GARYP - De derde dag van de Hynstedagen in Garyp kreeg een extra dimensie toen CdK Arno Brok bij een van de rubrieken de prijzen persoonlijk uitreikte. In gezelschap van voorzitter Sietse de Boer toonde nieuwe commissaris zich uitermate geïnteresseerd in het reilen en zeilen van een dergelijk groots opgezet evenement en hij nam zelfs plaats in de sjees van winnares Jolanda Schreuder voor de traditionele ereronde. Het gaf deze Hynstedagen het cachet dat ze verdienden.
Soms zit het tegen en soms zit het mee
Nou, deze keer zat het aan alle kanten méé op Sumarreheide, waar de Hynstedagen opnieuw een driedaags festijn voor paardenliefhebbers bleek te zijn. Veel publiek, prachtig weer en een deelnemersveld om duimen en vingers bij af te likken. Voeg daarbij de aanwezigheid van de nieuwe CdK Arno Brok die aan dit driedaagse hippische feest extra cachet verleende en de conclusie kan luiden dat het een uitermate geslaagde editie van de Hynstedagen was. Een gevarieerd programma dat soepel werd afgewerkt, een spreekstalmeester in de persoon van Henk Dijkstra die het publiek van de noodzakelijke ins en outs op de hoogte bracht en die over een dermate brede en langjarige ervaring in dit werk bleek te beschikken, dat hij met zinnige informatie een extra dimensie toevoegde aan het hele gebeuren. Met andere woorden: de Hynstedagen waren ook deze keer een lust voor het oog, of je nu kenner of ingewijde was, dan wel een 'absolute beginner' in de wondere wereld van de paarden.
pony's
Ik was hier gisteren ook al, en dan met name voor de rubriek die ik eigenlijk voor geen goud wil missen, te weten de ponykeuring. De impressie daarvan leest u elders op deze site. Vandaag, zaterdag, is in feite de culminatie van drie dagen lang paardensport in optima forma. Het is een onvervalste cineac van de ene spannende en attractieve rubriek na de andere, in feite valt het programma geen moment stil. Als ik arriveer word ik welkom geheten door die twee schatten van dames die er dermate overtuigend op hameren dat ik genoeg 'natjes en droogjes' krijg dat ik op een gegeven moment vraag: "Sjoch ik der sa min út?" De VIP tribune, zeg maar de voorste rij van de tent is al behoorlijk bezet en ondanks het feit dat ik me geen VIP voel, verre van, zoek ik toch maar een plekje in de schaduw. Het is warm, behoorlijk warm zelfs, maar hier is het prima te harden. Later verhuis ik naar de partytent op het middenterrein, schaduw en de wind die er heerlijk frank en vrij doorheen blaast. Prima en ik heb van hier een goed zicht op de concoursbaan. Daar zijn menners bezig met Friezen voor de sjees en dat levert altijd een prachtig gezicht op, zeker nu met een heerlijk zonnetje dat alles extra kleur geeft en met een decor van die typische Hollandse wolkenluchten waar schilders en fotografen zo dol op zijn. Het is nog vroeg in de middag, maar er is al redelijk veel publiek aanwezig, het feit dat alles gratis bij te wonen is, zal daar zeker mede debet aan zijn. Dit is duidelijk een evenement dat met name voor een groot en breed georiënteerd publiek bedoeld is. Dat hebben ze hier in Garyp goed begrepen. Voorzitter Sietse de Boer, hij heeft het 'fleanende drok' met van alles en noch wat, komt mij even persoonlijk begroeten, nee, met de pr is hier op Sumarreheide niets mis. 'Rêdtst dysels wol hè", aldus De Boer, "do bist hjir wolris faker west." Dat laatste klopt, de hoeveelste keer het is dat ik hier kom weet ik allang niet meer. Maar ik kijk er elke keer naar uit, het is een van die vaste ijkpunten in de zomer samen met de Profronde in Surhuisterveen, het skûtsjesilen, het fierljeppen en het CH in Burgum. Deze Hynstedagen is een evenement waar ik mij altijd heel snel thuis voel: geen overdreven gedoe, lekker relaxt, iedereen is aanspreekbaar en de catering is prima. Meer hoef je eigenlijk niet als verslaggever annex fotograaf.
showtime
Een van de opvallende programma-onderdelen is een show die wordt opgevoerd door een aantal vrouwen op Friese paarden. Fleurop heet het gezelschap en die naam past naadloos bij de groepsdressuur die ze laten zien, op muziek ook nog en die geeft er een extra boost aan, een extra dimensie. Opmerkelijk, want je ziet het niet vaak, is dat de dames allemaal op een dameszadel zitten, zo'n zadel waar ze schrijlings, wie kent dat woord nog, op zitten. De ladyspeaker van het gezelschap legt even haarfijn uit waarom die zadels werden gebruikt, het had te maken met de toch wel wat meer ingetogen vrouwen-van-vroeger, enkelvoud niet vrouw, maar vrouwe, die met hun lange en vaak vele rokken en de toen heersende zedelijkheidsnormen in de knoop kwamen als ze op een normaal zadel zouden moeten zitten. Het levert, de vrouwen zijn allemaal in prachtige kobaltblauwe jurken gekleed, een schitterend geheel op. De muziek, verrassend genoeg geen gedragen klassieke werken, maar eigentijdse composities als Eye of the Tiger uit de Rocky-films en andere opzwepende filmmuziek, geeft er een extra cachet aan. Echt een lust voor oog en oor deze show van Fleurop. Hun beloning is dan ook een daverend applaus, terecht.
paarden en nog eens paarden
Maar daarna is het weer tijd voor de volgende rubrieken en dat betekent paarden, paarden en nog eens paarden. Maar je hoeft geen kenner te zijn om het gebodene te kunnen waarderen. Alleen als er gekozen moet worden door de jury is wat kennis van zaken wel een pré uiteraard. Dat is ook zo bij het benoemen van de kampioenen bij de fokpaarden, als ik het goed heb drie- en vierjarigen. Ik moet eerlijk zeggen dat ik het verschil niet zie, voor mij zijn het allemaal prachtige dieren en ze lopen allemaal alsof ze van de balletschool komen. Ze lopen, zit ik met te bedenken, zoals Wilma Rudolph, de Amerikaanse sprintster van lang geleden, die liep als een hinde, als een antilope. Zó soepel dat het leek alsof ze zweefde. Nou, zo lopen deze jonge paarden ook. Er is lokaal succes, leuk voor ons natuurlijk, met tweemaal een reserve kampioen, zeg maar een 'Vizemeister'. De familie, want dat fokken is blijkbaar een echt familiegebeuren, Deelstra, Durk en Richt, zijn apetrots op hun reserve kampioen en ook de familie De Jong, Nico en Wianda, staan er met een brede glimlach bij als hun paarden hun rozetten krijgen opgespeld. Dat een dergelijke onderscheiding niet zomaar een prijs is, blijkt uit de reacties van het omsittend laach, in no time staat er een hele groep vrienden, kennissen en familieleden omheen.
tandem
Een van de laatste rubrieken die ik zie is het rijden met tandems, dat wil zeggen, twee Friezen voor de sjees, maar dan niet naast elkaar, maar achter elkaar, in lijn dus. Voor de menner een aartsmoeilijke discipline, want met name het in lijn houden is bepaald geen sinecure. Maar de rijders die in de baan komen zijn grootmeesters in het mennen en ze hebben uiteraard twee paarden bij elkaar gezocht die zich laten sturen en die ook nog eens met z'n beiden een koppel kunnen vormen. En dan moeten ze op zo'n dag vol spanning en stress ook nog eens letterlijk hun beste beentje voorzetten. Maar als dat dan lukt, is het een fabuleus gezicht en het publiek gaat 'op de banken' om hun favoriete combinatie aan te moedigen. Het is Sybren Minkema die met zijn beide paarden het meeste enthousiasme los maakt. Hij heeft er duidelijk plezier in en die 'nocht en wille' slaat over op Chris van Wylgster Pragt en Douwe van R. Het verbaast dan ook niet dat de Nederlandse titel, want die staat hier vandaag op het spel, naar Sybren Minkema gaat. Zijn levenspartner Jolanda Schreurder, zelf ook 'grootverdiener' deze Hynstedagen, is er in gestrekte draf als de kippen bij om het feestje luister bij te zetten. Ik heb genoeg gezien, het programma gaat nog wel even door, maar ik ga naar huis, benieuwd naar de foto's.
Binne Kramer
{gallery}Syta/paarden24717{/gallery}
Notice: Undefined property: stdClass::$readmore in /home/kanaal30/domains/archiefkanaal30.nl/public_html/templates/ja_teline_v/html/layouts/joomla/content/item/default.php on line 121
