OENTSJERK - De derby die De Wâlden en Quick/VenV zaterdag in sporthal De Hege Wâlden in Oentsjerk uitvochten, paste in feite precies in het weerbeeld dat ons land nu al weken teistert: 'reinich mei in protte wyn'. Het was een hectisch geheel met veel lawaai, coaches die zich kwaad maakten op met name de scheidsrechter, en aan het einde een thuisclub die ten onder ging aan de dadendrang van de tegenstander. De ploeg uit Oudega/Garyp won na een ruststand van 9-6 uiteindelijk tamelijk afgetekend met 15-19.
De Wâlden laat het liggen in de tweede helft
Eigenlijk was het onvoorstelbaar hoe thuisclub De Wâlden zich in de derby tegen Quick/VenV in de tweede helft liet ringeloren door de gasten. Die konden wél wat de Trynwâldsters zaterdagavond in de bomvolle sporthal De Hege Wâlden níet konden: blijven knokken voor de winst. Illustratief voor de terugval van de thuisclub was het feit dat De Wâlden in dat tweede bedrijf slechts zes treffers produceerde tegen de dertien van de ploeg uit Oudega/Garyp. Bij de ploeg van coach Luca Spin, die hoofdschuddend de terugval van zijn team gadesloeg, leek de energie helemaal weg, een collega vergeleek het met 'een leeglopende ballon'. Je hield het na een eerste helft die dan misschien wel niet hoogstaand was, maar waarin de thuisclub de dans constant geleid had, eigenlijk niet voor mogelijk dat de gasten in het tweede hoofdstuk van dit voor De Wâlden dramatische duel zover af konden zakken. Een slechte wedstrijd was het qua amusementswaarde zeker niet, immers, er gebeurde van alles, af en toe spatten de vonken ervan af, de gemoederen raakten vrijwel permanent verhit en de emoties liepen hoog op, zowel binnen als buiten de lijnen. Beide coaches, Luca Spin aan de Trynwâldster kant en Nico Kraan bij de gasten, gingen af en toe vol op het orgel tegen hun team en de fluitist, scheidsrechter mevr. Ter Veer. Maar het is meestal geen teken van kwaliteit als je het moet zoeken in het bekritiseren van de leiding. Na afloop was het feest aan de kant van de gasten en droop de thuisclub diep ontgoocheld af. In feite had de wedstrijd wel wat, qua verloop, weg van de eerste ontmoeting destijds in Hurdegaryp. Ook toen liet De Wâlden zich in de slotfase aftroeven door Quick/VenV, alleen strandde die ontmoeting toen op een remise. Maar de tonelen die zich toen na afloop afspeelden, de thuisclub 'himmelhoch jauchzend' tegenover de gasten 'zum Tode betrübt', vertoonden opmerkelijk veel gelijkenis. Maar hoe ging het nu in werkelijkheid?
eerste helft
De sporthal in Oentsjerk is al vrijwel helemaal volgelopen als ik arriveer. Die 'arrival' gaat zó. Je kunt vanuit de entree van de sporthal in feite alleen maar de zaal in komen via een deur die altijd op slot zit en dus ben je gedwongen door een van de kleedkamers de speelvloer te bereiken. En ik kies daarvoor altijd de kleedkamer van de scheidsrechter. Die is meestal wel bezet, maar de ref van dienst is bezig met de vorige wedstrijd, dus daar kraait geen haan naar. Maar deze keer is dat anders. Een speler van ROG 2, dat bezig is aan de wedstrijd tegen De Wâlden 2, moet ook naar binnen en kiest dezelfde weg als ik altijd doe. Maar na een keurige 'knock on the door' en een blik door een kier van de deur, trekt hij die haastig weer dicht. "Bezet", zegt hij. En dan realiseer ik mij dat ik op de website gelezen heb dat de fluitist van vanavond een vrouw is, mevr. Ter Veer. En om nu een kleedkamer binnen te lopen waar een vrouw zich waarschijnlijk aan het verkleden is, lijkt ons allebei geen 'strak plan'. Een deur verder dan maar? "Daar zit de ploeg van de Wâlden in de voorbespreking", zegt mijn kompaan in de zoektocht. Maar dat durf ik er wel op te wagen. Klopje, deur open en een verontschuldiging richting coach Luca Spin en de complete selectie. Iedereen kijkt mij verbaasd aan, maar als ik uitleg dat ik even niet door de belendende deur kan, barst iedereen in lachen uit, ik zal u het commentaar onthouden... Een stoel hoef ik niet mee te nemen, die staat er nog van vanmiddag, toen ik hier ook was voor de wedstrijd van de B1 van de thuisclub tegen kvDrachten. Dat verhaal-met-foto's vindt u asap elders op deze site. Als we de 'Einzug der Gladiatoren' aan ons, ik heb gezelschap van de huisfotograaf van De Wâlden, Ties van Vaalen, hebben voorbij zien trekken, kunnen we beginnen. Saillant detail: in vroeger tijden werden we, in casu onder de noemer 'de pers', nog wel eens welkom geheten, maar nu worden we blijkbaar geschaard onder het kopje 'publiek'. En eigenlijk zijn we dat ook, hij en ik zijn beide vrijwilligers. De wedstrijd begint niet, dat zou onrecht doen aan het hijgend hoge tempo, maar barst los en dat is het begin van een duel dat naarmate het vordert steeds hectischer zal worden. Matthijs Hooghiemstra opent het bal, maar in dezelfde minuut maken de gasten gelijk: 1-1. Toch jammer dat in het programmaboekje de rugnummers van de gasten niet vermeld staan, ik heb dit Quick/VenV nog niet vaak genoeg zien spelen om alle spelers bij naam te kennen. Dus de doelpuntenmakers moet ik u helaas onthouden. Als we nog maar vier minuten onderweg zijn, staat het al 2-2, elke minuut een treffer dus. Als dat zo door gaat, wordt het iets van 30-30, maar dat soort voorspellingen heeft weinig realistische waarde weet ik uit langjarige ervaring. Hessel Kinderman en Matthijs Hooghiemstra zorgen voor 4-2 en via 5-4 en 6-5 wordt het 6-6 en is de wedstrijd weer in evenwicht. Qua score, maar ook wat betreft het korfballend vermogen, ontlopen de beide ploegen elkaar niet veel. Toch slaagt De Wâlden erin nog voor de rust een kloofje te slaan: 9-6. En op dat moment lijkt dat een hoopvol vooruitzicht. Een terugblik op het eerste bedrijf levert een beeld op van een hectisch geheel, onvervalst 'hurde wyn kuorbal', een hijgend hoog tempo, veel slordige passes aan beide kanten en een toch tamelijk laag schotpercentage. Maar evenzeer een hoge amusementswaarde, er gebeurt van alles, de scheidsrechter heeft de klamme handen vol en beide ploegen geven elkaar weinig ruimte, zowel mentaal als fysiek. Een attractieve wedstrijd dus die het talrijke publiek elke minuut bezig heeft gehouden. Datzelfde publiek roert zich nadrukkelijk en met name de supporters van de gasten laten zich verbaal geen moment onbetuigd. De Wâlden leidt, maar de driepunts marge lijkt mij nog bij lange na niet groot genoeg voor premature euforie. De beer die Quick/V en V heet is in mijn optiek nog lang niet geschoten en dus is deszelver huid nog bij lange na niet geschikt voor een plek op Marktplaats. Afwachten dus, maar nu al lijkt duidelijk dat het spannend blijft.
tweede helft
Achteraf gezien verliest De Wâlden dit duel in de eerste vijf minuten na de pauze, want binnen die korte tijdspanne nemen de gasten de leiding over: van 9-6 naar 9-10. Er is nog tijd genoeg om de schade te herstellen uiteraard, maar het is tekenend in hoe weinig tijd Quick/VenV de rollen heeft kunnen omdraaien. De Wâlden lijkt van slag, komt er even niet meer uit en dus niet aan te pas en er is een strafworp van Bareld Bos voor nodig om de thuisclub weer naast de gasten te schieten: 10-10. Als de klok op 17 (minuten te spelen) staat, is het opnieuw Bareld Bos die vanaf de stip de stand weer in evenwicht brengt: 12-12. Dat zal, maar dat weten we dan nog niet, meteen de laatste keer zijn dat De Wâlden uitzicht heeft op meer dan een nederlaag. Quick/V en V neemt het initiatief in handen en via 12-14, 13-15 en 14-16 wordt het 14-18 en met dan nog slechts zes minuten te spelen, is duidelijk dat De Wâlden een verloren wedstrijd speelt. De fighting spirit ontbreekt bij de Trynwâldsters, de aanvallen missen raffinement en finesse en de schoten missen de scherpte. Het wordt uiteindelijk 15-19 en eigenlijk is op die zege van de gasten weinig, niets eigenlijk, af te dingen. Het ontbreekt De Wâlden aan daadkracht onder de korven en wat coach Luca Spin zijn ploeg ook in het oor fluistert dan wel toeschreeuwt, zijn ploeg heeft de pijp uit. En als scheidsrechter mevr. Ter Veer voor het laatst fluit, ze heeft objectief bekeken gedaan wat ze moest doen en dat was deze beladen derby in goede banen leiden. Daar had ze de klamme handen soms vol aan, maar eigenlijk hadden beide ploegen, lees: de coaches, weinig te klagen. En in feite gold dat ook voor het talrijke publiek, al zullen de beide supportersgroepen daar geheel verschillende, zeg maar geheel tegengestelde, gevoelens over hebben gehad.
Binne Kramer
{gallery}syta/2020/walden4320{/gallery}
Notice: Undefined property: stdClass::$readmore in /home/kanaal30/domains/archiefkanaal30.nl/public_html/templates/ja_teline_v/html/layouts/joomla/content/item/default.php on line 121
