OENSTJERK - VCTrynwâlden O-13, voor de niet ingewijden, de D-pupillen dus, hadden zaterdagmorgen niet al te veel moeite met V en V O-13 uit Garyp. Op het Trynwâldster kunstgras werd het een ruime 5-0 zege voor de thuisclub en die overwinning was verdiend en terecht. VCT was beter in die zin, dat de Trynwâldster 'All Blacks' sneller en feller waren dat hun opponenten. De thuisclub won de meeste persoonlijke duels en dat leidde tot een vrijwel permanent overwicht.
VCT maakt korte metten met opportunistisch V en V
Het was in feite een clash van twee verschillende spelconcepten, de wedstrijd zaterdagmorgen op het kunstgras in Oentsjerk tussen VCTrynwâlden O-13 en V en V O-13. Ze speelden in die zin verschillend dat de thuisclub het zocht in snelle combinaties over afwisselend de beide vleugels of de korte middenweg over de as van het veld, waar de gasten het moesten hebben van puur opportunisme: lange ballen naar voren en kijken waar het schip strandt. Daar kwamen de Garipers vrij vlot achter, dat 'schip' strandde merendeels in de goed gestaffelde achterhoede van de Trynwâldsters waar met name de laatste man van zich deed spreken. Prima voetballer die nummer 5, een jongen met overzicht, een superieure techniek en een mentaliteit die past bij een centrale verdediger. Dat zijn doelman de spreekwoordelijke nul kon houden, was zeker niet in de laatste plaats aan hem te danken. Er liep bij de thuisclub nog zo'n mannetje rond, nummer 3, die paste in de categorie 'in fin mear as in bears'. Een feestje om naar te kijken, met bewegingen in huis om duimen en vingers bij af te likken, snel en beweeglijk en een constante plaag voor de V en V-defensie. Die werd op zijn beurt geleid door een uitstekende keeper, type 'net fan dat benaude'. De D's, want dat zijn de O-13 ploegen, spelen op een groot veld en betekent niet alleen dat er veel gelopen moet worden, maar ook dat er gespeeld wordt met normale goals, de officiële maten zeg maar. En aan die 'officiële maten' voldoen de meeste goalies van onder dertien nog niet, hoge ballen blijken dus een groot probleem. Deze V en V-doelman was ook zo'n type, maar hij compenseerde zijn tekortkoming in de lengte met sterk uitkomen, onversaagd ingrijpen in lastige scrimmages en prima uitschieten. Met andere woorden, hij voorkwam vrijwel in z'n eentje dat de nederlaag geen desastreuze proporties kon aannemen. Het eindigde bij 5-0, duidelijk en verdiend, maar het bleef wel degelijk een wedstrijd.
prachtig
Het is nog vroeg op deze prachtige zaterdagmorgen als ik het kunstgrasveld van het Kaetsjemuoilân oploop. Daar zijn VCT O13 en hun opponenten uit Garyp zich al aan het in- en warmlopen, hoewel dat laatste niet echt noodzakelijk lijkt, het is hier niet echt koud en de zon doet zijn best om alles nog wat aangenamer te maken. Er staat wat wind en dus kies ik ervoor om een beetje de luwte op te zoeken aan de zuidkant van het veld. Toch een groot veld hoor, voor deze jongens van een jaar of twaalf, eigenlijk zouden er tussenformaten veld moeten zijn, maar dat zal op practische bezwaren stuiten vrees ik. Als scheidsrechter Laurens van Foeken de koppen heeft geteld, blijkbaar doen ze in deze categorieën niet aan die papieren rompslomp-op-het-veld, blijkt al vrij snel hoe de hazen lopen. Het is de thuisclub die het initiatief in handen neemt en die dat ook eigenlijk niet weer afstaat. VCT bepaalt het gebeuren, bepaalt het tempo en bepaalt ook merendeels het aanzien van dit duel. Het duurt dan ook niet erg lang eer de openingstreffer valt. En het verbaast niet dat die voor VCT is. Een fraai ogende solo-actie resulteert in een even bekeken als venijnige schuiver in de verre hoek, onbereikbaar voor de V en V -doelman: 1-0. V en V probeert wat terug te doen, maar de aanvalsacties van de gasten zijn te machteloos en ze worden met te weinig spelers uitgevoerd en dus weet de VCT-defensie er wel raad mee. De VCT-doelman hoeft maar weinige keren echt in te grijpen. We zijn een kwartier bezig, tijden bij benadering uiteraard, als de thuisclub de voorsprong kan verdubbelen. Die 2-0 is een al even fraaie solo van een van de meisjes, elke ploeg heeft er één in de gelederen, die dit duel een extra dimensie geven. Opnieuw is het een schot in de verre hoek dat doeltreffend is. En als nog geen twee minuten later de V en V doelman opnieuw kansloos is op een schot met een schitterende curve vanaf de achterlijn, is het 3-0 en lijkt dit duel nog voor de rust al in zijn definitieve plooi te zijn gelegd. VCT heeft deze eerste helft gedomineerd met aantrekkelijk voetbal op basis van een individueel-technisch en team-tactisch overwicht, maar omdat V en V dat gedeeltelijk compenseerde met inzet en werklust, is het een eerste bedrijf geweest dat het aanzien zonder meer waard was.
tweede helft
Ik benut de pauze om 'de boekhâlding by te hâlden', dus in steekwoorden op te schrijven wat ik gezien heb en natuurlijk alvast een blik te werpen op de foto's die ik gemaakt heb. Dat is toch wel een verschil met vroeger, wat heet vroeger, het digitale tijdperk is voor mij nog maar een jaar of 15 oud, daarvoor gebeurde alles met filmrolletjes in zwart wit en met een tijdrovende nasleep van ontwikkelen en afdrukken. Was dat minder leuk? Nee, helemaal niet, ten eerst wist je als fotograaf niet beter en ten tweede leerde je daar een heleboel van. De combinaties tijd, beweging en temperatuur waren bepalend voor het eindresultaat en dat kreeg je in de loop der jaren steeds beter onder de knie. Nu kun je meteen op het scherm bekijken wat je hebt gemaakt en dat is natuurlijk enorm tijdsbesparend. Wat ik mis in dit digitale tijdperk is de magie van het fotograferen, dat je als fotograaf iets kon wat maar relatief weinig mensen konden. Tegenwoordig kan iedereen foto's maken en zelfs die telefoontjes kunnen onvoorstelbare dingen doen op fotografisch gebied. Toch ben ik blij dat ik het analoge tijdperk heb meegemaakt, het kostte klauwen met tijd en ook geld, maar je deed iets wat onderscheidend was en dat was leuk. Niet dat ik terug zou willen overigens. We zijn terug bij de wedstrijd als scheidsrechter Laurens van Foeken de beide ploegen weer uit de kleedkamer fluit. Hij heeft geen enkele moeite met dit sportieve duel, maar op een gegeven moment in deze tweede helft wordt er toch geappelleerd aan zijn inlevingsvermogen. Er is blijkbaar iets gebeurd tussen twee spelers en de V en V-coach gebaart naar de scheids dat hij zou moeten ingrijpen. Die heeft het niet zelf waargenomen, het lijkt op een wraakactie na een overtreding, maar in plaats van de coach naar zijn dug out te verwijzen, gaat Van Foeken naar hem toe. Korte uitleg volgt en dan roept de ref de dader even bij zich. Wat er gezegd wordt kan ik niet horen wegens te ver af, maar uit de lichaamstaal begrijp ik dat de scheidsrechter de beide strijdende partijen oproept tot vredesoverleg. Dat gebeurt, er worden handen geschud en het spel kan verder. 'No harm done'. Simpel voorbeeld, maar tekenend voor hoe je als scheidsrechter een jeugdwedstrijd kan fluiten. Punt voor Laurens van Foeken. VCT maakt nog twee doelpunten, maar V en V, kennelijk in de pauze toch 'oanfitere' door de coach, neemt een deel van het initiatief in handen. Dat levert een paar kansen en kansjes op voor de gasten, maar aan scoren komen ze niet toe. En dus blijft het bij 5-0, een ruime en ruim verdiende overwinning voor de ploeg die beter was, qua spel, maar zeker ook in de afronding. En dat was VCT. V en V zorgde ervoor dat het een attractieve wedstrijd was en bleef, ondanks het permanente overwicht van de thuisclub.
Binne Kramer
{gallery}nieuws/vctvv{/gallery}
Notice: Undefined property: stdClass::$readmore in /home/kanaal30/domains/archiefkanaal30.nl/public_html/templates/ja_teline_v/html/layouts/joomla/content/item/default.php on line 121
