het onderlinge duel in sporthal De Hege Wâlden beiden een punt over en dat werd toch wel op verschillende manieren gevierd. WW&F, dat staat overigens voor Wês Warber&Fluch, was tevreden, maar ook niet meer dan dát, bij thuisclub De Wâlden heerste vreugde, immers, de ploeg had nog maar zo weinig punten verzameld in deze competitie, dat elk punt goud waard was. En dat in een spannende wedstrijd die na een ruststand van 4-7 eindigde in 9-9. En dat gaf wel zo ongeveer het beeld weer van dit duel, een wedstrijd waarin de gasten in de eerste helft nadrukkelijk heersten. Niet zozeer omdat ze de betere ploeg waren, maar merendeels omdat ze met name fysiek sterker bleken te zijn. In de tweede helft knokte De Wâlden zich sterk terug in de wedstrijd en de late, maar luid bejubelde gelijkmaker was daarvoor de bekroning. Niet alleen de bekroning, maar tevens de beloning voor het volhouden toen de situatie daar in feite geen aanleiding toe gaf. De Trynwâldsters, met andere woorden, toonden karakter en, in mijn optiek, speelde de rustige en positieve coaching van Gejanne Stummel daar een doorslaggevende rol in. Verbaal moest ze het weliswaar met vele decibels verschil afleggen tegen haar collega van WW&F, maar invloed op het spel had dat in feite totaal niet.
eerste helft
Als scheidsrechter Matthijs Hooghiemstra, ik kom hem deze avond weer tegen, maar dan als speler, de wedstrijd op gang heeft gefloten, is al snel duidelijk hoe de hazen lopen. Het is WW&F dat het laken naar zich toetrekt, de gasten zijn met name sterker dan de thuisclub, fysiek dus. En dat betaalt zich uit in de vorm van het heersen onder de korven en al heel spoedig ook in de eerste treffers. Pas bij 0-2 kan De Wâlden wat terugdoen, maar daarna is het woord opnieuw aan de gasten: 1-4. Daarmee lijkt het format van dit duel bepaald en lijken de Trynwâldsters zich te moeten beperken tot verdedigen en proberen de score van WW&F zo laag mogelijk te houden. Maar op 2-5 en 3-6 is de marge nog altijd drie treffers en dat is nog steeds zo als scheidsrechter Hooghiemstra, hij leidt dit duel beheerst en houdt alles binnen de grenzen van het betamelijke, voor de rust fluit bij 4-7.
tweede helft
Eigenlijk begint dit tweede bedrijf als een exacte kopie van de eerste helft. Ook nu is het WW&F dat domineert, maar gaande deze tweede episode ebt het overwicht van de gasten langzaam maar zeker weg en ontstaat er een vorm van evenwicht tussen beide ploegen. De Wâlden verzamelt steeds meer moed en geloof in eigen kunnen en dat resulteert in een soort status quo, waarbij beide ploegen zo ongeveer om en om scoren. Een strafworp voor de thuisclub levert 5-7 op, maar even later herstellen de gasten de driepuntsmarge: 5-8. Maar dan neemt De Wâlden het heft in handen en in een flow van drie opeenvolgende scores maken de Trynwâldsters er 8-8 van, met de steeds luider wordende verbale steun van het veel geroemde 'omsittend laach'. Het wordt echt spannend en het is met nog maar een paar minuten te spelen totaal ongewis wie dit attractieve duel gaat winnen. Ik opteer als zoveel mogelijk objectieve toeschouwer voor een dead heat, een remise, een gelijkspel dus, met als motivering dat beide ploegen er keihard voor werken en zich het vuur uit de sloffen lopen. Een nederlaag voor een van beiden zou het slachtoffer te kort doen. Vlak voor tijd lijkt het alsnog WW&F dat er met beide punten vandoor gaat als het 8-9 wordt. Het is een vorm van gerechtigheid, dat in wat werkelijk de 'dying seconds' moeten zijn geweest, De Wâlden er alsnog in slaagt de luid bejubelde gelijkmaker door de korf te mikken: 9-9. Meteen daarna fluit de scheids voor het einde van dit duel dat zeker qua amusementswaarde weinig te wensen overliet. De lichte kater is voor de gasten die het gevoel hebben dat ze de winst uit handen hebben gegeven. De vreugde bij De Wâlden is groot, niet alleen vanwege het zwaarbevochten gelijkspel, maar ook de manier waarop dat is gebeurd stemt tot tevredenheid en is goed voor een daverend applaus vanaf de tribune.
Binne Kramer
{gallery}Syta/walden22119{/gallery}
Notice: Undefined property: stdClass::$readmore in /home/kanaal30/domains/archiefkanaal30.nl/public_html/templates/ja_teline_v/html/layouts/joomla/content/item/default.php on line 121
