BURGUM - Een wonderlijk verschijnsel op de Hegemer Mar bij Woudsend maandagmiddag. Toen Leeuwarden als eerste werd afgeschoten, bleef de hele bemanning onbeweeglijk zitten, geen armen in de lucht, geen hugs tussen schipper en bemanning, geen juichkreten, zelfs geen handje dat omhoog ging. Het was een stil protest tegen het vermeende onrecht dat de Leeuwarders werd aangedaan door het afwijzen van het hoger beroep door de Zeilraad. Veertien onterechte strafpunten dus.
Schippers op scherp
De tweede week van het SKS skûtsjesilen begon maandag op de Hegemer Mar bij Woudsend met een af en toe bizarre wedstrijd. Niet alleen vanwege de weersomstandigheden, maar zeker ook vanwege de toch wel op scherp staande onderlinge verhoudingen. Van het voorafgaande 'pais en vree' was af en toe niet veel meer te merken. Illustratief daarvoor was de finish van deze wedstrijd. Leeuwarden, dat een wedstrijd lang geknokt had met Earnewâld om de overwinning, werd als eerste afgeschoten. Maar wie een explosie van euforische vreugde had verwacht kwam bedrogen uit, nog geen vingertje ging omhoog om de toch knappe zege te vieren. Je kon bijna het chagrijn ervan afscheppen. En dat had alles te maken met 'wat vooraf ging'. En dat wat er vooraf ging, gebeurde zaterdag op Stavoren. Daar liepen Leeuwarden en Heerenveen tegen een protest aan, waarbij Willem Zwaga van Leeuwarden veertien punten aan de broek kreeg en Heerenveen er genadig vanaf kwam met een gemiddelde straf, dus een gemiddelde van de resultaten. Ongelijk en dus oneerlijk oordeelde Zwaga, die vervolgens in beroep ging bij de Zeilraad, het hoogste rechtsorgaan van het zeilen. Maar die oordeelde dat er niets mankeerde aan de procedure en dus hield Leeuwarden die vermaledijde veertien punten. En dat betekent vrijwel zeker dat Leeuwarden daarmee zijn riante plaats in het klassement kwijt is en tevens zijn kampioenskansen. Zwaga boos, Leeuwarden boos en tweespalt in het skûtsjevolk. Vandaar die wat vreemde finish op de Hegemer Mar bij Woudsend. Earnewâld was de 'lachende derde', al hielden Gerhard Pietersma en zijn mannen dat 'lachen' beperkt tot het interne gebeuren. Het een en ander zette daarmee de verhoudingen op scherp, met een toch al spannende slotweek voor de boeg. De wedstrijd van maandag werd onder lastige omstandigheden gevaren en dat had alles te maken met de weersomstandigheden, die overigens naadloos pasten in deze toch al wat wonderlijke reeks wedstrijden. Geen wind, te veel wind, regen en onweersbuien, maakten deze eerste week tot een memorabele en zorgden ervoor dat de slotweek behoorlijk onder druk kwam te staan.
'net folle om 'e hakken'
De wedstrijd op de Hegemer Mar heeft op zich zelf niet echt veel 'om de hakken', met andere woorden, het is niet zozeer het technisch-tactische gedeelte dat de wedstrijd bepaalt, maar meer de weersomstandigheden. De ontmoeting begint met windkracht 2 à 3, niet al te veel te beleven dus getuige de kiellinie-start over bakboord. Slechts Heerenveen probeert de knuppel in het hoenderhok te gooien door een stuurboordstart te proberen. Maar Sytze Brouwer moet achterlangs het hele veld zeilen om pas bij het startschip overstag te kunnen en ook bakboord aan te sluiten in de keurige lange rij. Het levert hem geen winst op, zijn uiteindelijke achtste plaats geeft dat wel aan. Wie het wel goed doen, zijn Leeuwarden en Earnewâld, terwijl ook Woudsend het op eigen water prima doet. Bij de eerste hoge boei ontstaat een tamelijk chaotische situatie, waaruit een paar protesten voortvloeien. Maar als de situatie zich heeft genormaliseerd, is het duidelijk hoe de hazen lopen deze buiïge maandagmiddag. Het weer is sterk veranderlijk, en dat geldt ook voor de wind, die schift van hot naar haar en hij neemt bovendien behoorlijk toe op de nadering van een breed front dat al tijden lang zichtbaar is boven de IJsselmeerkust. Je kunt het water zien aankomen, het trekt helemaal dicht en de horizon verdwijnt helemaal in een grauwsluier van dichte regenvlagen. Er is gewaarschuwd voor onweer en gezien de lucht in het westen zou mij dat ook helemaal niet verwonderen. En inderdaad worden we staande op het achterdek van de persboot opgeschrikt door een paar 'bêste klappen', bliksemstralen recht naar beneden en kletterende regen. Ik hou het voor gezien en vlucht de ruime kajuit in, ik hou niet van onweer in de open lucht. Ik hou me al mijn hele leven aan het credo van mijn moeder: 'hoechst net bang te wêzen foar ûnwaar, moatst der wol respekt foar ha'. Het is inmiddels grauw en grijs buiten en kleddernat. Wat een verschil met vorige week op de Veenhoop, toen was het echt bloedheet en bladstil. Maar we wonen nu eenmaal in Nederland en daar kan wat het weer aangaat, eigenlijk alles. Als de bui over is, de volgende balt zich al samen aan de horizon, blijkt dat er in de volgorde niet veel veranderd is. Voorin vechten Earnewâld en Leeuwarden een verbeten strijd uit om de overwinning, een strijd die uiteindelijk gewonnen wordt door Willem Zwaga van Leeuwarden. De beste zaken in het klassement zijn voor Gerhard Pietersma, die hard op weg lijkt naar de titel. Earnewâld is misschien niet het snelste skûtsje, maar de Earnewâldsters zeilen wel het meest stabiel, zonder met name uitschieters naar beneden. En daar kun je in deze nogal wisselvallige serie anno 2018 een heel eind mee komen. Zeker als de gedoodverfde favorieten zich uitschieters naar beneden veroorloven. De komende dagen zullen uitwijzen hoe het verder gaat en wie uiteindelijk met 'it Sulveren skûtsje' in zijn handen staat na afloop.
Binne Kramer
{gallery}Syta/sein14818{/gallery}
Notice: Undefined property: stdClass::$readmore in /home/kanaal30/domains/archiefkanaal30.nl/public_html/templates/ja_teline_v/html/layouts/joomla/content/item/default.php on line 121
