HURDEGARYP - Plaats van handeling voor de basketball-wedstrijd tussen thuisclub HBV Hornets uit Hurdegaryp en tegenstander Dyna uit Heerenveen, was zaterdagochtend sporthal De Hege Fiif. 'Net earlik útferkocht', maar de thuisblijvers misten wel degelijk een spannende en meeslepende wedstrijd tussen twee ploegen die elkaar eigenlijk niet veel ontliepen. De beide teams bleven elkaar qua scores eigenlijk de hele wedstrijd nauwkeurig in het oog houden en pas in de slotfase kon HBV het definitieve verschil maken.
Toen het aan het begin van de vierde, en laatste, periode van tien minuten zuivere speeltijd 31-31 stond tussen HBV O-22 en Dyna O-22 uit Heerenveen, was dat enerzijds illustratief voor de vorige drie episodes van dit duel, maar het was ook een voorbode van een spannende en toch ook onvoorspelbare laatste periode. Met andere woorden, beide ploegen hadden kansen om te winnen en ook een gelijkspel zat er dik in. Het ging er uiteindelijk om welke ploeg de langste adem had, wie zijn zenuwen het best onder controle had en wie het door de coaches uitgedachte strijdplan het best had begrepen en uitgevoerd. Die beide coaches, Nynke bij de thuisclub, Erik bij de gasten uit Heerenveen, hadden hun teams terdege geïnstrueerd en hun ideeën waren zo nu en dan wel degelijk af te lezen aan hoe er gespeeld werd. Niet al te ingewikkeld, maar wel doordacht. Ze coachten beide trouwens wel heel verschillend, Nynke liet haar Hornets merendeels spelen zoals de spelers dat zelf graag wilden, dus geen keurslijf van tactische opdrachten en maar weinig verbale ondersteuning. De coach van de gasten was in feite constant bezig met zijn ploeg, met luide stem wees hij zijn spelers niet alleen op hun fouten, maar ook en met name op hoe het eigenlijk zou moeten. Welke manier van leiding geven nu het meest efficiënt was, zal wel nooit duidelijk worden, persoonlijk had ik er altijd een hekel aan als ik constant op de vingers werd gekeken, in de sport, maar ook in mijn werk. En eigenlijk is dat nog steeds zo, ik doe de dingen het liefst op mijn eigen manier, My Way, Frank Sinatra zong het veertig jaar geleden al. Terug naar de wedstrijd.
eerste periode
Dyna opent de score uit een vrije worp, maar daarna neemt HBV het over: 3-1. Op 3-3 is alles weer in evenwicht, maar dan is al wel duidelijk hoe de hazen lopen op deze redelijk vroege ochtend in sporthal De Hege Fiif. Duidelijk is in ieder geval dat beide ploegen elkaar qua speelsterkte niet echt veel ontlopen en de score is wat dat betreft illustratief: van 6-3 via 6-5, 6-7, naar 8-9 en 9-15 aan het slot van deze eerste episode. Het tempo ligt redelijk hoog en eigenlijk zijn beide ploegen niet alleen gelijkwaardig, maar ze spelen ook vrijwel gelijkaardig basketball. Lange ballen, afgewisseld met snelle rushes en fast breaks langs de zijkanten, waarna het onder de basket moet gebeuren. De krenten in de pap zijn de driepunters, maar die vallen niet als rijpe appelen.
tweede periode
Het is aanvankelijk Dyna dat domineert in dit tweede bedrijf, de gasten maken er 9-17 van dat lijkt een serieus gat, maar op 18-21 is de marge geslonken naar slechts drie punten. En op 22-21 heeft HBV de leiding overgenomen. Deze tweede periode eindigt op 24-21.
derde periode
Deze keer is het de thuisclub die het gat slaat, van 24-21 naar 27-21 en 29-23. het is een fase waarin het lekker loopt bij de Hurdegarypsters en op 31-25 is de marge zes punten en dat biedt dus perspectief. Maar aan het eind van deze derde periode staat het 31-29 en dat betekent dat er in de vierde periode nog van alles mogelijk is. Beide ploegen hebben uitzicht op de zege en gezien het voorafgaande zou een 'dead heat' de meest logische uitslag zijn. Maar een sportwedstrijd houdt zich niet altijd aan de logica, de mysterieuze krachten in de sport zijn vaak onvoorspelbaar en soms zelfs onvoorstelbaar, Joris van den Bergh schreef het in de vorige eeuw al. Ik vraag mij trouwens af wie van de spelers ooit van hem gehoord heeft.
vierde periode
'Helpers weg, vierde en laatste ronde', zou er bij een bokswedstrijd klinken, bij het basketball zijn ze wat minder op dramatiek gericht, maar iedereen begrijpt met een beginstand van 31-29 wel dat het er nu om gaat, 'no moat de bûter jild jilde'. En de spanning is meteen te snijden, als Dyna met de allereerste score gelijk de 31-31 op het bord schiet. Op 33-33 is alles in evenwicht, maar op 35-33 is de thuisclub weer de bovenliggende partij. Maar dat kan snel veranderen: met een fraaie driepunter trekt Dyna het laken naar zich toe: 35-36. Maar als de score bij de gasten op 37-37 even hapert, kan HBV een kloof graven naar 44-37 en dan begint het er voor de ploeg uit Heerenveen toch wel lichtelijk zorgelijk uit te zien. Een volgende driepunter geeft de gasten weer wat lucht (44-40), maar de thuisclub laat zich niet meer aftroeven, het wordt uiteindelijk 48-41 na een wedstrijd die het aanzien zonder meer waard was. Heel eerlijk: dit duel verdiende eigenlijk geen verliezer, maar er is nu eenmaal een ongeschreven wet die zegt dat 'wie de meeste goaltjes maakt de pot wint'.
Binne Kramer {gallery}Hilda/hbvhornetsdyna{/gallery}
Notice: Undefined property: stdClass::$readmore in /home/kanaal30/domains/archiefkanaal30.nl/public_html/templates/ja_teline_v/html/layouts/joomla/content/item/default.php on line 121
