SUWALD - Een prachtig zonnige, warme en dus nog een heerlijk nazomerse zaterdag en vele fietsers en wandelaars maakten (nu het nog kon) nog even gebruik van de zonnepont. Alleen ….. het opstappen was deze zaterdag een beetje lastig, de bezoekers moesten ‘over het toneel lopen’ De groep toneelspelers van Stichting ‘Kom maar op’ uit Suwâld die eind juni / begin juli dit jaar meerdere keren de openlucht voorstelling Oera Linda in Suwâld speelden kwamen nu voor een reprise van een aantal scenes uit die voorstelling op het terras en de ruimte vlak voor de aankomst plek van de pont.
Het afgelopen weekend was het Wiede, Sompe Wâldwykein. Het beleving weekeind met echt heel veel activiteiten op locaties die direct of indirect met De Centrale As te maken hadden.Ook In Suwâld waren activiteiten en wel bij zonnepont Schalkediep aan het Princes Margriet kanaal.
De toneelvereniging uit Suwâld, Stichting ‘Kom maar op’ speelde in een reprise delen van Oera Linda. Het was een scene van zo’n 25 minuten maar niet zomaar 25 minuten. ‘Krachtig’ toneel waar de scene de bezoekers liet huiveren, lachen, maar waar ze ook stil van werden toen het prachtige lied welke aan het einde van de ‘echte’ maar nu ook tijdens deze reprise werd gezongen.Deze scene werd meerdere keren gespeeld en regisseuse Grytha Visser had haar spelers en speelsters weer helemaal scherp. Met veel overtuiging werd dit korte verhaal gespeeld.Er was een ‘opstand’ en ‘mem’ was nodig om met raad en daad de groep opstandelingen te ondersteunen. Echter ‘mem’ was er niet en één van de speelsters kreeg die rol in haar schoot geworpen. Ze was dus niet de ‘mem’ maar had wel goede raad. Ondertussen werd het publiek echt heel mooi betrokken bij deze korte voorstelling. En hoewel er redelijk vaak met stemverheffing werd gesproken en dat best wel ‘beangstigend’ klonk (was natuurlijk ook een beetje de bedoeling) vond het publiek het prachtig. Zelfs de pont werd een keertje spontaan als decor gebruikt.
Dat een jongetje van een jaar of 6 het even heel spannend vond en kort even huilde van schrik deerde niet, hij was met zijn opa en oma aan het fietsen en ging snel met opa en oma de pont op. Dat vond hij wel erg mooi. Het kwam misschien ook wel door de kleding en de ‘gevaarlijke’ attributen de spelers aan en bij zich droegen.
Het einde van deze scene was het lied welke ook aan het einde van de eerdere voorstellingen werd gezongen. Via het pad naar/van de jachthaven en langs de zijkant van de kiosk kwamen 2 dames die dit lied solo en gezamenlijk gingen zingen, was dit in de eerdere voorstellingen al mooi nu zeker ook. Echt prachtig gezongen en het applaus was echt gemeend en zeer terecht. Dit was ook het einde van deze reprise die meerdere keren gespeeld werd, telkens voor redelijk veel publiek en personen die even moesten wachten om de oversteek op de pont te maken.
Erg mooi vond het echtpaar het welke op de pont naar de Suwâldster kant voer. Toen ze daar arriveerden bleven ze kijken, ze vonden het zo mooi dat ze de reprise 2 keer hebben gezien !!De conclusie van dit echtpaar was eigenlijk ook de conclusie van deze middag bij de pont ‘Een cadeautje’ !!
Jan Kamminga
{gallery}Syta/toneel24919{/gallery}
Notice: Undefined property: stdClass::$readmore in /home/kanaal30/domains/archiefkanaal30.nl/public_html/templates/ja_teline_v/html/layouts/joomla/content/item/default.php on line 121
