BURGUM - Het eerste team van tv De Leechkamp uit Burgum trad zondag in het kader van de Friesland Cup aan tegen de club met waarschijnlijk de mooiste naam van alle Friese tennisverenigingen: De Vliegende Bal uit Sneek. Onder prima omstandigheden maakten de dames en heren er een leuke wedstrijd van die uiteindelijk ruim door de gasten uit Sneek werd gewonnen. Het werd na tien wedstrijden 3-7. De teams bestonden aan beide kanten uit vier dames en vier heren.
Gezellig en sfeervol
Ik kom niet zo vaak bij een tenniswedstrijd. Dat is een gemis mijnerzijds, besef ik als ik dan een keer wél kom kijken om foto's te maken. Het incidentele karakter van mijn bezoekjes heeft onder andere te maken met het feit dat de wedstrijden in het kader van een reguliere competitie, die is er wel degelijk, moeilijk in tijd zijn te plaatsen. Bij een voetbalwedstrijd weet je hoe laat het begint en ook hoe laat het einde verhaal is, bij tennis is dat allemaal wat minder vastgelegd. Een tenniswedstrijd gaat of om 'best of three' ofwel 'best of five'. De getallen geven het aantal sets aan dat gewonnen moet worden. Staat het 1-1 in sets, dan volgt er een derde, staat het in het andere geval 2-2, dan komt er een vijfde set. En dat, weet ik uit ervaring, toen ik nog wel eens voor het FD tenniswedstrijden 'deed', kan even duren. En dat is lastig voor een verslaggever die met een vol programma zit.
leuk
Is het niet leuk dan, zo'n tenniswedstrijd? Oh zeker wel, er wordt merendeels best goed gespeeld, het is geen Wimbledon, US Open of Roland Garros, maar vijfde klas voetbal is ook anders dan de eredivisie. Het gaat niet altijd om het peil, het gaat om de spanning in een wedstrijd, het is leuk om naar de lichaamstaal van spelers te kijken en soms krijg je als toeschouwer ook de interne verbale communicatie mee. Dat hebben tennissers gemeen met tafeltennissers, die praten ook, vaak luidop, tegen zich zichzelf. En daar zijn soms onthutsende en onthullende quotes bij.
Friesland Cup
Ik heb ergens de aankondiging gelezen van een wedstrijd om de Friesland Cup op het complex van tvDe Leechkamp in Burgum. Op zondagmorgen en dat zou prima passen in mijn tamelijk overvolle weekendprogramma. En dus vervoeg ik mij tegen tienen bij de kantine, waar ik enthousiast wordt begroet door John. Want een tenniswedstrijd begint heel specifiek, koffie met z'n allen, dus ook de tegenstanders, op het in dit geval zonovergoten terras, en uiteraard gebak, oranjekoek om in stijl van de Friesland Cup te blijven. Ik moet helaas bedanken, ik vind oranjekoek heerlijk, maar ik hik om medische redenen aan tegen die overdaad aan koolhydraten. En met de koffie zoek ik een plekje aan de stamtafel buiten op het terras naast Stef Boomsma, sinds jaar en dag zwaait hij de technische scepter hier op het Burgumer tenniscomplex. Hij legt me in kort bestek de gang van zaken uit: er zijn tien wedstrijden: vier enkelspelen, vier dubbelspelen en twee mixed dubbels. En aan het eind krijg je dan een winnaar. Dat wordt in dit geval De Vliegende Bal, de tegenstander van De Leechkamp vandaag. Prachtige naam voor een tennisvereniging vind ik, er zit dynamiek in, Schwung, er straalt wat vanaf.
tennis
Dan is het even over tien, we, ze in dit geval, gaan beginnen. Vier wedstrijden, twee heren- en twee damesenkel. Ik heb geen idee over de krachtsverhoudingen, maar de wedstrijden waar ik naar zit te kijken zijn het aanzien wel waard. Het is wat lastig om de stand bij te houden, dat gaat met balletjes aan een stang bij het net, oranje balletjes geven de gamestand aan, rode balletjes staan voor de sets. Het heeft allemaal wel wat weg van de telling bij het kaatsen, de balletjes fungeren als telegraaf zeg maar. Ik kijk eerst een tijdje naar Floris van de Lecq van De Leechkamp, maar wie zijn tegenstander is word ik niet gewaar, een programma of een centraal scorebord ontbreken. Opvallend is ook dat er geen scheidsrechter is en dus wordt er ook niet 'van buiten af' geteld. Lastig voor een verslaggever die ondertussen ook nog foto's moet maken. Die telling gebeurt door de spelers zelf, het scheidsrechteren ook trouwens. Als een bal in of uit is, soms is dat lastig te zien, bepaalt degene die de bal ontvangt of hij in of uit is. Blijkbaar gaat dat er allemaal tamelijk eerlijk aan toe, want er is weinig commentaar, het is blijkbaar not done om te protesteren, 'it's not cricket' zeggen de Britten. Dat zelf beoordelen lijkt me ook iets typisch Brits, het is eigenlijk on-Nederlands, want wij zijn nu eenmaal gewend om overal commentaar op te hebben, alles in twijfel te trekken. Wat dat betreft is tennis wel een echte gentleman sport.
wit
Vroeger was er op de tennisbaan, althans bij wedstrijden, een dresscode. Niet ingewikkeld, maar hij was er wel, in de verte geënt op het aloude Henry Ford credo: 'mijn autos' zijn in alle kleuren verkrijgbaar, als het maar zwart is'. Nou bij tennis was die kleur wit. Tegenwoordig zie je de meest uitbundige kleuren en combinaties daarvan en ook vandaag is er niemand in het wit gekleed. Ik zie blauw, oranje, zwart, kakelbont en tamelijk kleurloos. Ook een teamoutfit bestaat blijkbaar niet meer, de spelers zijn niet meer te herkennen aan de kleur van hun shirt. Erg? Nou nee natuurlijk, maar het haalt toch iets weg van de grandeur die tennis vroeger had. Aan de andere kant geeft het ook aan dat tennis tegenwoordig voor iedereen is en ook dat was vroeger anders.
prima
Het weer is prima en ik zit vanaf de kant te kijken naar de al genoemde Floris van de Lecq, Chantal Visser, Jaap Wolters en Janneke Kiestra, samen vormen zij met Pieteke Binnema, Suzanne Sleurink, René Postma en Jacob Postma het team van De Leechkamp. Eigenlijk mag het niet weet ik uit ervaring, maar voor wat verschillende standpunten voor mijn fotos' loop ik zo nu en dan stiekem over de baan, helemaal aan de buitenkant, langs het hek uiteraard. Het roept maar één reactie op gelukkig. Floris van de Lecq heeft het in zijn partij lastig, zijn tegenstander jaagt hem met zijn croos geslagen slices alle kanten op, maar de Burgumer vecht terug met harde services en ballen met veel spin. Dat kan ik zien als ik zijn opslagen van achter bekijk, die ballen beschrijven een behoorlijke curve. Hoe zijn partij afloopt weet ik niet, dan zit ik al bij Jaap Wolters te kijken, hij speelt tegen een zo te zien nog heel
jonge jongen. Jaap doet het prima, hij laat zijn tegenstander lopen en probeert hem met dropshots te verrassen, wat regelmatig lukt. Zijn opponent maakt te veel fouten, zowel technisch als tactisch en ik heb de indruk dat Jaap Wolters deze partij met 2-0 in zijn voordeel gaat beslissen. Ik steek over naar Janneke Kiestra, zij heeft het lastig tegen naar Sneker tegenstander. Die heeft met name een veel hardere en gevarieerder service en dat betekent dat de Burgumse het moeilijk heeft met haar returns en het moet hebben van veel spreiding in haar slagen. Ik wacht het einde niet af, maar ik heb er weinig hoop op voor Janneke. Deze wedstrijd duurt zo ongeveer een hele dag en daar heb ik geen tijd voor, met een klein uur gaat de Burgum Run van start en daar wil ook nog even kijken. En ik moet natuurlijk de foto's nog bekijken en selecteren. Tennis is geen gemakkelijke sport om te fotograferen, er zijn geen persoonlijke duels, je krijgt zelden meer dan één speler in beeld en je kunt niet echt voorspellen waar de actie zich zal afspelen. En dat betekent veel foto's maken en dan maar hopen dat er een paar bruikbare bij zijn. Hieronder kunt u beoordelen of dat geslaagd is.
Binne Kramer
{gallery}Syta/tennis13917{/gallery}
Binne Kramer
{gallery}Syta/tennis13917{/gallery}
Notice: Undefined property: stdClass::$readmore in /home/kanaal30/domains/archiefkanaal30.nl/public_html/templates/ja_teline_v/html/layouts/joomla/content/item/default.php on line 121
