OENTSJERK - Het werd tijd! Tijd om weer eens aandacht te besteden aan het kaatsen, een sport die wat lastig te volgen is, omdat er geen reguliere competitie bestaat en je als verslaggever afhankelijk bent van specifieke wedstrijden. Maar de kaatspartij van KVTrywâlden in Oentsjerk was een mooie gelegenheid, het was immers niet zomaar 'in sljochtweihinne' kaatspartij, maar één die gekoppeld was aan de viering van een heus jubileum, de vereniging bestaat dit jaar namelijk 50 jaar, voor een kleine vereniging iets om te vieren.
Uitnodiging
Ik ben uitgenodigd om het feest van de KVTrywâlden mee te vieren, eigenlijk zou ik de hele dag moeten blijven, maar men heeft er in Oentsjerk alle begrip voor dat ik daar op zaterdag geen tijd voor heb. Bijna alle sportevenementen spelen zich immers af op die zaterdag. Maar ik ga natuurlijk wel kijken, ik ben er vaker geweest en dat was altijd heel gezellig en sfeervol. Nu maar hopen op de welwillende medewerking van de weergoden. Maar dat ziet er op deze zaterdagochtend als ik naar Oentsjerk rijd niet zo slecht uit. Het is droog, niet echt koud en af en toe schijnt zelfs de zon. 'Dat koe wol minder'. Ik word, maar ik had niet anders verwacht, met alle egards ontvangen en voordat ik ben gaan zitten heb ik al koffie-met-gebak, 'oranjekoeke' uiteraard, voor mij staan. Eigelijk is dat laatste niet goed voor me, maar ik kan de verleiding niet weerstaan, dan straks maar wat minder. Ik krijg uitleg over het programma, maar dat is tamelijk eenvoudig, het gaat bij deze viering met name, het zal u niet verbazen, om het kaatsen. De velden liggen al klaar, een aantal naast elkaar en dat maakt het voor een leek lastig om het wedstrijdverloop te volgen. Ik ben niet helemaal een 'vreemde in Jerusalem', vroeger op de lagere school heb ik de beginselen van de edele kaatssport wel een beetje onder de knie gekregen, maar een talent was ik niet. Maar die spelregelkennis komt mij nu van pas natuurlijk, bovendien heb ik in de hoogtijdagen van Thomas van der Meer het nodige meegekregen over kaatsen op eerste klas niveau. Ik ben zelfs naar een paar PC's geweest voor weekblad Actief. Om kort te gaan, ik weet hoe een kaatswedstrijd in elkaar zit.
druk
Het is al gezellig druk op dit stuk van het Kaetsjemuoilân, 'the regular crowd shuffles in', zou Billy Joël zeggen. Met andere woorden: de mensen die je hier verwacht zijn er ook. Het is een gemengd gezelschap, hoewel de verhouding mannen-vrouwen behoorlijk scheef is. Maar de kwaliteit van de betreffende dames maakt een hoop goed van het verschil in kwantiteit. De gemiddelde leeftijd ligt zo te zien tamelijk hoog, kaatsen kun je blijkbaar tot op redelijk hoge leeftijd doen. Kaatsen is natuurlijk geen pure conditiesport, met andere woorden: je hoeft er niet echt lange stukken voor hard te lopen, maar het gaat hier wel degelijk om concentratie en slagkracht, plus een forse portie tactisch inzicht. Overgiet dat met een pittig sausje verbale strijd en je hebt een uiterst amusante en gezellige ochtend. Nee, als u concludeert dat het dus nergens om gaat en het zomeravond-gehalte dus hoog zal zijn, dan vergist u zich deerlijk. Er wordt gestreden om elke bal, maar de echt venijnige steken onder water, zoals je die bij eerste klaspartijen nog wel eens hoort, zijn er hier niet bij. Het bijtende sarcasme heeft hier plaatsgemaakt voor amusante ironie en de lachsalvo's daveren zo nu en dan door de Trynwâldster lucht. Ook het publiek, de term 'omsittend laach' past hier naadloos, laat zich niet onbetuigd.
vlag
Maar voordat er wordt begonnen met de wedstrijd, is er eerst een kort officieel gedeelte. Daarvoor is de heer Wigle Sinnema, voorzitter va de kaatsbond naar Oentsjerk gekomen, ten teken dat hier deze zaterdagmorgen wel iets bijzonders staat te gebeuren. Officieel dus, maar wel degelijk op de manier waarop zoiets hier 'om-en-ta-giet'. Niet al te veel poespas, maar wel een korte toespraak van de heer Sinnema, die in welgekozen woorden zijn gelukwensen namens de Bond overbrengt aan bestuur en leden van de KV Trynwâlden. Hij benadrukt tevens het belang van kleine verenigingen op dorpen en natuurlijk dat kaatsen daar in Fryslân een belangrijke rol in speelt. Traditie en sfeer met af en toe een vleugje nostalgie zijn de elementen waar kaatsen het op het platteland van moet hebben. Maar hij is natuurlijk niet met lege handen naar Trynwâlden gekomen, het is bij de Kaats Bond een goede traditie dat een jubilerende vereniging een speciale Bondsvlag krijgt aangeboden. Het bijna voltallige bestuur gaat met de preses van de KNKB op de foto als iemand opmerkt dat er een bestuurslid ontbreekt. Dus moet de hele ceremonie nog een keer, geen probleem, dan nog maar een foto, bij digitale fotografie hoef je niet op een plaatje te kijken.
wedstrijd
Dan kunnen we beginnen met de wedstrijd, of eigenlijk met de wedstrijdén, want er wordt in een stuk of zes perken tegelijk gespeeld. Ik zoek een strategisch plekje ergens aan de zijkant, vanwaar ik een goed zicht heb op in ieder geval een paar perken. Allemaal haal ik niet en bovendien is dat nauwelijks te doen, steeds lopen spelers van andere parturen door mijn beeld. Kaatsen is niet echt een fotogenieke sport, althans de echte actie niet. Dat kleine balletje is nauwelijks in beeld te krijgen en het is een kwestie van een heleboel foto's maken en dan maar hopen dat er een paar bruikbare bij zijn. De wedstrijd die het dichtstbij is voor mij, is redelijk spannend, er wordt, als je in aanmerking neemt dat deze spelers echt niet de hele week bezig zijn zoals voetballers en korfballers, prima gekaatst, maar het regent nu niet direct 'boppeslaggen' zeg maar. Daarvoor ligt de 'boppe', de verste lijn van het veld, ook wel een heel eind weg. Maar geprobeerd wordt het natuurlijk wel, daar zijn het sporters voor. Het is attractief, maar je moet wel een beetje op de hoogte zijn van de regels en de specifieke telling van het kaatsen om het scorebord, de telegraaf, te kunnen 'lezen'. Een vrijwilliger, of zomaar iemand uit het publiek houdt de stand bij. Maar om het allemaal even in kort bestek uit te leggen aan een geïnteresseerde toeschouwer, valt niet mee. Misschien zouden we wat vaker kaatspartijen op de televisie moeten kunnen zien, nu zijn er eigenlijk alleen maar beelden van de PC in Franeker. Er is ondertussen aardig wat publiek komen kijken, merendeels oud-kaatsers en natuurlijk vrienden en familie van de deelnemers. Die zitten heerlijk op een bankje langs de lijn, er valt immers genoeg te zien. Er wordt, ook zoiets, zonder scheidsrechter gespeeld, eventuele geschillen worden in onderling overlegd 'uitgevochten', al moet u zich daar geen fysieke toestand bij voorstellen, bloed vloeit er niet uit en ze komen er altijd uit. Mooi om te zien, zoiets. Hier ook geen tweede, derde of vierde man, gewoon bij gebrek aan enerzijds beschikbare vrijwilligers, en anderzijds wegens gebrek aan noodzaak. "Wy komme der altyd út", zegt een van de deelnemers daarover. Het toernooi, want dat is het in feite, duurt het grootste gedeelte van de dag en na de prijsuitreiking, compleet met traditionele kransen, wordt het feest besloten met, wat dacht u, napraten, en dat alles onder het genot van eten en drinken. Waarbij de verhalen in bandbreedte variëren van sterk-sterker-sterkst. Maar dat maak ik allemaal niet mee, de organisatie doet nog een even hardnekkige als goedbedoelde poging mij tot blijven te verleiden met het aanbod van nog meer oranjekoeke, gehaktballen, een koel drankje en meer van dat lekkers, maar helaas, op zaterdag is mijn tijd nu eenmaal beperkt, ik ga naar huis, vanmiddag wacht in Garyp een heuse kampioenswedstrijd. Ook leuk.
Binne Kramer
{gallery}Syta/kaats30519{/gallery}
Notice: Undefined property: stdClass::$readmore in /home/kanaal30/domains/archiefkanaal30.nl/public_html/templates/ja_teline_v/html/layouts/joomla/content/item/default.php on line 121
