OENTSJERK - Peter Merx heeft zaterdagmiddag de traditionele Omloop van de Trynwâlden gewonnen. Hij deed dat door onder andere Sven Kramer in de sprint te verslaan. Die laatste haalde het podium niet, de tweede stek was voor Björn Bakker terwijl Ptarick van der Duin derde werd. De Omloop stond mede in het teken van het afscheid van de in Mûnein geboren en getogen Lieuwe Westra, de ex-prof die zijn fiets in het 'smûk skaadzjend beamtegrien' heeft gehangen.
Laatste optreden van Lieuwe Westra
Deze editie van de Omloop van de Trynwâlden staat mede in het teken van het afscheid van ex-prof Lieuwe Westra. Hier in de Trynwâlden is het voor hem allemaal begonnen en om de cirkel rond te maken wil hij hier ook zijn wielercarrière beëindigen, hier in het land van 'Tryntsje en har sân soannen'. Het parcours zal hij met zijn ogen dicht kunnen fietsen, maar als ik hem vlak voor de start even spreek, maakt hij een ontspannen indruk. "Soe moai wêze Lieuwe, om hjir nochris te winnen, eigen doarp, eigen publyk." Maar daar wil hij niets van weten: "Nee, dat is myn ambysje hjoed net, dy mogelikheden ha ik op dit stuit net, ik ben net echt goed treend, nee, ik bij bliid at ik in eintsje meifytsje kin. Dat nûmer ien stiet wol aardich, mar dat is net mear as symbolysk. Ik fiel my no wol wer aardich goed, ik ha yn in behoarlike dip sitten, mar der binne noch altyd dagen dat it net wol, it komt wol wer, mar soks duorret lang. Mar om der hjir hjoed by te wêzen is my bêst genôch, prachtich, hjir is it foar my allegearre begûn, lit it hjir no mar eindigje." Later zal blijken dat hij zijn mogelijkheden haarscherp heeft ingeschat. Na een rondje of wat houdt hij het voor gezien, hij 'knijpt in de remmen', zoals dat in wielertermen heet. Maar het publiek is hem nog niet vergeten, getuige het warme applaus dat hij krijgt bij de start en ook later als hij genietend van een koel drankje op het terras van Café It Wapen fan Fryslân' zit na te genieten.
Sven
Als ik mijn auto parkeer, in feite volstrekt illegaal, want dit is een één richtingsweg, sta ik vlakbij start finish aan de Rengersweg. Vlak voor mij staat een zwarte BMW SUV met van die lekkere brede sloffen. Hé, die man ken ik, sterker nog, die kent iedereen die ook maar een beetje sportminded is in dit land. Inderdaad, het is Sven Kramer, schaatsicoon en levende legende. Maar ook een behoorlijk getalenteerd wielrenner, al gebruikt hij die tak van sport 's zomers meestal als training. Zo ook nu: "Nee, ik kom hjir net spesifyk om te winnen, dit is foar my in moaie ôfwikseling fan de trening, sjochst wer ris wat oare minsken en it is wer in oare beweging. Boppedat is it in echte wedstriid en dat is eins altyd leuker dan in trening. Ik hoopje ien ding: dat it droech bliuwt, hjir op in parkoers lizze wit ik út ûnderfining noch wolris fan dy klinkerkes en dy wurde sjippeglêd as it reint. Want ik moat eins wol in bytsje hiel bliuwe, ik ha lêst in behoarlike smak makke en dat wol ik eins net wer." Voorzichtig of niet, het is mede aan hem te danken dat er in de slotfase een kopgroep ontstaat van elf man en hij is het ook die sleurend aan de kop van die groep, mede het verschil maakt. In de eindsprint kan hij zich niet echt mengen, daarvoor is hij toch te ingehouden met het oog op valpartijen, maar zijn negende plaats is mooi genoeg. Al hij naar de start fietst zegt een wat oudere vrouw tegen haar zoon, 'wa is dat ek wer ju, syn gesicht komt my sa bekend foar, at er syn bril ôfdocht wit ik it wol." Ik help haar uit de droom. "Och heden ja, dat is Sven, no sjoch ik it wol, mar kinst him eins allinne mar mei sa'n riderspak oan en op redens."
Jan
Het is maar goed dat er hier in Oentsjerk bij dit evenement geen beveiliging is, gelukkig niet. Maar anders was die man die ik tegenkomt en die mij al van verre met een brede smile begroet, niet verder gekomen. Het is Jan Oostenbrug en al ik hem tref hebben we het over, nou wat dacht u, schaatsen natuurlijk. Ooit zong hij samen met het aanwezige omsittend laach bij de prijsuitreiking van het FK kortebaan, 'onder leiding van de heer A. Capella', het Frysk folksliet, toen de geluidsinstallatie het vanwege de kou liet afweten. In mijn optiek heb ik dat 'Frysk bloed tsjoch op' nooit mooier horen klinken dan daar op die koude en winderige vlakte bij Aldtsjerk. Maar waarom zou hij niet verder mogen lopen? Nou, zelfs bij een vluchtige visitatie zou een zwart pistool zijn ontdekt en was hij 'moai grif' in de boeien geslagen. Maar het valt mee, hij brengt alleen maar het startpistool naar burgemeester Jeroen Gebben die het schot zal lossen dat de hele meute in gang zal brengen.
prachtig
Daar wacht ik niet op, ik zoek alvast een stekje om foto's te maken. Dat is hier in de Trynwâlden nooit een probleem, dit moet een van de fraaiste parkoersen in Fryslân zijn met die slingerweggetjes tussen al dat 'smûk skaadzjend beamtegrien' door en langs al die statige state's en zathe's. Ja, die Friese adel uit de voor-vorige eeuw wist best wel waar ze gingen wonen: precies op de grens van de boomrijke wâlden en het vlakke greidelân richting de waddenkust. Ik rijd naar het kruispunt waar de Hjelburd begint, dan kan ik, als ze me voorbij zijn, snel even terugrijden naar Boskein om ze opnieuw langs te zien zoeven. We, samen met twee verkeersregelaars wacht ik hier, moeten even geduld hebben, maar dan is het zover: als de hoofdmacht van de provinciale motorbrigade is langs gedaverd, ik verbaas mij steeds weer over het aantal motoren dat voor zo'n wielerkoers uitrijdt, is het tijd voor de renners. Het is nog een gesloten peloton, 'gruppo compatto' heet dat in de Giro, dat binnen een paar seconden langs zoeft. Ik rij meteen daarna naar Boskein waar ik ze opnieuw kan zien langskomen. Een beetje terreinkennis is hier natuurlijk wel vereist, maar die heb ik wel, ik heb hier meer dan tien jaar gewerkt 'en dan komme jo noch wolris earne'. Mijn volgende stop is op het korte kale stukje bij Hjelburd en daarna zit ik naast café Moarkswâl om de renners over de brug te zien snellen. Ik zit nog maar nauwelijks of ik krijg bezoek van caféhouder Henk Breeuwsma, hij schat feilloos in dat ik zal kiezen voor koffie in plaats van een koel pilsje en dus: "Wolst in bakje kofje Binne?" Uiteraard, het is, weet ik uit eerdere ervaring, uitstekende koffie. "Ast aanst noch ien hawwe wolst, moatst mar lûd jaan." Zo gaat dat hier en onder andere daarom kom ik hier graag, ook in het wat als eigenzinnig bekend staande Aldtsjerk. Maar ik hou van eigenzinnige mensen. "Hoe soe dat no kinne", zegt mijn vrouw vaak. Zo langzamerhand wordt het trouwens tijd om deze Omloop voor gezien te houden, ik wordt verwacht in Burgum waar het nieuwe kunstgrasveld van Bergum en BCV zal worden geopend bij gelegenheid van de bekerkraker Bergum-BCV. Vandaar dat ik het slot van deze koers meekrijg vanuit de LC. Die leert dat Peter Merx wint, geen slechte naam voor een wielrenner, al scheelt het wat typisch Vlaamse spelling, voor Björn Bakker en Patrick van der Duin. Sven Kramer wordt negende, maar hij zat er dus wel degelijk bij, bij die kopgroep.
Binne Kramer
{gallery}Syta/omloop5917{/gallery}
Notice: Undefined property: stdClass::$readmore in /home/kanaal30/domains/archiefkanaal30.nl/public_html/templates/ja_teline_v/html/layouts/joomla/content/item/default.php on line 121
