GARYP - "Eins net te dwaan, in onmooglike opjefte", omschreef ladyspeaker Nynke Koopmans vrijdagmiddag in Garyp de taak van de jury bij de keuring van de pony's. En daarmee doelde ze op het feit dat het eigenlijk puur om de details ging bij het beoordelen van de wel heel verschillende pony's. Natuurlijk speelde ook de 'aaibaarheidsfactor' een niet onbelangrijke rol en daarbij kwam nog de hoorbare waardering van het talrijke publiek.
Wie de jeugd heeft...
Ik kom al jaren bij de Hynstedagen, de Paardendagen en dus nu weer de Hynstedagen in Garyp. Nou ja, eigenlijk wordt het driedaagse evenement gehouden op Sumarreheide op een terrein aan de Joute van der Meerwei, maar dat is een detail. En een van de leukste rubrieken van dit paardenfestijn vind ik altijd de traditionele ponykeuring. De pony's worden voorgebracht door kinderen, of 'jongfammen', want die zijn er ook bij, en die combinatie van kinderen en pony's is er een om echt van te genieten. Ik vind kinderen en sport sowieso een prima combo en als er dan ook nog pony's aan te pas komen, wordt het voor mij helemaal een wat onze oosterburen een 'Augenweide', een lust voor het oog noemen. En bovendien is zo'n parade van pony's met kinderen buitengewoon fotogeniek. Bij mij voor huis is een weiland waar een van onze buren pony's houdt. En dat levert voor ons bijna het hele jaar door leuke taferelen op. In het land ernaast loop 's zomers een paard, een jonge Fries, en die heeft vriendschap gesloten met een van de pony's. En ze doen alles gezamenlijk, als de een aan een rondje hardlopen begint volgt de ander subiet. Het paard is sneller uiteraard, maar de pony houdt het langer vol. Een feest om te zien. Wij verzinnen er thuis hele dialogen bij in de trant van: "Sille wy noch in eintsje?" En zo nu en dan krijgen die pony's ook veulentjes, zoals nu ook weer. Een week geleden zagen we plotseling een extra stel kleine pootjes onder een van de pony's uitsteken en even later nog een stel. Twee jonge veulentjes, wij noemen ze 'hobbelhynders' omdat ze met van die stijve pootjes lopen. Echt een onbetaalbaar schouwspel.
keuring
Dat zal allemaal meespelen in mijn appreciatie van zo'n ponykeuring als die tijdens de Hynstedagen en dus ben ik vrijdagmiddag gaan kijken. Prachtig weer, veel publiek en veel aanmeldingen, ik telde er toch zo een stuk of dertig. Er is een heuse jury en een echte ladyspeaker om het evenement extra cachet te geven. De deelnemers moeten eerst een rondje stappen, gewoon lopen met de pony aan de halster en daarna gaat het over in draf. Voor pony's en kinderen geen probleem, soms wel voor de begeleidende moeders, vaders zie je maar mondjesmaat, want die lopen zich in het zweet als de combinatie even gas geeft. De keuring is verdeeld in groepen, waarbij de min of meer gelijksoortige pony's bij elkaar in een groep zijn ondergebracht. Vooral die kleine Shetlanders en hun menselijke evenknieën zijn een lust om naar te kijken. De meeste pony's zijn brave beestjes, gewend aan de omgang met mensen, kinderen dus, maar er zijn wel eens wat 'dwerskoppen' bij, van die beestjes die voor zichzelf beginnen en die plotseling de hakken in de greide zetten. Dan moet er hulp komen, of van mem of van het omsittend laach. En als dan spreekstalmeester Nynke Koopmans, duidelijk thuis in dit milieu, nog wat verbale aanmoedigingen in huis heeft, loopt het verder allemaal wel weer op rolletjes. Waar de jury nu precies op let wordt mij niet helemaal duidelijk, oftewel, ik zie het verschil niet, misschien kijk ik ook teveel naar de gedragingen van de kinderen. De meesten zijn zwaar geconcentreerd en hebben diepe rimpels in het voorhoofd en soms het puntje van de tong tussen de tanden, anderen lopen luidop te lachen van plezier. Maar duidelijk is wel dat de meesten hier 'mei nocht en wille' bezig zijn. En het is zoals de ladyspeaker het zegt: "Dit is de takomst fan de hynstesport dy't wy hjir sjogge." Over een paar decennia zijn dit de nieuwe paardenliefhebbers en misschien rijden ze dan wel in zo'n prachtige sjees met een al even fraaie Fries ervoor. Wie weet, je kunt met deze sport niet jong genoeg beginnen en het adagium is niet voor niets: 'wie de jeugd heeft, heeft de toekomst.'
Binne Kramer
{gallery}Syta/paard22717{/gallery}
Notice: Undefined property: stdClass::$readmore in /home/kanaal30/domains/archiefkanaal30.nl/public_html/templates/ja_teline_v/html/layouts/joomla/content/item/default.php on line 121
