SUMAR. De meeste mensen kennen mij als fotograaf/verslaggever, eerst van de Burgumer Courant, daarna van Actief en nu al weer een aantal jaren van RTVKanaal30. Maar zo ben ik niet begonnen, ik heb een kleine 20 jaar voor de klas gestaan, ik was dus 'skoalmaster'. Ook toen al maakte ik foto's en schreef ik verslagen van sportwedstrijden en daar lag ook mijn hart eigenlijk. Onderwijs was mooi, kennisoverdracht is prachtig, maar ik miste op den duur toch wat: het schrijven.Fotograferen kun je leren, schrijven niet
onderwijs
Onbedoeld hebben we het nu over schrijven en fotograferen, dat krijg je als dat je hobby is. Maar ik wilde het eigenlijk hebben over onderwijs. Altijd al een bijzonder interessant onderwerp, maar nu in deze aparte tijd waarin nota bene de scholen gesloten zijn, is het een echt hot item. De scholen gesloten, dat hebben we nog niet vaak meegemaakt. Zelfs in de extreme winter van 1979 was de school waar ik toen werkte 'gewoon' geopend. Niet iedereen kon komen, maar verreweg de meeste kinderen en het personeel waren trouw aanwezig. Het lesrooster was een beetje aangepast, maar dat was bij ons geen uitzondering, dat kwam wel vaker voor. Als de inspectie onverwacht kwam kijken, moest ik het lesrooster eerst nog 'yn sân hasten' onder uit mijn bureaulade halen. Maar in die horrorwinter gingen we met de kinderen naar buiten en liepen we naar Klein Zwitserland. Ik herinner me nog dat een van de kinderen mij riep om te komen kijken: "Meester, meester, moat meester ris sjen, der stiet in strjitnammebuordtsje vlak boppe de grûn." Iedereen erbij natuurlijk en inderdaad, nog geen vijf centimeter boven de sneeuw stond het bordje 'Iestwei'. De verklaring was niet moeilijk: de sneeuw was hier zo hoog opgestoven, dat het bordje bijna was ondergestoven. En wij liepen dus niet op het asfalt, maar op die bijna twee meter dikke laag sneeuw.
Maar terug naar nu, naar 2020 met die coronacrisis. Scholen dicht, kinderen verplicht thuis en veel ouders ook. En die ouders moeten nu de taak van de meesters en juffen overnemen. Vooral voor degenen die altijd hebben gedacht en ook vaak verkondigd, dat lesgeven een fluitje van een cent was en schoolmeester zijn een luizenbaantje, is deze situatie een eyeopener. Maar hoe erg is het nu eigenlijk dat de kinderen een tijdje niet naar school kunnen en dat ze les krijgen van hun ouders? Nou ik denk dat de negatieve gevolgen wel meevallen, leerachterstanden loop je niet in een paar weken of maanden op. Het is maar net wat je doelen zijn en die liggen, als het goed is, voor ieder kind anders. Ik heb zelf als kind een lagere school of vijf, zes 'versleten' en dat had te maken met het beroep van mijn vader. Die was in dienst van de Provinciale Waterstaat die in die tijd bezig met het bouwen van de meeste 'hege brêgen' in onze provincie. En die bouw duurde gemiddeld zo'n twee jaar en dus verhuisden wij mee, zo'n beetje heel Fryslân door. Dat was technisch niet zo'n grote operatie, wij woonden in een woonark en voeren dus van de ene bouwplaats naar de andere. En wij, mijn zus en ik, werden dan zeg maar gedropt op de plaatselijke school. Was dat leuk? Nou de ene keer was het leuker dan de andere, maar wij hadden geen keus en dus pasten we ons aan. En dat is in elk geval wat wij/ik er aan heb overgehouden, een groot aanpassingsvermogen. Wij waren, wat je nu zou noemen, flexibel. En ik denk dat de meeste kinderen dat zijn, alleen de mate van zal verschillen. Dus ik denk niet dat de huidige situatie voor kinderen dramatisch zal verlopen. En ik zou heel voorzichtig zijn met het te vroeg weer openen van de scholen, ik denk dat de risico's die je dan neemt veel groter zijn dan de nadelen dat kinderen achterop raken.
Ouders moeten niet in paniek raken. Voor groep achters zullen de adviezen van de basisschool nu wat genuanceerder moeten zijn, wat minder kille en weinig zeggende cijfers, meer uitleg over de situatie van het kind, meer over zijn motivatie, over zijn studiehouding en zijn achtergrond. De ontvangende school kan en moet daar rekening mee houden, maar dat zal geen grote problemen opleveren lijkt mij. En wat je nu ziet zijn de meeste creatieve oplossingen van basisscholen met digitaal onderwijs en online lessen. Gaat prima lijkt mij, al moet het niet te lang duren, vooral bij jongere kinderen is de rol en de persoon van de juf of meester heel belangrijk. Dat zijn roll models voor die kinderen, die nemen hen als voorbeeld en dat kan nu even wat minder. Ik denk dat het straks, wanneer dat ook is, als de scholen weer open gaan, een feest wordt: kinderen blij, juffen en meesters blij en wat dacht u van de ouders?
Binne Kramer
NB. Ik ben voor de foto's even gaan kijken bij de verbouw van de school in Sumar: it Bynt.
{gallery}Luc/2020/school{/gallery}
Notice: Undefined property: stdClass::$readmore in /home/kanaal30/domains/archiefkanaal30.nl/public_html/templates/ja_teline_v/html/layouts/joomla/content/item/default.php on line 121
