BURGUM - Je kon het in feite zien aankomen: op een gegeven moment in de tweede helft verloor thuisclub Wêz Handich/DOW de grip op de wedstrijd tegen ZKC uit Zuidwolde. En dat kwam doordat de ploeg van coach Pieter Alberda in de vechtmodus terecht kwam en: "Dat kinne wy net, dêr binne wy net goed yn", aldus de coach na afloop, "en dus ferlearen wy dizze wedstriid." Of het een klassieke 'onnodige nederlaag' was, bleef de vraag, misschien was ZKC toch wel overall de betere ploeg. Het werd 22-28.
Stevige pot 'hurde wyn kuorbal'
Het was maar goed dat de Bond een scheidsrechter met de nodige ervaring op de wedstrijd tussen Wêz Handich/DOW tegen ZKC had gezet, want anders had het duel makkelijk kunnen escaleren. Er werd, met andere woorden behoorlijk fysiek gespeeld, 'vrouwen en kinderen' werden geenszins gespaard en scheidsrechter Wietske Jongbloed moest ogen in het achterhoofd hebben om het meeste wat er 'regelwidrich' plaatsvond te kunnen waarnemen. Het was wat hier te lande bekend staat als 'hurde wyn kuorbal', harde wind schijnt een opzwepende invloed te hebben op sporters. Op scholen is het een bekend fenomeen, maar ook in de sport komt het voor. Het geeft aan wedstrijden vaak een extra dimensie, veelal goed voor de attractiewaarde, maar voor een scheidsrechter niet altijd even makkelijk. Nou, zo'n wedstrijd was de ontmoeting, de clash zeg maar, tussen thuisclub Wêz Handich/DOW uit Rottevalle/Eastermar en ZKC uit Zuidwolde. Zeker, het was attractief, spannend, er gebeurde van alles, geoorloofd of ongeoorloofd, maar er lagen met de regelmaat van een klok spelers kermend op de grond en de fluitist van dienst had af en toe 'klauwen' om het verschil tussen 'Medisch Centrum West' en 'Commedia dell' arte' te onderscheiden. De emoties liepen af en toe hoog op en de gemoederen raakten verhit. Eigenlijk was de enige die de rust bewaarde de scheidsrechter, en dat was maar goed ook. Lange tijd, in feite de hele eerste helft, ging de wedstrijd vrijwel gelijk op qua score, een aantal malen moest de thuisclub een gat of een gaatje dichten, maar toen de marge in de tweede helft opliep naar zeven treffers (14-21) was duidelijk dat WH/DOW een verloren wedstrijd speelde. Wêz Handich/DOW, met andere woorden, verloor in die fase de slag, zeg maar de Slach by Dúnoard.
eerste helft
Het waait hard buiten en het is kleddernat als ik naar Houtigehage rijd. Het parkeerterrein is bijna helemaal vol en dat betekent dat er veel publiek aanwezig is in sporthal Dúnoard. En dat klopt, de tribunes zitten afgeladen vol, mede met een aanzienlijk aantal supporters van ZKC. Ze vermaken zich zo te horen en te zien opperbest, dat horen gaat af en toe wat moeilijk, de muziek is oorverdovend, maar dat schijnt zo te horen tegenwoordig. Leeftijd, u weet wat ik zeggen wil. Ik krijg een stoel en installeer me aan de lange overzijde, ter hoogte van de middellijn. Het duurt nog even voor we beginnen en dat geeft mij de gelegenheid om even mijn kennismaking met scheidsrechter Wietske Jongbloed te hernieuwen. Ik wens haar succes en dat zal ze, zo is mijn inschatting, nodig hebben. Dit lijken mij twee ploegen die ervoor willen gaan en bovendien kon het best eens spannend worden, ZKC is koploper en WH/DOW staat ook hoog op de ranglijst. Dit kan leuk worden. En als we begonnen zijn blijkt die inschatting juist, binnen een paar minuten staat er 3-3 op het scorebord en dat belooft. Het tempo ligt vanaf de eerste bal hijgend hoog, het publiek roert zich nadrukkelijk en er gebeurt van alles. Ook qua overtredingen dus, want beide ploegen gaan er vol tegen aan. De scheids heeft de klamme handen vol, maar ze blijft overeind, anders gezegd, ze blijft kalm en ze heeft voldoende autoriteit om deze twee ploegen die alles in de strijd gooien 'yn de stringen te hâlden'. Maar het lawaai dat deze wedstrijd met zich meebrengt, moet tot ver buiten sporthal Dúnoard te horen zijn. Na die 3-3 slaat ZKC een gaatje naar 3-5, maar op 5-5, doelpunten van Emma van Holsteijn en Anne Zuiderveld, is de wedstrijd weer in evenwicht. Op 7-7 is alles nog steeds speelbaar voor beide ploegen en eigenlijk is dat bij de rust met 11-12 nog steeds zo. Ik de pauze heb ik even de tijd om te overdenken waar ik naar heb zitten kijken deze eerste helft. Nou, in ieder geval naar een uiterst interessante korfbalwedstrijd die dus nu, bij de rust, nog niet beslist lijkt. Het is pittig wat de toeschouwers te zien hebben gekregen en de vraag is of beide ploegen dit verschroeiende tempo kunnen volhouden, dit moet energie slurpen, dat kan niet anders. Het is niet echt allemaal even hoogstaand wat beide ploegen te bieden hebben, maar attractief is het zonder meer en amusant evenzeer.
tweede helft
De rust heeft beide ploegen blijkbaar goed gedaan in die zin, dat het alleen een beetje rustiger is geworden binnen de lijnen. Maar dat duurt niet echt lang, al gauw loopt de spanning weer op en wordt het een gevecht op het scherp van de snede. Ik verbaas mij nog steeds over het energievretende tempo dat beide ploegen voorleggen, het gaat allemaal in de hoogste versnelling. Attractief blijft het, 'never a dull moment' zeg maar en ook qua foto's heb ik niets te klagen. Het wordt 12-12, maar opnieuw is het ZKC dat een gaatje slaat: 12-15. Pieterroel Bouwmeester zorgt voor 13-15, maar op 13-16 is de marge opnieuw drie. Anne Zuiderveld brengt de achterstand terug naar 14-16, maar daarna valt de thuisclub even totaal droog. ZKC profiteert met een flow van vijf doelpunten op een rij en dan ziet de stand, 14-21, er toch wel behoorlijk zorgelijk uit voor de ploeg van Pieter Alberda. En achteraf bekeken valt daar ook de definitieve beslissing. WH/DOW heeft te veel energie verbruikt in de harde en veelvuldige persoonlijke duels met de gasten en moet daarvoor nu de tol betalen. Het gat tussen de beide ploegen wordt niet substantieel groter, maar ook niet kleiner en dat betekent dat de score wel oploopt, maar dat ZKC in feite niet meer in de problemen komt. Anna de Vries en Teun Zuiderveld zorgen voor 18-24, maar eigenlijk is de wedstrijd gespeeld. En zoals wel vaker in dit soort wedstrijden, wordt er nog even lustig op los gescoord. Het wordt uiteindelijk 22-28, een duidelijke en toch wel verdiende zege voor de gasten uit Zuidwolde, in een wedstrijd die het qua amusement moest hebben van strijd, 'kriich' in geef Frysk. En die strijd, die kriich was er volop, beide ploegen zochten af en toe nadrukkelijk de grenzen van de spelregels en soms zelfs het randje van betamelijk op, maar het was voornamelijk aan scheidsrechter Wietske Jongbloed te danken dat de wedstrijd niet ontspoorde. Tekenend was dat de spelers van beide ploegen haar na afloop bedankten en dat sommigen daar nog een kwalificatie aan toevoegden: "Prima gefloten scheids." Wat vond ze zelf? "Dat is altiid moeilijk te sizzen, it giet der eins om dat de beide ploegen tefreden binne, sawol de winners as de ferliezers. At beide ploegen dy betankje dan hast grutte kâns datst it aardich dien hast. It wie pittich, mar oer de skreef giet it eins nea." Wêz Handich/DOW verloor en dus stond coach Pieter Alberda niet echt de Skotse Trije te dansen na afloop. Maar Alberda is een realist en dus: "Wy koene lang bybliuwe, mar doe't wy it gefjocht oangongen gie it mis, dat is net ús sterkste punt, wy moatte it fan it kuorbaljen ha. En doe't it gat ienris slein wie, hiene wy net mear de krêft om dat te tichtsjen. Spitich, mar ZKC hat fertsjinne wûn, wy ha ús bêst dien, mar wy kamen te koart, sa simpel is it." En die analyse was juist, geen speld tussen te krijgen.
Binne Kramer
{gallery}syta/2020/wh25220{/gallery}
Notice: Undefined property: stdClass::$readmore in /home/kanaal30/domains/archiefkanaal30.nl/public_html/templates/ja_teline_v/html/layouts/joomla/content/item/default.php on line 121
