BURGUM - De identiteit van de nieuwe voetbalclub van/in Burgum. Met andere woorden: wie zijn wij, waar staan we voor en waar gaan we voor. Daar ging het om, woensdagvond in de grote en stampvolle zaal van De Pleats in Burgum. Daar waren bijna 200 geïnteresseerden van BCV, Bergum en BBC bij elkaar gekomen om te luisteren naar een introductie van twee vertegenwoordigers van bureau De Beer Zwarts uit Drachtster Compagnie. Identiteit dus, in het kader van de op handen zijnde fusie.
Interessante gesprekstof
Dat was het zeker, interessante gesprekstof, woensdagavond in De Pleats in Burgum. Kort gezegd: waar staat straks de nieuwe voetbalvereniging van en in Burgum voor, als de fusie tussen vvBergum, vvBCV en vvBBC straks, in de loop van volgend jaar, een feit is. Wél interessant, niet gemakkelijk, want dan gaat het over inzichten, er komt een fikse portie filosofie aan te pas, zelfkennis, visie en nog een heleboel andere niet altijd even gemakkelijk te benoemen en te omschrijven zaken. Dat is niet iedereen z'n werk en daarom had de werkgroep die de fusie moet voorbereiden en die dat al voor een groot gedeelte heeft gedaan, een tweetal professionals ingehuurd om de, zeg maar filosofische, kant van dit samengaan voor te bereiden en te begeleiden. De vraag is dan natuurlijk hoe doe je dat, en dan wel zodanig, dat het voor iedereen duidelijk wordt wat identiteit nu precies is en hoe je dat vertaalt naar maar liefst drie verenigingen die voortaan als één door het leven willen gaan. Met als complicerende factor dat aan het bestaan van de twee moederverenigingen, Bergum en BCV, een vele decennia lange geschiedenis kleeft, een geschiedenis die weliswaar voetbal als bindende factor had, maar die tot voor een paar jaar gestoeld was op totaal verschillende inzichten omtrent onder andere levensbeschouwelijke vraagstukken. Kort gezegd, tot voor niet al te veel jaren was praten over of zelfs maar het noemen van een fusie tussen Bergum en BCV, zoiets als vloeken in de kerk. Niet dat ze elkaar het licht in de ogen niet gunden, maar meer dan een milde vorm van vreedzame coëxistentie was het niet en zou het ook nooit worden, vonden de intimi van beide clubs. De verbindende schakel was eigenlijk een hele logische, die heette BBC. De Bergum/BCV Combinatie en daarin was het hele jeugdvoetbal plus het damesvoetbal in Burgum ondergebracht. En, zoals je als pragmatisch denkend mens wel had kunnen voorspellen, had die jeugd en hadden die vrouwen en meisjes helemaal geen boodschap aan al dat 'oude zeer' van vroeger. Hun doel was voetbal en dat bleek dus prima te gaan onder de vlag van BBC. En daarmee was in principe de weg vrij voor in ieder geval overleg over een eventueel samengaan. En omdat er op een gegeven moment twee voorzitters aan het bewind waren die pragmatisch konden denken en handelen, kwam het overleg dat tot samengaan moest leiden, aanvankelijk aarzelend, maar daarna steeds steviger onderbouwd, op gang. Een stevige werkgroep bestaande uit mensen die weliswaar wilden doorpakken, maar die genoeg 'boerenverstand' meebrachten om de zaken 'hoeden' aan te pakken, boog zich over alle aspecten die een rol zouden kunnen, moeten, spelen bij een fusie. Die werkgroep kreeg en nam de tijd om alles onder de loep te nemen en geen probleem onbesproken te laten, opdat er later geen 'lijken uit de kast' zouden rollen.
verbazing
Ik ben er uiteraard niet rechtstreeks bij betrokken geweest, als sportverslaggever zit je niet in commissies en ben je zo veel mogelijk objectief. Maar ik heb uiteraard als geïnteresseerde 'voetbalwatcher', het hele proces van een afstandje gevolgd. En, eerlijk gezegd, ik heb me erover verbaasd dat het überhaupt zo ver gekomen is. Mijn bemoeienis met zowel BCV als Bergum beslaat inmiddels ongeveer veertig jaar en meer dan zeg maar 35 jaar daarvan, heb ik altijd gedacht dat een eventueel samengaan van die beide clubs er simpelweg niet inzat, in mijn optiek waren de verschillen gewoon te groot. Er gaapte met andere woorden een kloof die in principe niets met voetballen 'an sich' te maken had. Ik weet nog dat het mij aanvankelijk niet in dank werd afgenomen dat ik bij beide clubs 'over de vloer kwam'. En daar zijn pittige woorden over gevallen. Langzamerhand veranderde dat en werd ik door beide verenigingen geaccepteerd, dat heb ik altijd als heel plezierig ervaren en dat is nog steeds zo. En eigenlijk ben ik blij dat beide clubs nu het gezonde verstand hebben laten prevaleren boven de emotie en het sentiment van vroeger. Al zit er voor mij ook een nadeel aan. Een nadeel? Jawel, er blijft voor mij als verslaggever nu nog maar één zondagploeg over, dus één op de twee zondagen 'ha ik neat te dwaan'. Want die sfeer op zondagmiddag als Bergum thuis speelde was uniek, waarom weet ik niet, misschien omdat ik als middelbare scholier altijd al op zondag langs de lijn stond. Die indrukken vergeet je nooit meer. En eigenlijk is dat al die jaren zo gebleven. En vanwege die betrokkenheid, later helemaal, toen ik verslagen ging schrijven en foto's ging maken, eerst voor de Bergumer Courant en later voor Actief en nu voor Kanaal 30, ben ik vanavond naar De Pleats gekomen om te horen hoe buitenstaanders, maar wel professionals, aankijken tegen een lastig te omschrijven begrip als identiteit. En van een hele nieuwe en grote club nog wel. Ik ben dus heel benieuwd. Ik heb dan altijd zoiets van 'hoe zou ik dat doen'. Maar daar gaat het nu in principe niet over, maar vanuit dat perspectief is dit verslag natuurlijk wel geschreven. Ik ben uiteraard vroeg op deze woensdagavond en dus is de grote zaal van De Pleats nog bijna helemaal leeg. Ik ga helemaal vooraan zitten, deed ik vroeger op school nooit never, behalve als mevr. Valk geschiedenis gaf, daar wilde ik geen woord van missen. Maar om fotografische redenen zit ik nu het liefst eerste rang. Siep Stelpstra komt naast me zitten, Siep is voetbalkenner en dan met name waar het BCV betreft, in de geschiedenis van die club heeft hij een langdurige en belangrijke rol gespeeld. We zijn beiden benieuwd wat we kunnen verwachten van deze avond. "Mar dan moatte der al wat mear minsken komme," overschouwt hij de nog vrijwel lege zaal. "Ik hie mear belangstelling verwachte." Maar als we een klein kwartier verder zijn, heeft hij gekregen wat hij wilde. Wat heet, de zaal zit bommetje vol als onze gastvrouw, Jacqelien Boersma, de avond opent. Bekende koppen bijna allemaal, bijna, want wonderlijk genoeg zijn er ook bezoekers die noch Siep noch ik kennen. Maar verder zijn het de 'usual suspects', met andere woorden: degenen die je mag verwachten. En gelukkig ook opvallend veel jeugd en een forse vertegenwoordiging van de meisjes- en damesploegen. Jacquelien legt in korte trekken uit wat we van deze avond kunnen verwachten en ze introduceert tevens de beide vertegenwoordigers van bureau De Beer/Zwarts uit Drachtstercompagnie, een bureau dat aan 'strategische creatie' doet. Wat dat ook precies mag betekenen, maar ze hebben vast verstand van identiteit schat ik in.
toegepaste maatschappijleer
Na de introductie van Jacqelien is het woord aan de beide mannen die verder de avond zullen vullen. We krijgen, zo begrijp ik, een lesje toegepaste maatschappijleer, met andere woorden, de beide mannen leggen uit hoe zij tegen dit hele fusieverhaal aan kijken. Zij hebben inmiddels meegekregen welke componenten dit samengaan hebben geïnitieerd, dat zijn zeg maar de drie toeleverende verenigingen Bergum, BCV en BBC. Waarbij in dit verhaal BBC het belangrijkste element is vanwege het feit, dat er zonder BBC waarschijnlijk helemaal geen fusieplannen zouden zijn gekomen. BBC heeft in feite aangetoond dat voetbal uitstijgt boven de beide andere componenten. De spreker verwoordt het aldus: "In de vorm van BBC heeft de voetballende jeugd van Burgum jaren geleden zonder het te weten, een voorschot genomen op de voorgenomen fusie van de twee voetbalverenigingen in het dorp. Jullie staan op het punt twee rijke clubhistories mogelijk in elkaar te ritsen tot een nieuwe club voor iedereen in Burgum die voetbal een warm hart toedraagt."
meer dan voetbal alleenHet klinkt goed, maar af en toe toch wat idealistisch, maar misschien zit de zaal vol mensen daar wel op te wachten, wie weet. Maar eerlijk gezegd betwijfel ik het. Voetballers zijn merendeels realisten, die willen in feite maar één ding: voetballen. Het hoe en waarom doet er voor de meesten niet toe. Uiteraard is het goed om ook het idealistische aspect te benoemen en te benadrukken. Het gaat nog even door. "Maar, een vereniging is meer dan voetbal alleen, het is een samenkomst van mensen die naast voetbal ook iets anders delen. Clubliefde gaat veel verder dan het spelletje, zo simpel is het het. Met de twee verenigingen komen twee rijke histories bij elkaar, twee clubgeschiedenissen die bol staan van verhalen over winst en verlies, verhalen over vriendschap en teamgeest. Herinneringen over mensen en gebeurtenissen hebben geleid tot het punt waar jullie nu samen staan, het moment waarop deze verhalen en herinneringen worden gebundeld tot een nieuw hoofdstuk, tot een nieuwe club van en voor jullie allemaal." Klinkt prima, maar nogmaals, ik mis een beetje de realiteit, zo ken ik de meeste voetballers niet, het is mij een beetje te hoogdravend, het begint zo nu en dan wat te zweven. Ik heb de indruk dat de meesten die hier in de zaal zitten, vanavond zijn gekomen om antwoorden te krijgen op een aantal puur practische vragen. Zoals: wie vormen straks het nieuwe bestuur, wie wordt voorzitter, wat gebeurt er met de beide clubhuizen, welke rol speelt de nieuwe sporthal straks in dit verhaal, wat worden de nieuwe clubkleuren, als er een sponsornaam op die shirts komt, welke is dat dan. Wie beslissen daarover? En zo kun je nog wel een flap-over vol bedenken. Wat ik ook graag had gewild, is een dialoog met de aanwezigen, wat vinden ze ervan, hoe kijken ze tegen het geheel aan. Er zitten toch een kleine 200 belangstellenden en -hebbenden in de zaal, maar ik heb nauwelijks stemmen horen opgaan. Het aandeel van de mensen waar het in feite om gaat, de 'minsken dy't op hokker wize ek, belutsen binne', is in mijn ogen toch wel erg minimaal. Dit is een voordracht van twee deskundigen, heel goed onderbouwd, maar ik, en ik denk 'velen met mij', wil(len) graag weten hoe het nu in de praktijk verder gaat. Dé vraag van deze tijd dus: 'hoe nu verder'.
waarden, droom en ambitie
Maar laat ik om het verhaal compleet te maken, de beide deskundigen weer even aan het woord laten. "Zoals eerder aangegeven bestaat de identiteit uit woorden. Pas wanneer deze woorden door jullie worden gedragen, krijgen ze waarde wanneer jullie ze samen omzetten in daden. Wat zijn die woorden? Hopelijk stellen wij jullie nu aan jezelf voor. Dit is voetbal volgens Burgum: onze waarden: hart voor de sport, hart voor de club, hart voor de omgeving. Onze droom: 'Wij willen zoveel mogelijk mensen onze clubliefde laten ervaren'. Onze ambitie: 'Wij kunnen zoveel mogelijk mensen onze clubliefde laten ervaren door...." En daarna werd de zaal uitgenodigd om op een briefje te schrijven waardoor die clubliefde zou kunnen worden ervaren. Daar kwam redelijk wat respons op, waarbij de suggesties op een groot vel papier werden geschreven, maar dat was voor mij althans niet leesbaar.
verhaal
Een van de onderdelen van de avond was een verhaal dat mij in ieder geval deed denken aan een boek van Nynke van Hichtum, de schrijfster van 'De tsien fan Marten Afke', velen van u zullen het ooit gelezen hebben, het is een boek dat de wederwaardigheden van een groot gezin, tien kinderen maar liefst, in de eerste helft van de vorige eeuw. Ontroerend mooi geschreven, maar lichtelijk gedateerd uiteraard. Nog zo'n verhaal, ook van Van Hichtum, is 'Jelle fan Sipke Froukjes', dat gaat niet over voetbal, maar over kaatsen. Het verhaal van deze avond gaat over een jongetje, Fedde, die met zijn vader naar een voetbalwedstrijd staat te kijken. Met wat kennis van zaken en inlevingsvermogen kunt u de rest zo invullen. Mooi? Zeker, goed geschreven, maar eerlijk gezegd ontgaat mij de relevantie een beetje in het kader van deze avond.
conclusie
Wat zijn we wijzer geworden deze avond in De Pleats? Niet echt veel, maar toch ook weer een heleboel. De achtergrond van de voorliggende fusie bijvoorbeeld, zoals het thema van deze avond eigenlijk aangaf: het ging over plaatsbepaling, nauwkeurig gezegd: de plaatsbepaling van de nieuwe fusieclub in de Burgumer maatschappij van 'hjoeddedei'. Zonder meer nuttig, maar naar mijn smaak in af en toe wat verbloemend taalgebruik, een beetje te veel gericht op het sentiment. Ik ben eigenlijk heel benieuwd hoe het verder gaat. Voor het slagen van dit hele proces ben ik niet bang, dit gaat wel door, hier is goed en lang genoeg over nagedacht. Ik ben wel heel benieuwd hoe deze nieuwe club gaat heten. Eigenlijk zou BBC het meest voor de hand liggen zou je zeggen, maar ik weet niet of dat verenigingstrechnisch wel mag. Een hele nieuwe naam dan? Vanuit de zaal kwam een suggestie om een prijsvraag uit te schrijven. Ook een oplossing. De plaatsnaam erin? Kan eigenlijk niet, een van de participanten heette immers al vvBergum. Niet echt chique. Ik wacht samen met u in spanning af.
Binne Kramer
{gallery}Syta/fusie131118{/gallery}
Notice: Undefined property: stdClass::$readmore in /home/kanaal30/domains/archiefkanaal30.nl/public_html/templates/ja_teline_v/html/layouts/joomla/content/item/default.php on line 121
