HURDEGARYP - Zelden gezien, een basketbalwedstrijd waarbij het scorebord bij de rust 41-0 aanwijst. Het gebeurde bij de ontmoeting tussen de onder 16 van de Hurdegariper Hornets tegen het Sneker Menhir, zaterdagochtend in sporthal De Hege Fiif in Hurdegaryp. De gasten speelden in principe helemaal niet slecht, het ontbrak de Snekers eigenlijk maar aan één ding: scorend vermogen. En de gasten hadden de pech dat het bij de thuisclub qua score liep als de spreekwoordelijke tierelier. Het werd 60-18.
Tamelijk bizarre wedstrijd
Van te voren leek eigenlijk niets er op dat de schaarse toeschouwers zaterdagochtend getuige zouden zijn van een bizarre basketbalwedstrijd. Die ging tussen de O-16 van de Hornets en het Sneker Menhir. De Snekers maakten hun stoere en robuuste naam niet waar, ze werden qua score van het veld geveegd door de Hurdegariper jongelui. Nog zoiets wonderlijks: in feite was het verschil in basketballend vermogen helemaal niet zo groot, maar waar de gasten keer op keer faalden en hun schotpercentage steeds verder zagen dalen, daar waren de Hornets uitstekend op schot. Dat was eigenlijk het enige verschil, plus misschien het feit dat de coach van de gasten het bijzonder slecht meende te hebben getroffen met de beide refs. Daar was zoals meestal geen sprake van, de scheidsrechters waren eerder te lankmoedig dan te streng en bovendien zeker niet oogverblindend op de hand van de thuisclub. Zijn frustratie was begrijpelijk, maar hij had beter zijn team aangespoord om er wat meer ballen in te gooien. Want dat was het grote manco van zijn ploeg. En geloof het of niet, deze wedstrijd kende nog een wonderlijk detail. Afgekeken van de NBA wedstrijden op tv, maakten de beide ploegen er een bizar ogend slot van. De wedstrijd was allang gespeeld, de Hornets stonden een complete avenue voor, toen het geheel helemaal tot stilstand kwam. De Hurdegariper aanvalsleider was aan de bal, maar hij stopte plotseling met dribbelen toen hij een Menhir-verdediger ontmoette. De beide spelers gaven elkaar een hand: game over. Maar het duel moest nog wel degelijk worden uitgespeeld, maar dat gebeurde niet. Men wachtte simpelweg tot de eindzoemer ging, en dat duurde een paar volle minuten. Een heel apart gezicht voor een wedstrijd op dit niveau. Maar het paste naadloos in 'het plaatje' dat toch al een bizarre aanblik bood.
eerste periode
Als de beide fluitisten de wedstrijd op gang hebben gefloten is al heel snel duidelijk hoe de hazen lopen op deze niet meer zo vroege ochtend in sporthal De Hege Fiif in Hurdegaryp. Het is de thuisclub die qua score het laken naar zich toetrekt. Maar het is niet zozeer het feit dat de Hornets de ene na de andere bal door de ring gooien, als wel het feit dat de gasten dat in die eerste tien minuten zuivere speeltijd geen enkele keer lukt. Eindstand van dit eerste kwart: 17-0. En als je daaruit zou concluderen dat de thuisclub een klasse beter is dan Menhir, dan heb je het helemaal mis. Het enige verschil is de schotvaardigheid van beide ploegen, de Hornets scoren uit alle hoeken en standen, Menhir grossiert in missers voor en onder het bord. Kansen 'by de rûs', maar treffers ho maar. Heel apart om naar te kijken, zoiets zie je zelden, een ploeg die na tien minuten voor nul naar de kant moet.
tweede episode
Ik zit eigenlijk te wachten op het moment dat Menhir zich herpakt, dit is tenslotte een wedstrijd tussen de nummer één, de Hornets en twee, Menhir. Dan verwacht je scores en een min of meer gelijkopgaande wedstrijd. Dat gaat hij in principe ook wel, maar als de bucket en de basket in zicht komen, is het bij de gasten over en uit, 'dit is geen schieten, ze gooien alleen maar de ballen naar de ring' is het passende commentaar van een van de schaarse toeschouwers. En het wonderlijke is dat er in dit tweede kwart in feite niets verandert. De Hornets gaan rustig, schijnbaar onbewogen, door met de ene na de andere bal door de ring te gooien. En dat betekent dat we, als de eerste helft erop zit, liefst 41-0 op het bord staat. Die eenenveertig zie ik wel eens vaker, maar die nul daartegenover, dat is toch wel een zeldzaamheid. Ik zit te kijken om uit te vinden waar het bij de Snekers nu precies misgaat, maar dat lukt mij niet. De ballen gaan er gewoon niet in, dat is het hele euvel.
derde kwart
Hè, hè, eindelijk. Eindelijk is het dan zover, Menhir scoort de eerste twee punten en dat levert op de bank van de gasten luid gejuich op. Zou dit dan dan de ommekeer zijn, ik kan me niet voorstellen dat de wedstrijd nu een heel ander aanzien krijgt, zo'n gat dicht je niet in tien minuten, zelfs niet in twee keer tien minuten, ook al is het zuivere speeltijd. Dat gebeurt dus ook niet, maar die hatelijk grijnzende nul is van het bord en als dit derde kwart voorbij is staat er 52-18 op het bord, niet dat het voor winst of verlies veel uit zal maken, maar het lijkt in ieder geval heel anders. Achttien in die keer tien minuten is nog bitter weinig, maar die vervelende nul is in ieder geval verdwenen.
vierde kwart
En ziet aan, in de laatste periode wordt het zo nu en dan een echte wedstrijd, geloof het of niet gezien het voorafgaande, Menhir wint deze slotsessie met 8-10. En dat betekent dat de eindstand wordt bepaald op 60-18. Duidelijk genoeg, maar ik zit me toch af te vragen waarom Menhir in dit laatste kwart wél kon wat ze in de de eerste drie niet konden. We zullen het nooit weten waarschijnlijk. Duidelijk is wel dat de Hornets een verdiende en bijzonder ruime zege behalen en hun positie versterken.
Binne Kramer
{gallery}Syta/vdh30119{/gallery}
Notice: Undefined property: stdClass::$readmore in /home/kanaal30/domains/archiefkanaal30.nl/public_html/templates/ja_teline_v/html/layouts/joomla/content/item/default.php on line 121
