EASTERMAR - Het was zo ongeveer halverwege de marathon van Eastermar. Een concourswagen getrokken door een Frysk hynder en bereden, gemend dus, door twee heren die de leeftijd des onderscheids al een poosje achter zich hadden. Het ging prima, ze waren bezig aan de laatste hindernis, de waterbak dus. Nog wel eens het pièce de résistance, maar dit ging allemaal 'rustig aan, dan breekt het lijntje niet'. Tot ze halverwege waren en wat er toen gebeurde: 'net te leauwen'.
'Us docht net mear'
Wij hadden op een gegeven moment bij ons op de buurt een jongetje, van mijn leeftijd, jaar of tien als ik me goed herinner. Hij woonde op een boerderij tegenover ons en wij speelden elke dag met elkaar, hij en zijn broertjes en zusjes. Op een boerderij kon je altijd prachtig spelen, ze hadden een appelhof, een hooizolder en noem maar op. Heel aardig jongetje, alleen had hij een eigenschap waar hij het zelf nog het moeilijkst mee had: hij kon niet tegen verlies. Als hij met een spelletje in de gaten kreeg dat hij zou gaan verliezen sloeg hij 'dicht', dan zette hij, soms letterlijk, de hakken in het zand. Deden we Mens Erger Je Niet, dan veegde hij met een uithaal alle pionnetjes van het bord en liep hij weg, woest was hij dan. En dan riep hij altijd met overslaande stem: "Us docht net mear." Dat werd bij ons thuis een gevleugeld woord, 'ús docht net mear'. En dat is het na al die jaren bij mij thuis nog steeds. Als Anny en ik zo'n situatie zien of tegenkomen, kijken we elkaar aan en zeggen dan : 'ús docht net mear'. Nou z'n situatie deed zich zaterdagmiddag voor tijdens de marathon in het kader van het Eastermarder Paarden Spektakel. Hierboven heb ik uitgelegd hoe de aanleiding was.
op 'e ho
Niks aan het handje, maar plotseling was het gebeurd: tot hier en niet verder. De aanleiding was niet duidelijk, wérd dat ook niet. Wat de menner ook probeerde, het had geen enkel resultaat. De menner was gelukkig verstandig, hij probeerde het met woorden en niet met geweld of de zweep. Maar het paard stond waar hij stond en was niet van plan ook nog maar één stap te doen. Goede raad was duur, want ze moesten nog over de finish. De plaatselijke paarden fluisteraar, Hinne als ik het goed heb verstaan, bood zijn diensten aan, maar ook hij slaagde er niet in het dier op andere gedachten te brengen. Ook met z'n tweeën, de groom hielp ook mee, slaagden ze er niet in om het stoïcijns kijkende paard in beweging te krijgen. "Us docht net mear", ik hoorde het hem bijna zeggen. Maar ondertussen stonden ze daar nog steeds. Hoe nu verder, zouden ze in politiek Den Haag zeggen. En toch was de oplossing simpel: gewoon de rollen omdraaien. Paard uitspannen, twee man aan de halster die hem naar de uitgang brachten en de andere twee die elk een boom van het 'tiksel' pakten en met de wagen achter zich op weg gingen naar de uitgang. Applaus en hilariteit van het publiek, een brede grijns van de beide trekkers, 'Sache erledigt'. Speaker Dries van der Ploeg had het immers eerder al gezegd: "Dat kin hjir yn Eastermar allegearre." En: 'mei it hynder en de manlju giet it goed'.
Binne Kramer
{gallery}Syta/ho11918{/gallery}
Notice: Undefined property: stdClass::$readmore in /home/kanaal30/domains/archiefkanaal30.nl/public_html/templates/ja_teline_v/html/layouts/joomla/content/item/default.php on line 121
