OENTSJERK - Zo langzamerhand zijn Afke en Anton de Haan bezig met zichzelf een aura van onoverwinnelijkheid aan te meten. Dat mag je concluderen na hun vierde (!) overwinning op rij van het traditionele pjuktoernooi van kf De Wâlden in Oentsjerk. En dus was de Arnold Kuypers Bokaal, genoemd naar de legendarische oud-voorzitter, opnieuw voor de fam. De Haan. De ereprijs werd uitgereikt door Elly Kuypers, de vrouw van wijlen Arnold. Er stonden liefst 56 teams op de deelnemerslijst.
'En se bliuwe sa gewoan'
Mijn helaas te vroeg overleden grote vriend H.P.Rozema zou het aldus omschreven hebben als hij erbij was geweest, bij het traditionele Pjuktoernooi van kf De Wâlden. Pjukken is in feite de korfbalvariant van het penaltyschieten bij het voetbal. Om de beurt schieten door twee tweetallen en dan maar kijken wie de meeste treffers kan laten noteren. Heel simpel in feite, en op de training gaan ze er allemaal in, nou allemáál, maar als er druk op staat, is het plotseling een stuk moeilijker. Dat bleek ook op deze hemelvaartsdag op het Kaetsjemuoilân in Oentsjerk.
prima
De omstandigheden zijn op de wat onbestendige wind na, prima: een lekkere temperatuur en vooral droog. En dat betekent dat het een sfeervol geheel is op het kunstgras in Oentsjerk. Ik meld mij zoals gebruikelijk bij de wedstrijdleiding, in casu Sytske en Hilly en die leggen me even uit hoe het schema in elkaar zit. En even daarna kunnen we beginnen. Als ik even rondkijk, anders dan vorige jaren staan de korven nu noord-zuid opgesteld en dat betekent dat er lekker veel luwte is, goed voor het schieten uiteraard. Ik ken de meeste deelnemers, niet allemaal van naam, maar wel van gezicht, de meesten zijn vaste klanten van dit toernooi. Er zijn, zie ik later op de deelnemerslijst, schutters van Nic. uit Groningen, Wêz Handich/DOW uit Rottevalle/Eastermar, Mid Fryslân uit Grou, LDODK uit Gorredijk/Terwispel, kvHeerenveen, kv It Fean uit Surhuisterveen, Quick'21 uit Oudega, Nij Quick Libben uit Rinsumageest en de Parabool uit Groningen. Maar de meeste deelnemers komen logischerwijze van 'thuisclub' De Wâlden. Uiteraard zijn ook Afke en Anton de Haan aanwezig, de winnaars van de laatste drie afleveringen van dit gebeuren. De vraag is natuurlijk of zij ook dit keer de besten zullen zijn, de 'tûksten' dus. Tûk is een woord dat eigenlijk geen gelijkwaardig equivalent heeft in het Nederlands, het is zo iets als scherp, slim en doeltreffend. Maar voor dit pjukken moet je dus tûk zijn, je moet een hoog gemiddelde halen en daarvoor hoef je niet eens echt goed te kunnen korfballen, iets wat Afke en Anton overigens wél kunnen of gekund hebben, want ze spelen niet meer op het hoogste niveau.
sfeer
Ik ga erbij zitten, de deelnemers wisselen steeds van speelkorf zodat ik een heleboel verschillende duo's te zien krijg. De sfeer is prima, er wordt veel gelachen er is met de nodige ironie en humor geladen commentaar, maar de essentie is toch dat iedereen graag wil winnen, ondanks het feit 'dat it mar in spultsje is'. Fotografisch is de variatie niet bijster groot, het is elke keer dezelfde schotbeweging, vrijwel bij iedereen bovenhands. Ik zie maar één speler die 'onderhands' schiet, 'jutteren' noemden wij dat vroeger. Want jawel, ik heb vroeger 'in blaumoandei' gekorfbald, bij Sparta in Warten en bij DOW in Eastermar. Maar veel talent had ik niet en het feit dat ik al heel lang verslagen maak van onder andere korfbal, zal een vorm van compensatie zijn vermoed ik. Dat soort dingen bedenk je als je naar zo'n korfbaltoernooi zit te kijken, zoals gezegd veel variatie zit er niet in de foto's, maar er zijn wel een paar leuke bij. Maar eerlijk gezegd kijk ik liever naar een 'echte' wedstrijd tussen twee ploegen, met als extra aspecten de tactiek en de spanning. Dit is meer voor de gezelligheid en daaraan ontbreekt het hier niet. Je kunt dat ook aflezen aan de publieke belangstelling, dat publiek is merendeels 'omsittend laach', hier te omschrijven als de deelnemers die even niet hoeven te spelen. Ik blijf niet tot het einde, ik heb mijn vrouw beloofd niet te laat thuis te zijn en bovendien heb ik zo langzamerhand ook wel genoeg foto's om dit verhaaltje passend te illustreren. Ik krijg van Sytske de toezegging dat ze me de uitslag zal mailen. En uit die mail blijkt dat er 56 teams hebben deelgenomen, verdeeld over acht poules. Elk team heeft zes wedstrijden gespeeld en de beste twee zijn doorgegaan via een knock out systeem. Bijzonder was dat er vanaf de halve finales niet op tijd werd gespeeld, maar tot 25 treffers, het volleybalsysteem zeg maar. De finale ging tussen, jawel, daar zijn ze weer, Afke en Anton de Haan en het Nic. duo Jesper van Haastrecht en Bob Bernardus. Het was spannend in die eindstrijd, maar ook dit jaar was de Firma De Haan, of is het een VOF, de beste, ze wonnen met 25-21 en mochten dus niet alleen de Arnold Kuypers Bokaal in ontvangst nemen, maar ook de hoofdprijs van liefst 200 Euro. De kleine finale was een geheel De Wâlden-aangelegenheid. De derde prijs was voor de beide Jager-zusters, Rinske en Marije, die met 25-18 wonnen van Vera de Boer en Rianne van der Werf. Voor hen waren er prijzen van respectievelijk 75 en 25 Euro, beschikbaar gesteld door sponsor Basticom.
Binne Kramer
{gallery}Syta/pjuk4619{/gallery}
Notice: Undefined property: stdClass::$readmore in /home/kanaal30/domains/archiefkanaal30.nl/public_html/templates/ja_teline_v/html/layouts/joomla/content/item/default.php on line 121
