BURGUM - Eigenlijk zijn jeugdwedstrijden meestal meer dan de moeite waard. En zeker als de volwassenen, of het nu geïnteresseerde toeschouwers, dan wel coaches of begeleiders zijn, zich er niet al te veel mee bemoeien. Laat die kinderen lekker spelen, korfballen in dit geval. Dat kunnen ze meestal prima en dan krijg je heerlijke wedstrijden waarbij de kinderen zich helemaal kunnen uitleven en waar 'de nocht en wille' van afspatten. En dat is toch de essentie van jeugdsport 'en dan kijken we wel wie het wint.'
V en V scoort wat makkelijker en wint
Bij een wedstrijd gaat het in principe om winnen of verliezen, maar bij jeugdwedstrijden komt daar nog een belangrijk onderdeel bij: plezier, het best uitgedrukt in de Fryske zegswijze 'mei nocht en wille'. Niet te vertalen eigenlijk. Voor de niet-Friezen onder u: het betekent dat je iets doet waar je zin in hebt en wat je met plezier doet. En als er dan ook nog wat 'fleur en faasje' aan wordt toegevoegd heb je wel zo ongeveer de essentie van sport beleving te pakken. En zo'n wedstrijd was V en V E-1 tegen Nic.E-1 zaterdagochtend in sporthal De Wetterstins in Burgum. Twee ploegen die al heel behoorlijk konden korfballen, maar die nog onbevangen genoeg waren om het kinderlijke enthousiasme de vrije teugel te geven. Vier-tegen-vier-korfbal, met andere woorden: korfbal in één vak en twee ploegen die zowel aanvallen als verdedigen. Meestal betekent het dat er relatief veel doelpunten te bewonderen zijn, dat er bijna geen overtredingen worden gemaakt en dat het enthousiasme er vanaf spat. Sport in optima forma dus, leuk om te doen voor de spelers, fantastisch om naar te kijken voor het publiek. Want bij jeugdwedstrijden weet je één ding zeker: er is altijd publiek, hier te lande vaak 'omsittend laach' geheten en bestaande uit heiten en memmen, pake's en beppe's. En als die toeschouwers hun favorieten hartstochtelijk aanmoedigen, ontstaat er een entourage en een sfeer om vingers en duimen bij af te likken. In deze tijd van het jaar, als er bijna geen buitensport is, kan ik me geen betere en leukere opening van het weekend voorstellen. En daar maakte deze zaterdag in februari geen uitzondering op.
Eerste helft
De ploeg uit Garyp heb ik al eens vaker zien spelen, maar dat geldt niet voor de gasten uit Groningen, Nic. dus. Die naam is afgeleid van Nicolaas, de voornaam van de 'uitvinder' van het korfbal, Nicolaas Broekhuysen. Hij bedacht een balspel voor kinderen van de basisschool waarbij zoveel mogelijk werd samengespeeld, hij wilde, zoals een echte schoolmeester betaamt, iedereen mee laten doen. En dus zijn solo-acties, laat staan solistische acties zoals een dribbel bij basketbal, niet toegestaan. Een ideaal schoolspel, je zou eigenlijk alle jonge kinderen moeten leren korfballen. Vooral ook om niet alleen de fysieke kwaliteiten te ontwikkelen, maar ook en vooral de sociale vaardigheden. Hartstikke mooi allemaal, maar kinderen hebben er geen boodschap aan, wil je hen boeien dan moet je vooral die wedstrijdvorm handhaven. Vandaar dat uit het experiment van Broekhuysen een heuse sport is gegroeid. En vandaar dat ik hier in de Wetterstins in Burgum op deze koude zaterdagmorgen zit te kijken naar deze jeugdwedstrijd.
scorend vermogen
Al snel wordt duidelijk hoe de verhoudingen in het veld liggen. Qua korfbal ontlopen de beide ploegen elkaar niet zo bijster veel, het verschil zit hem merendeels in het scorend vermogen. Met andere woorden, Nic. heeft vooral in het begin meer moeite om de kansen, die ze wel degelijk krijgen, in voldoende mate te verzilveren. V en V heeft op dat gebied een duidelijk overwicht en het duurt niet lang eer de ploeg uit Garyp op voorsprong komt: 1-0. En als het even later 2-0 en 3-0 wordt, is duidelijk hoe de hazen lopen in dit duel. Op 3-0 slaagt Nic. erin het eerste doelpunt te scoren en op 4-1 gaat ook de tweede treffer door de mand. De ruststand wordt bepaald op 5-2 en dat geeft het verschil wel ongeveer aan. Wedstrijd gespeeld? Nou, dan kan maar zó, maar het hoeft niet, dit soort wedstrijden kan soms op onverklaarbare wijze kantelen, al zie ik dat in dit geval niet meteen gebeuren. Beide ploegen spelen prima korfbal, ze hebben uitstekend in de gaten welke mogelijkheden dit format, één-vaks-korfbal dus, biedt. Stuur een speler naar de korf van de tegenstanders en laat iemand met een lange worp in de handen de pass geven. Ziedaar een beproefd spelconcept. Niet helemaal zoals de uitvinder het bedoeld heeft, maar niemand verbiedt een ploeg om slim gebruik te maken van de tactische mogelijkheden. Die 5-2 is een behoorlijk gat, maar ik heb al gezien dat er bij Nic. best wel een paar uitstekende korfballers rondlopen. Maar voorlopig is V en V de bovenliggende ploeg en ik verwacht eigenlijk, gezien het voorgaande, dat de thuisclub de marge nog wel wat breder kan maken.
tweede helft
Dat gebeurt ook, want het duurt niet echt lang eer het 7-2 staat. Volgens het hierboven beschreven concept gaan die twee treffers er vlot in. De Nic. coaches, een jonge man en een even jonge vrouw doen er alles aan om hun ploeg te inspireren om vooral aanvallend wat nauwkeuriger te spelen. En dat lukt gedeeltelijk, want als de scheidsrechter, eigenlijk zijn het er twee, twee V en V meiden uit een van de juniorenploegen, ze wisselen elkaar af, voor het einde fluiten, staat er een alleszins acceptabele 8-4 op het scorebord. Ik ben altijd blij dat er geen van de ploegen voor nul naar de kant moet. En 8-4 is te doen, dan heb je wel verloren, maar je bent niet weggespeeld, het is geen wrede veegpartij geworden. Saillant detail: de beide scheidsrechters, die twee jongedames dus, worden deze wedstrijd beoordeeld door niemand minder dan Henk Schippers, befaamd beoordelaar en ook niet te beroerd om in te grijpen als iemand zich bemoeit met de leiding. Dat is niet toegestaan, de reprimande van Schippers helpt wel degelijk. Wat hij in het nagesprek tegen de beide dames zegt krijg ik uiteraard niet mee. Ik weet niet of er cijfers worden uitgedeeld en korfbaltechnisch ben ik niet voldoende onderlegd om een oordeel te hebben, laat staan te vellen, maar ze leiden dit duel soepel, ze laten beide ploegen zoveel mogelijk spelen en ze fluiten alleen als het nodig is. Prima dus. Concluderend kan ik zeggen dat mijn sportweekend begonnen is zoals ik het graag heb. Zo langzamerhand kijk ik overigens wel uit naar een lekkere pot voetbal buiten, maar dan moet het wel een beetje minder guur en nat worden. Maar het schiet op, met een paar weken gaat het klassieke voorjaar van de wegwielrenners van start, ijkpunt De Omloop Het Volk, tegenwoordig Omloop van het Nieuwsblad geheten. Het eerste weekend van maart, een teken dat, meestal tenminste, de winter voorbij is. Ik verheug me erop en als het toch geen winter wordt...
Binne Kramer
{gallery}Syta/vv5219{/gallery}
Notice: Undefined property: stdClass::$readmore in /home/kanaal30/domains/archiefkanaal30.nl/public_html/templates/ja_teline_v/html/layouts/joomla/content/item/default.php on line 121
