GARYP - Toen bij rust er 0-1 op het scorebord stond, zag het er voor V en V zaterdagmiddag niet echt florissant uit in de wedstrijd tegen Foarút uit Menaem. Zeker ook gezien het uiterst matige spel van de thuisclub, die nauwelijks een vuist had kunnen maken tegen de samen met hen onderaan staande gasten. Hoe anders was het toen de scheidsrechter in de invallende duisternis voor het einde floot. Toen liet het scorebord een verbazingwekkende 5-1 voor de Garipers zien. Een kenner zou zeggen: dat is voetbal.
'Wêr dogge se it fan'
Het was een van de geliefde statements van mijn helaas te vroeg overleden oude vriend H.P.Rozema. En ook deze keer paste die uitspraak naadloos op het verloop van dit duel in de kelder van de vierde klasse. Voor beide ploegen was dit een cruciale wedstrijd: winst betekende aansluiting met de middenmoot, verlies zou inhouden dat de donkere wolken van de dreigende degradatie steeds dikker en donkerder zouden worden. En dat wilden beide ploegen ten koste van alles voorkomen. En als je dan bij de rust, halverwege dus, met 0-1 achter staat, moet je je als ploeg en als coach zorgen gaan maken. Dat deed diezelfde coach dus ook. "En net sa sunich", vertrouwde hij me toe na afloop. En je kunt zeggen wat je wilt, zijn tirade, want dat zal het ongetwijfeld zijn geweest, 'die fertuten'. Al is dat uiteraard nooit met zekerheid te zeggen. Maar als jouw ploeg er in de tweede helft in slaagt om vijf keer raak te schieten, moet er sprake zijn van een omslag, van een kanteling, een kentering zijn geweest, zeker na een tamelijk bloedeloze en in ieder geval doelpuntloze eerste helft. In ieder geval was die 5-1 opmerkelijk, zeg maar gerust verbazingwekkend. En dus stapte V en V licht euforisch van het veld. Die euforie was V en V coach Harry Beintema nu niet direct van het gezicht af te scheppen. Natuurlijk was hij blij, je zou voor minder niet waar, maar het dak ging er niet af en de dug out stond na afloop nog steeds overeind. Vraag was natuurlijk wat er in dat kwartier daar in die kleedkamer was gebeurd. Want dat er gepraat was, leed geen twijfel. "Nee, fansels is der praat, en it measte troch my en dat gie net sunich, dat kin ik dy wol fertelle. It gie oer ôfspraken dy't net neikaam wiene en dan foaral oer de manier fan spyljen. Want at wy sa trochgien wiene as yn de earste helte, hiene wy fan syn levensdagen net wûn. Mar nei ôfrûn ha ik se in kompliment jûn, dat hiene se fertsjinne, se binne deryn slagge om de wedstriid kompleet te kanteljen. Eins hawwe wy fanôf de ôftraap fan de twadde helte de wedstriid yn hannen naam, no en do hast sjoen dat it dêrnei in hiele oare wedstriid wie. En dat is best knap, moatst dy allinne ôffreegje wêrom dat yn de earste helte net koe. Doe wiene wy slap, der siet gjin striid yn, wy lieten mei ús spylje en dat mei tsjin sa'n ploech nea barre fansels. Mar hawar, wy hawwe de trije punten, wy kinne wer foarsichtich neit boppe sjen en dat fielt in stik better." Aldus de V en V -coach die overigens als laatste het veld verliet, zijn ploeg was al op weg naar de warme douche en de koude pils, neem ik aan. In welke volgorde weet ik uiteraard niet...
koud en somber
De weerberichten voor deze zaterdag zien er niet geweldig uit, sterker nog, 'it wurdt hjerstich', heeft Piet P. beloofd. Maar als ik naar Garyp rijd is het wonder boven wonder droog, al lijkt het elk moment te kunnen gaan regenen. Maar Pluvius heeft erbarmen met ons, pas diep in de tweede helft vergast hij ons op een 'stadich reintsje'. De beide ploegen zijn aan het inspelen, warm worden is de opdracht, want het is wel droog, maar toch wel behoorlijk fris, zeg maar koud. Ik heb zo'n beetje alle beschikbare kleding aan, ik ben 'mei gjin priem te bestekken', zoals mijn moeder dat vroeger noemde. Ik zoek een plek tussen de beide dug outs, wind in de rug en over de zon hoef ik me geen zorgen te maken zoals vorige week: die is er niet. Wat er wel is, en dat hoort hier bij de egards waarmee je ontvangen wordt, is warme koffie, Pieter van Keimpema arriveert tegelijk met mij bij de dug out, mét koffie. Welkom ben je hier altijd! Ik loop dwars over het veld met een man in het scheidsrechterszwart, het zal de fluitist van dienst zijn veronderstel ik, maar nee, hij is grensrechter voor Foarút, de tegenstander van deze middag. En als ik het goed begrijp, doet hij dat al decennia lang. Ik wens hem veel succes en: nee, ik zou niet graag met hem ruilen. Als clubscheidsrechter doe je het immers nooit goed, het lijkt mij vreselijk ondankbaar werk. Als de pupil van de week het bal heeft geopend door de bal feilloos achter de doelman van de gasten te schieten, kunnen we beginnen. Over deze eerste helft kan ik achteraf kort zijn. Die is matig, héél matig van kwaliteit en qua kansen is het van het zelfde laken een pak. V en V krijgt één kans die er niet in gaat, wat wel had gemoeten, en ook Foarút krijgt er één en die had er nooit in gemogen. Dan weet u dat deze eerste helft weinig attractief was en dat V en V terecht, maar onnodig met 0-1 de rust ingaat. De intimi achter mij hebben er weinig vertrouwen in dat hun ploeg het duel nog kan laten kantelen: "Der sit neat yn, fiersten te slap en it is sa rommelich as wat." Dus: "Jimme geane nei hûs?" Zij: "Bist net wiis, wy krije noch in helte en wa wit wat wy noch meimeitsje fannemiddei." Dat laatste komt de spreker op hoongelach te staan. Maar het blijken achteraf wel degelijk profetische woorden.
tweede helft
En op het doen uitkomen van die profetie van die V en V fan, hoeven we niet lang te wachten, want we zijn nog geen tien minuten bezig als V en V de stand in evenwicht brengt. De goal is van Lippe Kleinhuis die de Foarút -doelman kansloos laat: 1-1. We zitten met toch wel lichtelijk verbaasde blikken naar V en V te kijken, de thuisclub lijkt als herboren, het verschil is niet te missen. Maar het is nog maar 1-1 en beslist is er dus nog niets. Maar het beeld van de wedstrijd is compleet anders, het is nu de thuisclub die het heft in handen heeft genomen en die het meeste balbezit en de meeste kansen heeft. Het publiek achter mij leeft zicht-, nou beter gezegd, hóórbaar op, ze gaan er weer in geloven. En dat vertrouwen wordt zeker niet beschaamd als het even later 2-1 wordt. Wat ik ervan meekrijg hangt er een penetrante lucht van 'eedee', eigen doelpunt dus, om die treffer, maar niemand van het thuispubliek die daarom treurt. En als Berend Wijmenga er nog geen kwartier later ook nog 3-1 van maakt, met een kopbal deze keer en niet met een van zijn befaamde snoeiharde schoten, zit V en V plotseling op rozen. Aanvallend komt Foarút er eigenlijk niet meer aan te pas, de gasten zijn de draad helemaal kwijt, waar V en V steeds beter gaat voetballen. Nauwelijks te geloven, zo'n ommezwaai in zo'n kort bestek. Duidelijk is inmiddels wel, dat deze wedstrijd qua uitslag is gespeeld, bij Foarút sijpelt het geloof in eigen kunnen langzaam, maar héél zeker, weg, waar bij V en V dat zelfde geloof steeds meer toeneemt. Het enige dat coach Beintema, gezien zijn verbale interventies, nog zorgen baart, is de concentratie. "Kop derby hâlde", want hij weet dat gevaar nadrukkelijk op de loer ligt. Er zijn eerder ploegen door een overmaat aan zelfvertrouwen in de slotfase alsnog ten onder gegaan. Maar hij constateert ook, dat zijn team nadrukkelijk domineert en zo nu en dan aanvallen lanceert die messcherp zijn en die de Foarút-defensie voor grote problemen stelt. Met andere woorden: V en V heeft de wedstrijd stevig in handen en eigenlijk is het wachten op nog een paar treffers voor de thuisclub. En die komen er ook, twee stuks zelfs. De 4-1 komt op naam van Lippe Kleinhuis en de 5-1 is van Berend Wijmenga die een gave assist van Cor Wartena knap afrondt. Diezelfde Cor Wartena loopt nog tegeneen onnodige rode kaart op, zijn tweede gele in feite, wegens praten in een fase waarin de scheidsrechter de klamme handen meer dan vol heeft aan de af en toe behoorlijk pittige duels, die als achterhoedegevechten worden uitgevochten. Aan de stand verandert niets meer: V en V wint terecht dit 'bjusterbaarlike' duel met 5-1 en degene die daar bij rust op gegokt had met een stevige inleg en een grote portie vertrouwen in de thuisclub, had alvast voor een jaar de verhoogde zorgpremie kunnen verdienen...
Binne Kramer
{gallery}Syta/vv131118{/gallery}
Notice: Undefined property: stdClass::$readmore in /home/kanaal30/domains/archiefkanaal30.nl/public_html/templates/ja_teline_v/html/layouts/joomla/content/item/default.php on line 121
