SURHUISTERVEEN - Met Geraint Thomas kreeg de profronde van Surhuisterveen een passende winnaar. En daar, voor de pas afgelopen Tour de France, hadden weinigen hun geld op durven te zetten. Wél op het feit dat ze er in it Fean opnieuw in geslaagd waren de man in het geel in Parijs naar de Fryske Wâlden te lokken. Want dat lukte eerder al diverse malen en als het de tourwinnaar niet was, dan wel de coureur in de 'maglia rosa', de roze trui als winnaar van de Giro d' Italia.
Trio goed voor spektakel
Het was niet echt onverwacht dat de drie 'grootste' namen dinsdagavond in Surhuisterveen de koers maakten. Met andere woorden, zij waren het die zorgden voor het spektakel waar al die toeschouwers voor waren gekomen. Zij werden dus niet echt verrast, maar wel degelijk verwend met een pure wielershow en een winnaar die naadloos past in het rijtje met illustere namen van zijn voorgangers. De traditie wil nu eenmaal dat de huizenhoge favoriet deze koers ook wint, zij het na een beklijvende eindsprint die met niet meer dan een half wiel als eerste over de finish gaat. En zie, dat scenario kwam van de eerste tot de laatste letter uit. Heel voorspelbaar dus? Eigenlijk wel, maar geen moment saai. Daar zorgden de heren profs wel voor, die beseften terdege dat hier langs de kant bijna veertigduizend wielerliefhebbers stonden te kijken naar hun favorieten, die ze immers merendeels de afgelopen drie weken door Frankrijk hadden zien koersen. En al die liefhebbers wilden hun favorieten nu wel eens in levende lijve aanschouwen, ze wilden hen zien bikkelen, zien demarreren, ze wilden het afzien van dichtbij bekijken, met andere woorden: ze wilden koers zien. Nou, het wás koers op deze fraaie en warme dinsdagavond in Surhuisterveen. Koers van de eerste tot en met de laatste ronde. En dus kregen de matadoren onderweg de bijval die hen 'as lij wetter in de earen rûn'. Want geloof maar dat de helden vermoeid waren na al die slopende kilometers die de meesten dit seizoen al hadden afgelegd. Maar daar was niets van te merken dinsdagavond, ze gingen er vol voor, ze boden waar voor het geld dat deze fans rustig in hun zak hadden gehouden, immers de Profronde, zoals het evenement bekend staat, is geheel gratis voor de toeschouwers. Waar vind je dat nog, iets wat gratis is. Het zal ongetwijfeld een van de succesfactoren van dit wielerfeest zijn, een festijn waar je, ondanks die massale belangstelling rustig naar toe kunt gaan, met je vrouw en kinderen als je wilt. Ik heb de hele middag en avond geen agent gezien, of ze moeten allemaal incognito zijn geweest.
amateurs
Als ik in Surhuisterveen arriveer, tegen een uur of drie is dat, is de vrouwenkoers net afgelopen en dus mis ik jammer genoeg de magistrale overwinning van Anouska Koster uit de Westereen. De mannen amateurs zijn goed en wel bezig en zij maken er een spannende en attractieve koers van. Het peloton dat van start is gegaan, is naar mijn mening wel eens groter geweest, maar misschien het heeft het wel erg warme weer daar meevan doen, wie zal het zeggen. Het meeste publiek moet nog komen zo te zien, dat komt waarschijnlijk toch wel specifiek voor de profs, later op de avond. Ik heb mij dan al gemeld in het perscentrum waar het nu nog tamelijk rustig is. Ze hebben de zaken hier zoals gebruikelijk goed voor elkaar en van honger of dorst versmachten is hier ook niet aan de orde. De koers wordt uiteindelijk gewonnen door Peter Merx uit Warfhuizen, die zijn zege zeker niet heeft gestolen, hij is daarvoor al diverse malen zeer actief geweest in voorgaande uitlooppogingen. Maar de laatste is de goede en hij wint met een ruime voorsprong. Hij wint zoals de meeste coureurs het het liefst doen: alleen met beide armen in de lucht over de meet bollen. Voor mij tijd om een broodje en kop, heerlijke, soep te gaan halen en wat te socializen met collega's. Ik zal in dat illustere gezelschap een van de weinige amateurs zijn vermoed ik. En daarna, het loopt inmiddels tegen zessen, wordt het tijd om het 'buitengebeuren' weer op te zoeken. Weet u het nog, het buitengebeuren, een klassieke term uit de show 'een kwartje per seconde' van Lou van Burg. Even geleden, dus niet meer voor onze jongere kijkers. Dat buitengebeuren bestaat vooralsnog uit een enorme parade van sponsorauto's die in een lange rij aan ons voorbij trekken. Af en toe is het zaak om de oren dicht te plakken als er een paar immense vrachttrucks langs daveren, aan hun claxons mankeert niet veel meer dan dat de geluidsnormen met minstens factor tien overschreden worden. Maar geen mens die daarop let, immers, dit is de profronde en dan wordt er veel getolereerd.
ontvangst
Als we dat spektakel hebben overleefd, is het tijd voor de hoofdrolspelers van dit blijspel: de coureurs, zij moeten het straks doen. En hoe bekender de renners zijn, of hoe harder de spreekstalmeesters schreeuwen, hoe luider de bijval van de toeschouwers is. De overtreffende trap van die waardering is voor het trio Bauke Mollema, Tom Dumoulin en Geraint Thomas. Zij zijn de onbetwiste sterren van deze avond, dat is wel al duidelijk ook al is er nog geen serieuze trap gegeven. Ondertussen zijn ook de gebruikelijke gasten van naam en faam gearriveerd, het zijn de 'usual suspects', er is een tijd geweest dat ze aangeduid werden met de kwalificatie 'bobo's', maar die term hoor je niet vaak meer. Een voormalig raadslid van Tytsjerksteradiel komt met een brede grijs op het gezicht naar mij toe: "Stean ik einliks in kear oan de goede kant fan it hek." Waarmee hij het verschil in status tussen hem en mij, jarenlang was dat er niet, mij even fijntjes inwrijft. Burgemeester Jeroen Gebben van Tytsjerksteradiel is er, samen met zijn echtgenote, maar ook sponsor Romke Kooyenga met zijn eega, chefkok Reitse Spanninga, Riemer en Anny van der Velde, uiteraard Frits Wester en verder ook een heel peloton gasten wier namen mij niet zo te binnen willen schieten.
start
Als iedereen aanwezig is die aanwezig zou moeten zijn, wordt het tijd voor de start, altijd een heel 'ochheden', want het is altijd een heel gedoe om de talloze persmensen een beetje uit de buurt te houden. Het verloopt lichtelijk chaotisch heb ik de indruk, omdat niet iedereen tegelijk van start gaat. Maar uiteindelijk is het dan toch zover en met bijna synchrone schoten van Carla van Nieuwenhuizen en Arno Brok wordt het peloton op weg geschoten. De eerste ronde is geneutraliseerd, maar daarna begint het echt en het is, niet verbazingwekkend, Bauke Mollema die de gang erin brengt en eigenlijk zal dat de hele wedstrijd zo blijven. Het tempo ligt van meet af aan hoog, ondanks de hitte en het valt eigenlijk geen moment stil. Deze profs weten wat er gevraagd, ook al is dit dan ook een 'rondje om kerk en kroeg'. De ene uitlooppoging is nog nauwelijks te niet gedaan, of de volgende wordt alweer op touw gezet. En zo blijft het gaan, de hele wedstrijd van ongeveer twee uur lang. Halverwege krijgen we een amuse te zien van Dumoulin, Thomas en Mollema, waarbij het opnieuw de laatste is die het initiatief neemt. Blijkbaar proberen ze even hoe er gereageerd wordt en als dat bevredigend verloopt, laten ze zich weer opslokken door het jagende peloton. Dat gebeurt inmiddels zonder Ramon Sinkeldam en Laurens ten Dam, die zijn ongelukkig ten val gekomen en moeten noodgedwongen de spreekwoordelijke pijp aan maarten geven. Voorin is het een spervuur aan demarrages, maar geen van die groepjes slaagt erin een beslissend gat te slaan. Daarvoor moeten we wachten tot de beslissende fase van de wedstrijd. Op instigatie van Bauke Mollema ontstaat een kopgroep van drie, inderdaad dé drie die de wedstrijd hebben gemaakt en dan is het de vraag hoe ze het podium gaan verdelen. Ik heb wel een donkerbruin vermoeden, het traditionele scenario is zich overduidelijk aan het ontrollen. Mollema is de eerste die vlak voor de finish moet afhaken en dus wordt het een 'sprint à deux' tussen Tom Dumoulin en Geraint Thomas en eigenlijk verwondert het niemand dat het SKY coryfee is die zijn wiel als eerste over de meet drukt. En dus gaat de spreekstalmeester volledig uit zijn dak en mag de kersverse Tourwinnaar uit handen van de vrouw van sponsor Romke Kooyenga de 'Gouden Fiets', de traditionele ereprijs van deze profronde, in ontvangst nemen. Een winnaar die naadloos past in het rijtje met de illustere namen van hen die deze profronde ooit wonnen. En welke coureur zou daar niet graag tussen staan, tussen namen als die van Chris Froome, Lieuwe Westra, Peter Sagan, Bauke Mollema, Jan Raas, Joop Zoetemelk, Jelle Nijdam, Eddy Schurer, Wiebren Veenstra, Adri van der Poel, Marco Pantani, Pieter Weening, Marc Cavendish, om er maar een paar op te noemen. Volgend jaar, weer op de dinsdag na de Tour, krijgen de liefhebbers een volgende kans.
Binne Kramer
{gallery}Syta/prof1818{/gallery}
Notice: Undefined property: stdClass::$readmore in /home/kanaal30/domains/archiefkanaal30.nl/public_html/templates/ja_teline_v/html/layouts/joomla/content/item/default.php on line 121