SUWALD - Hij zal gemist worden, dat is een ding wat zeker is. Hij, is Wietze Teakema, lange jaren spits van dienst van vvSuawoude. Ooit werd hij vergeleken met Dick Nanninga qua speelstijl, een stijl die het best te omschrijven viel als: voetballen met tomeloze inzet, 'net van dat benaude', 'over my dead body' en griezelig effectief met de bal aan de voet in de zestien van welke tegenstander dan ook. Met andere woorden, met Wietze Teakema neemt Suawoude afscheid van een icoon.
Afscheid in stijl
De uitnodiging was perfect gesteld: of ik misschien tijd kon vrijmaken om zaterdagmiddag naar het voetbalveld van vvSuawoude te komen. Niet alleen om de reüniewedstrijd tussen oud en jong Suawoude te komen aanschouwen, maar ook en met name om het afscheid van spits Wietze Teakema mee te maken. Nu wist de schrijver van deze invitatie natuurlijk prima dat als je een evenement, een sportevenement in dit geval, organiseert op zaterdagmiddag om 14.30 uur en je wilt graag dat daar een verslaggever bij aanwezig is, je die man opzadelt met een onvervalst dilemma, een spagaat. Immers, bijna alle sport speelt zich op die middag af en dat betekent dat je als verslaggever moet kiezen, een keuze die niet gemakkelijk is, want eigenlijk wil je altijd naar een paar dingen tegelijk toe. Toch was dit er één die ik eigenlijk niet wilde en ook niet kon missen, Wietze Teakema is nu eenmaal niet zomaar een spits, 'net samar in sjochtweihinne fuotballer'. Ik verdwaal in mijn eigen geheugen als ik probeer te achterhalen hoelang ik hem al ken en heb zien spelen. En dus heb ik wat geschoven in mijn programma om in elk geval de eerste helft van de betreffende wedstrijd mee te maken. En ik wilde het Wietze Teakema niet aandoen dat zijn carrière werd beëindigd zonder dat wij van onze interesse blijk gaven. Een kleine dankbetuiging voor al die memorabele voetbalmomenten waar hij meestal een belangrijke rol in speelde.
legendarisch
Ik heb hem ooit, Wietze Teakema dus, vergeleken qua speelstijl met de legendarische Dick Nanninga, enorm kopsterk, gezegend met een ijzeren mentaliteit en voor de goal een ware plaag voor elke verdediger. Nou, met die kwalificatie zit ik er bij Wietze Teakema niet ver naast. Hij was een voetballer die er in z'n eentje voor kon zorgen dat een wedstrijd op scherp werd gezet, als hij aan de bal was gebeurde er wat, hij was zo'n voetballer waarvoor je naar het voetballen gaat, ook al is dat dan vijfde klasvoetbal. Hij was in mijn herinnering een speler die een constante plaag was voor elke defensie op basis van zijn kracht, zijn inzet, zijn overzicht en zijn efficiëntie. Volgens de gegevens heeft hij er liefst 145 (!) gemaakt voor zijn ploeg, een respectabel aantal. Maar wat hem in feite nog het meest typeerde was zijn aimabele houding tegenover alles en iedereen, Wietze was, en is, ik weet dat uit eigen ervaring, iemand die nooit te beroerd was om je te woord te staan, ook al had hij met zijn team nog geen vijf minuten geleden verloren. Hetgeen nogal eens gebeurde... Als zo'n man afscheid neemt, wil je daar graag bij zijn en onze sportredactie is niet dermate breed bezet dat ik 'even' iemand anders kan sturen, dat zou ik ook niet willen trouwens. Wietze Teakema heeft mij als fotograaf genoeg mooie plaatjes opgeleverd om hem niet dan met alle egards uit te zwaaien. Dat laatste is symbolisch, ik kan alleen maar de eerste helft van de reüniewedstrijd bekijken.
prachtig
Het is prachtig weer op deze voor Suwâld en omstreken memorabele zaterdagmiddag: de zon schijnt, de temperatuur tikt de 18 graden aan en uit de wind is het prima toeven langs de lijn. Ik word, als ik het veld oploop, ik hoef gelukkig niet ver te lopen van mijn auto naar het veld, welkom geheten door Tjitte Kooy, hij is degene die mij die vriendelijke invitatie heeft gestuurd en hij legt mij in grote trekken uit wat er gaat gebeuren. Het programma is niet al te ingewikkeld: er wordt uiteraard gevoetbald, er is een feestelijke 'Einzug der Gladiatoren' er is een heuse erehaag van jeugdspelers en aan het einde van de wedstrijd is er een publiekswissel voor Wietze Teakema. "Mar dêr wit hy sels noch neat fan", aldus Tjitte Kooy, "it is in ferrassing." Jammer dat ik dat niet kan meemaken, want het gezicht van Wietze moet op dat 'moment suprème' boekdelen spreken, een studie waard zijn.
wedstrijd
Maar eerst de wedstrijd dus, de clash der generaties, oud tegen jong, beide begrippen zijn relatief en waar je zou veronderstellen dat de jeugd de oudjes van het veld zou vegen op basis van conditie en snelheid, daar valt dat, althans in het gedeelte wat ik zie, best wel mee. Tegenover dat jeugdig enthousiasme en elan zetten de senioren spelinzicht, techniek en een uitgekiend tactisch concept, waarbij dat uitgekiend op zeker betekent dat ze het ter plaatse bedenken. Maar dat mag de pret niet drukken.
opmars
Als alles en iedereen er klaar voor is, de erehaag is opgesteld en het publiek zich heeft verzameld, komen de beide ploegen onder aanvoering van scheidsrechter Stefan Stoop en onder begeleiding van de dreunende bassen van 'Eye of the Tiger' van Survivor het veld op. Ze stellen zich in frontlinie op en dan is het woord aan de voorzitter van VVSuawoude. Hij heet iedereen welkom en stelt vervolgens alle spelers persoonlijk voor. Er moet natuurlijk een foto gemaakt worden, dit is een eenmalige gebeurtenis, maar zo'n brede rij, nee dat wordt niks. Naar de goal dus, wat passen en meten opdat iedereen 'erop kan' en dan is het zover, de wedstrijd kan beginnen. Zoals dat eigenlijk altijd het geval is bij dit soort wedstrijden gaan beide ploegen er vol tegenaan. Je zou zeggen: lekker ballen en een beetje dorst krijgen om het drankje na afloop een extra dimensie te geven, maar daar is dus geen sprake van. Dat drankje achteraf zal best wel wel doorgaan, maar beide ploegen spelen wel degelijk om te winnen. Zomeravond-voetbal is er niet bij, dat is duidelijk. Het publiek zit er heerlijk bij in het zonnetje, waar de voetballers zich fanatiek in het zweet werken. Gescoord wordt er vooralsnog niet, grote kansen zijn er ook niet. Ik probeer natuurlijk nog een keer een mooie foto van Wietze Teakema te maken, maar dat valt nog niet mee, hij loopt helemaal op de rechtervleugel en echt vaak wordt hij niet aangespeeld op de manier die hij graag wil. En hij komt niet al te vaak in wat je zijn natuurlijke habitat zou kunnen noemen: de zestienmeter van de tegenstander. Hij zal ook niet helemaal voluit gaan vermoed ik, hij is lang geblesseerd geweest en hij zal daardoor toch een zekere voorzichtigheid inbouwen. In zo'n wedstrijd-om-niets wil je niet opnieuw een kwetsuur oplopen natuurlijk. Maar af en toe zijn er een paar flitsen te zien van zijn specifieke voetbalkwaliteiten. Het blijft in deze eerste helft bij 0-0, de jeugd heeft de klamme handen vol en soms méér dan vol aan de routine en het spelinzicht van de 'oudjes'. Hoe het afloopt weet ik niet, is ook niet belangrijk natuurlijk, dat is slechts interessant voor het onvermijdelijke 'neipraat'. Maar nogmaals, ik had graag het daadwerkelijke afscheid van Wietze Teakema willen meemaken. Maar helaas. Over het feestje na afloop maak ik me geen zorgen....
Binne Kramer
{gallery}nieuws/reunie24mei{/gallery}
Notice: Undefined property: stdClass::$readmore in /home/kanaal30/domains/archiefkanaal30.nl/public_html/templates/ja_teline_v/html/layouts/joomla/content/item/default.php on line 121
