SUWALD - Bevrijdingsconcerten heb je in soorten en maten, een gezellige en erg mooie was vrijdag in dorpshuis De Suderfinne in Suwâld waar shantykoor De Pypkesjongers deze dag zelfs 2 concerten gaven. Het koor onder leiding van dirigent Luuk de Vries, sopraan Elizabeth Kooy en kinderen van basisschool Dûbel-Ien werkten mee. Een bijna volle Suderfinne kreeg een prachtige avond voorgeschoteld met echte shanty’s, solo zang en ….. heel veel gezelligheid.
Bevrijdingsdag 2017, rondom de Kanaal30 regio een aantal grote festivals. In de Kanaal30 regio ook een klein aantal, eentje daarvan was in Suwâld in De Suderfinne. In de middaguren was het eerste concert van De Pypkesjongers waar een redelijk aantal bezoekers aanwezig was. Om 19.30 uur concert 2, net niet uitverkocht maar de enkele lege stoelen hadden eigenlijk ook bezet moeten zijn, laten we het er op houden dat diegene die er niet waren gewoon iets moois gemist hebben.
Zelf was ik uitgenodigd om naar Suwâld te komen om dit optreden bij te wonen. Wat ik kon verwachten wist ik eigenlijk niet, ja een shantykoor en ‘haar’ muziek.
Het werd meer, veel meer.
Het begon al mooi bij de ontvangst, de 2 kassa dames leken te schrikken toen in mijn pers-pas liet zien en zei dat ik namens Kanaal 30 kwam ‘we hawwe de parse derby’ hoorde ik. Gelukkig ook een mooie lach op de gezichten van de dames.
Al snel zag ik meneer Jappie, ik ken hem als collega chauffeur op de BurgumMobyl, hij was ook de persoon die mij uitnodigde en hij is zanger in het koor. ‘Eerst maar aan de koffie’ was de eerste mededeling die ik van hem hoorde. Een prima begin.
Ondertussen zag ik ook dat de grote zaal van de Suderfinne behoorlijk vol liep. Maar achter deze zaal was de koffie in de bar, die eerst maar even ....
Klokslag 19.30 had het moeten beginnen waren het niet dat opeens de noodverlichting boven het podium ging branden, kortsluiting of overbelasting van een stroom groep, het was niet bekend maar snel werd ook dit probleempje opgelost.
Iets te laat begon het bevrijdingsconcert waar de zangers van de Pypkesjongers al zingend het podium betraden. Pier Boonstra was (ook) spreekstalmeester en hete de bezoekers welkom. Hij hield het kort, zingen kunnen de mannen van dit koor veel beter en lange toespraken daarvoor kwamen de bezoekers natuurlijk niet. Niets te kwade van Pier want hij presenteerde deze avond meer dan uitstekend, serieus als het moest en met een kwinkslag als het kon.
Snel volgen de liederen zich op en ook al snel kwamen de eerste gast-artiesten aan zingen toe.
Sopraan Elizabeth Kooi kondigde haar eigen liederen aan en zong later onder erg mooie accordeon begeleiding die liederen. Haar eerste 2 liederen waren al mooi, In Haven en Les Berceaux waren deze liederen. Doordat ze er eerst over vertelde was het nog begrijpelijker al was dat 2e lied in een taal, het Frans, wat waarschijnlijk niet veel konden volgen, ik zeker niet. Maar haar uitleg maakte veel goed.
De kinderen van Dûbel-Ien zongen voor de pauze zelfs 5 liederen, allemaal even mooi gezongen. Het eerste lied begon iets aarzelend maar …. ga er maar staan, meer dan 100 mensen die juist naar jou keken. Na de 2e zin van ‘Daar was laatst een meisje loos’ was die aarzeling weg en zongen ze echt heel mooi. Bij het laatste lied ‘My Bonnie is over de ocean’ was het net een echt schantykoor, recht zo die gaat en uit volle borst !!
Elizabeth en het koor zongen voor de pauze nog een lied en het eerste deel zat er op. In die pauze maakt ik de onderstaande groepsfoto van de kinderen met de beide juffen. Omdat De Suderfinne vol was gingen we even naar buiten, waar ….. het koud was. Maar als ook de juich foto is gemaakt ging de jeugd snel naar binnen, er stonden allemaal lekkere dingen voor ze klaar. Omdat de kinderen alleen maar voor de pauze optraden gingen er een aantal naar huis, een aantal bleef ook voor het deel na de pauze, geen verkeerde keuze!
Na de pauze zong Elizabeth weer de nodige liederen en natuurlijk ook het koor. Bij het koor een paar opvallende zaken. Bij het lied ‘Mull of Kintyre’ was het accordeonist Hans die op mondharmonica ging spelen. ‘achter mij hoorde ik ‘ik bin der stil fan, sa moai’ het klopte het was erg mooi.
Het duet van Gerrit en Pier was ook erg mooi, begeleid door de beide accordeonisten, de drummer en een zacht meezingend koor klonk ‘It roaske fan’t alddeel’ wel erg mooi. Volgens mij was het applaus na dit lied maar iets minder luid dan het eind applaus.
Het laatste lied was ‘I am sailing’ het koor met de muzikanten zongen en speelden dit lied wel heel erg mooi, het werd helemaal mooi toen ook Elisabeth met ‘bovenstem’ mee ging zingen.
Een prachtig concert was teneinde.
Uiteraard de bedankjes en de bloemen, en een terecht eindapplaus voor iedereen die op welke manier zijn of haar bijdrage had geleverd.
Jan Kamminga
{gallery}Syta/pyp6517{/gallery}
Notice: Undefined property: stdClass::$readmore in /home/kanaal30/domains/archiefkanaal30.nl/public_html/templates/ja_teline_v/html/layouts/joomla/content/item/default.php on line 121
