BURGUM - Bart Helmholt heeft zaterdag de erepenning van de gemeente Tytsjerksteradiel ontvangen. De gemeenteraad van Tytsjerksteradiel heeft hiertoe op 29 juni 2017 besloten vanwege zijn grote uitzonderlijke prestaties en grote inzet voor de fierljepsport in en ver buiten de gemeente. Loco-burgemeester Houkje Rijpstra heeft de erepenning uitgereikt tijdens het Keningsljeppen op het fierljepterrein “De Jint” aan de Burgumerdaam achter het gemeentehuis in Burgum.
Fierljepper 'hors categorie'Fierljepper 'hors categorie'
Helaas kon ik er zaterdagavond niet bij zijn, bij de Keningsljepperij in Burgum, maar ook met name de uitreiking van de erepenning van de gemeente Tytsjerksteradiel aan fierljepper Bart Helmholt. Helaas, want dat zijn nou van die dingen die je als sportverslaggever graag wilt meemaken. Immers, zo vaak wordt een erepenning niet uitgereikt, maar 12 keer tot nu toe als ik het goed heb, maar al helemaal niet aan een sporter. Maar ik was met vakantie, voor het eerst in 13 jaar en juist in die ene week plande de gemeente, dat neem ik aan tenminste, deze feestelijke gebeurtenis. Maar goed, je kunt niet alles hebben. Toch was ik er een beetje bij betrokken, want ik kreeg de eer, want zo zie ik dat, om een van de vijf aanbevelingsbrieven te mogen schrijven. Een brief met mijn motivering waarom Bart Helmholt deze eer te beurt zou moeten vallen. Daar hoefde ik niet lang over na te denken uiteraard. Ik heb de andere brieven niet onder ogen gehad, alles gebeurde onder strikte geheimhouding, dus daar kan ik niet uit citeren, maar mijn brief geeft denk ik wel een indicatie hoe ik tegen de sporter Bart Helmholt aan kijk. Vandaar dat ik hem hieronder intergraal opneem, minus uiteraard de officiële introductie.
"Geachte dames en/of heren,hierbij ontvangt mijn versie van de gevraagde aanbevelingsbrieven aangaande toekenning van de Erepenning van de gemeente aan fierljepper Bart Helmholt.
Bart Helmholt, fierljepper ‘hors categorie’
Altijd als ik naar een fierljepwedstrijd ging de laatste decennia, hoopte ik stiekem dat Bart Helmholt zou winnen. Niet uit chauvinisme omdat hij uit ons verspreidingsgebied kwam, of uit persoonlijke adoratie, ik hoopte dat hij zou winnen, omdat ik dan als fotograaf annex verslaggever verzekerd was van een paar aansprekende ‘juichfoto’s’ en een paar dito quotes. Nogal wat fierljeppers zijn van het type ‘doch mar gewoan dan dogge jo al gek genôch’ en dat uit zich veelal in een ingehouden vorm van blijdschap waar je als fotograaf dus niets mee kunt. Maar van Bart Helmholt heb ik foto’s op mijn netvlies die van beklijvende waarde zijn. Als Bart Helmholt won of als hij wist dat hij een verre en dus vaak winnende sprong had gemaakt, dan kwam er die voor hem typerende ontlading: de vuisten gebald, de mond opengesperd in een oerkreet die tot in de verre omtrek te horen moet zijn geweest. Een winnaar in optima forma en daardoor een man die bij zijn fans, en dat waren/zijn, er vele, uitermate geliefd was. Ze wisten dat als Bart aan zijn aanloop begon ze alert moesten zijn, er kon immers best eens iets heel bijzonders gebeuren, dat wisten ze uit ervaring, dat had hij al vele malen laten zien. Hij was in zijn tijd vaak de beste, maar je kreeg nooit de indruk dat hij dat vooraf zelf ook vond. Met andere woorden: als je naar Bart Helmholt keek, zag je een sporter die alles uit de kast haalde om de beste te zijn.
Bart Helmholt is een icoon en dat word je niet zomaar, daarvoor moet je meer kunnen, meer laten zien dan alleen maar die prestaties in jouw tak van sport. Een icoon word je, ben je, als je zoals dat zo mooi heet in het Frysk ‘in fin mear as in bears’ hebt, het wielrennen heeft er een nog andere benaming voor: ‘hors categorie’, een sporter van de buitenklasse. Zo’n sporter was Bart Helmholt, hij kon niet alleen uitstekend fierljeppen, maar hij straalde iets uit waardoor veel jonge sporters en sporters in spé in hem een ‘role model’ zagen. En dat was hij ook, een man van statuur, niet alleen fysiek, hij heeft het fysiek van een tienkamper, maar ook mentaal en moreel. Hij was een voorbeeld, een uithangbord, hij zette het fierljeppen, relatief een kleine sport toch, mede op de kaart, hij genereerde media aandacht, niet alleen voor zichzelf, maar voor de sport in het algemeen en het fierljeppen in het bijzonder. Het fierljeppen had in hem een ideale ambassadeur, voor hem kwamen de toeschouwers naar de fierljeparena’s, ze wisten dat als hij sprong er zomaar wat bijzonders, wat memorabels zou kunnen gebeuren. Hij was in staat om in zijn allerlaatste finalesprong de wedstrijd alsnog naar zijn hand te zetten met die ene ultieme uithaal die het publiek op de banken bracht.
Als sport moet je zulke mensen koesteren, maar ook als dorp en als gemeente moet je sporters als Bart Helmholt de egards geven die hij verdient en in principe geldt dat ook voor de gemeente Tytsjerksteradiel. Wat dat betreft is het een uitstekende gedachte om hem te eren met de Erepenning van deze gemeente. Als je fierljeppen beschouwt als een belangrijk stukje Frysk cultureel erfgoed, dan mag je concluderen dat Bart Helmholt in niet geringe mate heeft bijgedragen aan het in stand houden, het ‘oppoetsen’ en publiek maken van dat erfgoed. Uiteraard door zijn prestaties, maar ook en misschien nog wel in belangrijker mate door zijn uitstraling, zijn manier van doen, zijn ‘sportsmanship’.
Binne Kramer,sportverslaggever/fotograaf RTV Kanaal 30."
keningsljeppen
Het traditionele Keningsljeppen werd bij de jongens gewonnen door Wietse Nauta die met 17.73m al zijn concurrenten voorbleef en hij werd dus na afloop gekroond tot Prins. Marrit van der Wal werd de Keninginne van deze avond met een sprong van 16.79m. Kening werd Nard Brandsma met een formidabele 21.09m.
Binne Kramer
Met dank aan Luc Tuinstra en foto's: Auke-Jan Pruis
{gallery}Syta/ljeppen17717{/gallery}
Notice: Undefined property: stdClass::$readmore in /home/kanaal30/domains/archiefkanaal30.nl/public_html/templates/ja_teline_v/html/layouts/joomla/content/item/default.php on line 121
