HARKEMA - De uiteindelijke zeven treffers van de wedstrijd tussen De Herauten en Frisia uit Leeuwarden, werden een beetje vreemd verdeeld, niet alleen over de beide ploegen, het werd 5-2, maar ook in de tijd. In de eerste helft viel slechts één doelpunt en de overige zes vielen in het slot van de wedstrijd, binnen de zeven laatste minuten. Het gaf aan dat de uiteindelijke beslissing in de wedstrijd in de 'staart' viel, vandaar de titel. Herauten won, want: 'wie de meeste kooltjes maakt die wint de pot'.
Herauten mag niet klagen met 5-2 zege
In de zakenwereld gaat het om het 'getal onder de streep', met andere woorden om de winst. En eigenlijk is dat bij voetbal net zo, de winst is het belangrijkst, het hoe is alleen leuk voor het jubileumboek. Het Nederlands Elftal liet dat zaterdagavond maar weer eens zien in al zijn 'glorie'. De wedstrijd was het aanzien nauwelijks waard, maar de uiteindelijke 0-0, een bloedeloze 0-0 in feite, bleek genoeg voor het nog ontbrekende punt in de aanloop naar de kwalificatie voor het EK van volgend jaar. Maar wat de toeschouwers zaterdagavond, of ze nu in het stadion zaten dan wel voor de buis, te kort kwamen, kregen de toeschouwers maandagavond, gratis nog wel, te zien in sporthal de Fûgelkamp in Harkema. Daar speelden de Burgumer Herauten tegen Frisia uit Leeuwarden en dat werd een wedstrijd die attractief en spannend was, eigenlijk tot en met de laatste minuut. Herauten won uiteindelijk nog opmerkelijk ruim met 5-2, maar eerlijk gezegd zag het daar lange tijd niet naar uit. De gasten uit Leeuwarden waren immers zonder meer gelijkwaardig, een jury had waarschijnlijk geopteerd voor een dead heat. Na de eerste helft stond het pas 1-0 voor de Burgumers en dat was in feite illustratief voor de krachtsverhoudingen, het had net zo gemakkelijk andersom kunnen zijn.
eerste helft
Het is 'klearebare hjerst' als ik naar Harkema rij, het regent en het waait en de weg ligt vol bladeren en afgebroken takken en takjes. Rustig aan dus, maar eigenlijk is die waarschuwing overbodig, in dit traject zitten zoveel bochten, dat de gemiddelde snelheid nauwelijks boven de vijftig komt. In De Fûgelkamp, de Harkemaster sporthal die, zolang de Nije Westermar nog niet klaar is, als thuishaven dient voor de Burgumer zaalvoetballers, zijn de Herauten al aan het warmlopen, van tegenstander Frisia is nog niets te bekennen. Scheidsrechter van dienst is de heer Balta uit Stadskanaal en hij wordt op de achtergrond geassisteerd door Rienk de Boer, zelf ook scheidsrechter en nu dus optredend als coach. Hij is de man die bekend staat als prima referee, maar ook als de man 'dy't alles op 'e fyts docht'. Als bewijs daarvoor vertelt hij, als we het hebben over reistijd en afstanden, dat hij ooit een wedstrijd moest fluiten in Elim, een plaats vlak bij Emmen. "Ik bin middeis fuortgien en wie nachts om trije oere wer thús", zegt hij, "want ja, ik wie op 'e fyts hè." Dan ben je wel een echte hobbyist, een pure liefhebber. De man die hij nu moet begeleiden, coachen zeg maar, zal het overigens prima doen, alleen in de hectische eindfase moet hij even zijn gezag laten gelden. Maar dat komt nog.
eerste helft
Als de ref de wedstrijd heeft laten beginnen blijkt dat hier twee ploegen aan het werk zijn die prima voetbal spelen en die elkaar qua sterkte nauwelijks iets ontlopen. Herauten heeft de nodige moeite om oog-in-oog te komen met de Leeuwarder doelman, een boom van een vent met een onvervalste Stentorstem. Qua postuur doet hij weinig onder voor Bas van der Leij tussen de Herauten-palen en ook als doelman, het tegenhouden van ballen dus, is hij gelijkwaardig. Nee, aan de beide keepers zal het niet liggen deze avond. Op de openingstreffer moeten we ongebruikelijk lang wachten, want de klok staat op 16 (minuten te spelen dus) als het Sander Smedema is die de thuisclub met een venijnige schuiver in de verre hoek op 1-0 zet. Deze Sander Smedema ken ik eigenlijk niet als zaalvoetballer van de Herauten, ik ken hem als dynamische middenvelder van Eastermar. "Mar wy kinne him der wol by ha", heeft coach Walter de Boer mij ingefluisterd en dat geloof ik graag, De Boer kent z'n pappenheimers. Een andere nieuweling, maar niet echt, is Kees Noordmans, ook hem heb ik de laatste tijd niet zien spelen bij de Herauten. En ook hij is zonder meer een aanwinst voor de Burgumers. Het blijft tot aan de rust bij die wat mager ogende 1-0 voorsprong voor de Herauten en eigenlijk valt het mij wat tegen dat Frisia helemaal niet tot scoren komt, ondanks de hoopgevende en soms oogstrelende combinaties van de gasten. Maar achterin bij de thuisclub staan Bertus de Boer en Douwe Heegstra hun mannetje en in laatste instantie is daar altijd nog Bas van der Leij, hij zal met name in de slotfase een belangrijke rol vervullen. Hij heeft van die wedstrijden dat hij speelt met een soort aura van onpasseerbaarheid en dit is blijkbaar zo'n wedstrijd.
tweede helft
De gasten hebben goed begrepen dat ze uit een ander vaatje moeten tappen om dit Herauten op de knieën te krijgen en dat betekent dat Frisia toch wel in grote mate het laken naar zich toetrekt. Eigenlijk is het wachten op de gelijkmaker, maar daar moeten we lang op wachten, sterker nog, die komt helemaal niet. Want het is de thuisclub die, met nog slechts acht minuten op de klok, de voorsprong verdubbelt. Het is een prachtige lob van Kees Noordmans die tekent voor die treffer, overigens in een periode dat Frisia domineert en af en toe langdurig balbezit heeft. Die 2-0 zou genoeg moeten zijn voor de overwinning zou je zeggen, zeker gezien de gestaag wegtikkende tijd. En dat gevoel wordt nog versterkt als nog geen twee minuten later het Justus Boomsma is die in overtal een vrije trap van Bertus de Boer tot treffer promoveert: 3-0. Toch slaat de onzekerheid bij Herauten toe als Frisia de 3-1 scoort middels een snelle uitval. Zou het dan toch nog? Maar als, met nog iets meer dan één minuut te spelen, Douwe Heegstra een soepele combinatie met Kees Noordmans keurig afrondt, lijkt het toch wel gedaan met Frisia: 4-1. Maar die absolute slotfase is spannend, hectisch ook en er gebeurt van alles. Het wordt nog 4-2 als Calvin Rooda even de weg kwijt is omdat hij een bal keihard in zijn gezicht heeft gekregen. Wonderlijk genoeg fluit de scheids niet af en wordt er tot woede van alles wat Herauten is doorgespeeld. Frisia profiteert van de chaos en scoort de 4-2. Als het nu ook nog 4-3 wordt, kan er nog van alles gebeuren, maar het is Bertus de Boer die slim de mogelijkheid om te scoren aangrijpt als de Frisia-keeper mee ten aanval trekt. De Boer wint een cruciaal duel op het middenveld en schuift vervolgens de bal onhoudbaar in de lege goal: 5-2. Dan is ook die laatste, lange minuut voorbij en heeft Herauten alsnog ruim gewonnen. Een zwaar bevochten overwinning, maar zijn dat niet de mooiste en meest beklijvende?
Binne Kramer
{gallery}Syta/heraut201119{/gallery}
Notice: Undefined property: stdClass::$readmore in /home/kanaal30/domains/archiefkanaal30.nl/public_html/templates/ja_teline_v/html/layouts/joomla/content/item/default.php on line 121
